Πνευμονιοκοκκική πνευμονία… Υπάρχουν μέτρα πρόληψης;
Συγγραφέας Γεώργιος Ι. Τασόπουλος Γράφτηκε στις ,
Πνευμονία ονομάζουμε τη λοίμωξη του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος η οποία μπορεί να οφείλεται σε πλειάδα ιών και μικροβίων.
Όταν το αίτιο μίας πνευμονίας είναι ο πνευμονιόκοκκος, μιλάμε για πνευμονιοκοκκική πνευμονία, η οποία είναι η πιο συχνή μορφή πνευμονίας μεταξύ των ενηλίκων και η κυριότερη αιτία θανάτου σε παιδιά άνω των 5 ετών.
Η μετάδοση γίνεται κυρίως αερογενώς, με σωματίδια τα οποία εκπέμπονται με το βήχα ή το φτάρνισμα από άτομο σε άτομο ενώ μετάδοση μπορεί να γίνει και μέσω ακάθαρτων χεριών τα οποία πρώτα έχουν έρθει σε επαφή με μολυσμένες επιφάνειες.
Οι ομάδες πληθυσμού που προσβάλλονται συχνότερα, είναι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και τα βρέφη καθώς και άτομα με προβλήματα υγείας όπως η καρδιακή ανεπάρκεια, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το βρογχικό άσθμα, ο σακχαρώδης διαβήτης κ.λ.π.
Η διάγνωση σήμερα γίνεται εύκολα, με το ιστορικό, την κλινική εξέταση, τις αιματολογικές εξετάσεις, ενώ η επιβεβαίωση της διάγνωσης και η οριοθέτηση της έκτασης της νόσου γίνεται με την ακτινογραφία θώρακος. Εάν η διάγνωση δε γίνει σχετικά έγκαιρα, καθυστερεί με τη σειρά της και η έναρξη της θεραπείας, γεγονός που μεταβάλει δυσμενώς και την πρόγνωση της νόσου.
Η θεραπεία γίνεται με τη χορήγηση αντιβιοτικού ή συνδυασμό αντιβιοτικών και έχει συνήθως διάρκεια 8-10 ημέρες, με καλή ανταπόκριση και έκβαση. Η κατάχρηση όμως των αντιβιοτικών, έχει οδηγήσει σε αύξηση της αντοχής των μικροβίων με αποτέλεσμα σε μερικές περιπτώσεις ασθενών, οι ανθεκτικοί στα αντιβιοτικά πνευμονιόκοκκοι, να περιπλέκουν τις θεραπευτικές αποφάσεις.
Για το λόγο αυτό η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ.) και γενικά η ιατρική κοινότητα, θεωρεί ως την πιο ενδεδειγμένη προσέγγιση της πνευμονιοκκοκικής πνευμονίας, την πρόληψη, που γίνεται με τους εμβολιασμούς (Παθητική ανοσοποίηση).
Το εμβόλιο κατά του πνευμονιοκκόκου αποτρέπει 2 έως 3 εκατομμύρια θανάτους ετησίως από πνευμονιοκκοκική πνευμονία σε όλο τον κόσμο. Είναι εμβόλιο 13δύναμο και πολύ αποτελεσματικό.
Η χορήγηση του επιβάλλεται σε όλα τα άτομα άνω των 65ετών ή σε άτομα 18 έως 64 ετών που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, δηλαδή που είναι νεφροπαθείς ή πάσχοντες από διαβήτη, χρόνια καρδιοαναπνευστικά νοσήματα όπως η Χ.Α.Π., η καρδιακή ανεπάρκεια και το βρογχικό άσθμα, αιματολογικά νοσήματα και γενικά σε ασθενείς που πάσχουν από νοσήματα που προκαλούν ανοσοκαταστολή.
Dr. Γεώργιος Ι. Τασόπουλος MD,PhD
Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος
