Ο κινηματογράφος Τριανόν φιλοξενεί το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου 29, 30, 31 Μαρτίου 2018
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνόψεις ταινιών
Στα ίχνη του Ρόμπερτ βαν Γκούλικ / On the track of Robert van Gulik, 90’
Του Robert Rombout (Βέλγιο)
Ο Ρόμπερτ βαν Γκούλικ (1910-1967) ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς ολλανδούς συγγραφείς στον κόσμο, αλλά σχετικά άγνωστος στην ίδια του τη χώρα. Διπλωμάτης, ειδικευμένος στην κινέζικη κουλτούρα και λόγιος, έγινε διάσημος με την αστυνομική σειρά του για τον Δικαστή Τι, η οποία με πολλούς τρόπους, είναι η προβολή της δικής του ζωής: μια μόνιμη διττότητα ανάμεσα στην πραγματική του ζωή και τον ήρωα των βιβλίων του.
Η ζωή και ο θάνατος ενός αρχιτέκτονα / Life & death of an architect, 52’
Του Miguel Eek Quesada (Ισπανία)
Το Φεβρουάριο του 1968, ο José Ferragut, ο πιο σημαντικός αρχιτέκτονας της Μαγιόρκα, βρέθηκε νεκρός σε ένα χωράφι. Η υπόθεση έκλεισε λόγω έλλειψης στοιχείων. Πενήντα χρόνια αργότερα, το ντοκιμαντέρ Η ζωή και ο θάνατος ενός αρχιτέκτονα ρίχνει φως σε μια από τις πιο «βρώμικες» υποθέσεις της σύγχρονης ισπανικής ιστορίας. Ένας φόνος που τον χαρακτηρίζει η σιωπή, η ηθική των δυο μέτρων και δυο σταθμών, η ομοφοβία και η διαφθορά.
Μια γυναίκα δίχως όνομα / A woman without a name, 80’
Του Farzad Khoshdast (Ιράν)
Αυτή είναι η φυλακή Gharchak στην πόλη Βαραμίν, νότια της Τεχεράνης. Υπάρχουν τέσσερις πτέρυγες σε αυτή τη φυλακή. Κάθε πτέρυγα έχει μια πόρτα, η οποία ανοίγει στον μικρόκοσμο μιας γυναίκας. Η πρώτη πόρτα: Μια γυναίκα που έκαψε και σκότωσε έναν άντρα με οξύ. Η δεύτερη πόρτα: Μια γυναίκα που σκότωσε τα δυο της παιδιά. Η τρίτη πόρτα: Μια γυναίκα που σκότωσε τον εραστή της. Η τέταρτη πόρτα: Μια γυναίκα που σκότωσε μια από τις συγκρατούμενές της. Η τελευταία πόρτα ανοίγει στην ελευθερία και μια γυναίκα χαρούμενα βγαίνει από τη φυλακή χωρίς να γνωρίζει ότι…
Στην εξορία: Μια οικογενειακή ταινία / In Exile: A family film, 120′
Του Juan Francisco Urrusti-Alonso (Μεξικό)
Το ντοκιμαντέρ Στην Εξορία: Μια οικογενειακή ταινία έχει θέμα τις ζωές των συγγενών και των φίλων του δημιουργού, οι οποίοι έφτασαν στο Μεξικό ως πρόσφυγες του Ισπανικού Εμφυλίου. Οι ιστορίες τους συνυφαίνονται με την ιστορία της Ισπανίας και του Μεξικό.
Σε βροντές, αστραπές και βροχή / In thunder, lighting and rain, 40’
Του Rajesh James (Ινδία)
Το Σε βροντές, αστραπές και βροχή απεικονίζει τους αγώνες τριών γυναικών ενάντια στο εξοστρακισμό τους από την κοινωνία. Οι τρεις γυναίκες – μια παίκτρια ποδοσφαίρου, μια ψαράς και μια αποτεφρώτρια – αφηγούνται τις ιστορίες τους: τα δεινά τους, την αντίσταση και την αντοχή. Η κάμερα τις αφουγκράζεται προσεκτικά και κινηματογραφεί την ταυτότητά τους.
Τα τραγούδια που μου έμαθαν τα πουλιά / Songs birds taught me, 50’
Του Adrian Villa Davila (Κολομβία)
Το ντοκιμαντέρ δείχνει την καθημερινή ζωή τριών αφρο-κολομβιανών γυναικών, θυμάτων της ένοπλης σύρραξης της χώρας, που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν στην Μπογκοτά. Λίγο-λίγο, οι φωνές τους μετέτρεψαν τα τραγούδια τους σε «φωλιές», σε ένα προστατευμένο έδαφος, όπου μπορούν να αντιστέκονται και να επουλώνουν τα τραύματά τους από την παράλογη βία από την οποία δραπέτευσαν.
2 Girls / 2 κορίτσια (51’)
Του Marco Speroni (Ιταλία)
Η Λότα και η Τιγκίστ, δυο κορίτσια που ζουν σε πολύ διαφορετικές χώρες, το Μπαγκλαντές και την Αιθιοπία, συνδέονται από το ίδιο ταξίδι. Και οι δυο γεννήθηκαν σε αγροτικές περιοχές και οι δυο αντιμετώπισαν φτώχεια ή κακοποίηση. Η μόνη επιλογή ήταν να το βάλουν στα πόδια. Ξεκινούν παράλληλα, απίστευτα σκληρά ταξίδια, διαμέσου των οποίων θα βρουν το πεπρωμένο τους. Και οι δυο αγωνίζονται για μια ζωή που, ίσως αύριο, θα είναι καλύτερη.
