Η παρουσία μιας κλινικής κατάστασης ή μεταβολικής ανωμαλίας δεν αποκλείει τη συμμετοχή στον αθλητισμό!

Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα έχει ευεργετική επίδραση.

Η άσκηση αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου ΙΙ και πρόκληση για τα άτομα διαβήτη τύπου Ι αφού χρειάζεται η ρύθμιση της γλυκαιμίας σε συνδυασμό με τη χορήγηση ινσουλίνης.

Ένα καλό παράδειγμα, είναι στους Ολυμπιακούς του Σύδνεϋ το 2000 όπου είδαμε 2 χρυσά μετάλλια από διαβητικούς αθλητές τύπου Ι.

Οφέλη της άσκησης στον διαβήτη :

Μείωση καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου
Επίτευξη και διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους
Έλεγχο γλυκαιμίας
Αύξηση ευαισθησίας στην ινσουλίνη
Μείωση απαιτούμενης ινσουλίνης
Αύξηση της δράσης της ινσουλίνης

 

Για άτομα που λαμβάνουν δια στόματος αντιδιαβητική αγωγή, η μέτρια άσκηση τυπικά οδηγεί σε μείωση της γλυκόζης αίματος χωρίς όμως να προκαλεί υπογλυκαιμία.

 

Οφέλη της άσκησης σε διαβητικούς τύπου II

Βελτίωση γλυκαιμίας
Βελτίωση ευαισθησίας στην ινσουλίνη, μείωση επιπέδων
γλυκόζης πλάσματος
Μείωση καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου
Βελτίωση λιπιδαιμικού προφίλ
Μείωση αρτηριακής πίεσης
Καθυστέρηση ή πρόληψη εμφάνισης διαβήτη

Είναι απαραίτητη η συνεργασία ιατρού ενδοκρινολόγου, διαβητολόγου και διαιτολόγου για την αντιμετώπιση τέτοιων αθλητών.

Οι πληροφορίες που παρέχονται δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν την διάγνωση ή την θεραπεία από τους κατάλληλους ειδικούς. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για οποιοδήποτε θέμα υγείας.