Ο θείος Τζέσι Γουάιτ-Πορτραίτο ενός μπλουζίστα του Δέλτα στο Ντιτρόιτ / Uncle Jessie White–Portrait of a Delta blues man in Detroit, 60′
Της Ann Marie Hudak (ΗΠΑ)
Ένα ντοκιμαντέρ για τον αείμνηστο Τζέσι Γουάιτ, έναν καλλιτέχνη των μπλουζ του Δέλτα του Μισισιπή που επηρέασε βαθιά πολλές γενιές μουσικών στην περιοχή του Ντιτρόιτ. Αλληγορία της επιβίωσης και της λύτρωσης, η ταινία ανιχνεύει την ιστορία του Γουάιτ από τη φτωχογειτονιά στο Μισισιπή μέχρι τη μετανάστευσή του στο Ντιτρόιτ, όπου η χαρισματική του προσωπικότητα και η καλλιτεχνική του ακεραιότητα κράτησαν το πνεύμα των παραδοσιακών blues ζωντανό κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο σκοτεινές περιόδους του Ντιτρόιτ.
Κανείς δεν ξέρει τα τραγούδια μου / Nobody knows my songs, 91’
Του Zoran Maslic (Καναδάς)
Ένας φωτογράφος μπαίνει στον κόσμο ενός άστεγου πανκ ρόκερ, ο οποίος είναι ερωτευμένος, και το πρότζεκτ μετατρέπεται σε φιλία. Μετατρέπεται σε μια συναισθηματική και πνευματική αναζήτηση για την απάντηση στο ερώτημα του πού ανήκει κανείς. Μετά από 37 χρόνια στον Καναδά, αυτός ο Αρμένιος που μεγάλωσε στη Συρία και το Λίβανο, αποφασίζει να γίνει ξανά μετανάστης. Εξαιτίας της γυναίκας που αγαπά, μετακομίζει στην Τουρκία.
Το άγγιγμα ενός αγγέλου / Touch of an angel, 60’
Του Marek Tomasz Pawlowski (Πολωνία)
Το ποιητικό ντοκιμαντέρ Το άγγιγμα ενός αγγέλου είναι η προσωπική ιστορία του Henryk Schonker, ενός Εβραίου από την πόλη Οσβιέκιμ, που μετονομάστηκε σε Άουσβιτς από τους Ναζί. Το 1939, ο πατέρας του ήταν πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας και υπεύθυνος του Γραφείου Μετανάστευσης των Εβραίων στην Παλαιστίνη, με εντολή των γερμανικών στρατιωτικών αρχών. Αυτή η ευκαιρία για νόμιμη μετανάστευση προκειμένου να σωθούν χιλιάδες άνθρωποι ήταν εντελώς άγνωστη στον κόσμο γενικότερα. Το ντοκιμαντέρ θέτει δύσκολα ζητήματα διαχρονικής σημασίας: Αν ήταν οι δυτικές χώρες πρόθυμες να δεχτούν τους Εβραίους πρόσφυγες, πόσοι θα μπορούσαν να σωθούν;
Ντοκιμαντέρ αφιερώματος «Κινηματογράφος και Υγεία»
Μανία / Manic, 85’
Της Kalina Bertin (Καναδάς)
Η ταινία καταγράφει την έρευνα της σκηνοθέτιδος στο παρελθόν του πατέρα της, γκουρού και πατέρα δεκαπέντε παιδιών, ψάχνοντας να κατανοήσει την κληρονομικότητα της ψυχικής ασθένειας στην οικογένειά της. Το Manic επιλέχθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Hot Docs του Μπρούκλιν, όπου κέρδισε το βραβείο Doc Spirit.
‘Υμνος στη ζωή / In love as in life, 61’
Των Nathalie Rossetti &Turi Finocchiaro (Βέλγιο)
Ο Ρέιμοντ και ο Ρέιμοντ αγαπιούνται. Όταν ο ένας, ήδη οροθετικός εδώ και 27 χρόνια, παθαίνει καρκίνο, η πάλη τους γίνεται κοινή. Εκφράζοντας την αγάπη τους στους φίλους τους, προσπαθούν να σχηματίσουν μια νέα ζωή, γεμάτη από το άγνωστο. Το ταξίδι τους μας παρασέρνει σε μια απίστευτη συναισθηματική οδύσσεια. Η ταινία ψηφίστηκε από το κοινό ως η καλύτερη ταινία του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου.
Αιτία θανάτου: Άγνωστη / Cause of death: Unknown, 90′
Της Anniken Hoel (Νορβηγία)
Μετά τον ξαφνικό θάνατο της αδελφής της, η οποία έπαιρνε αντιψυχωσικά, η σκηνοθέτις ξεκινάει μια έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο για να αποκαλύψει τα θανάσιμα μυστικά των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών και τη δισεκατομμυρίων δολαρίων βιομηχανία της ψυχιατρικής διάγνωσης και των φαρμάκων. Η ταινία, γυρισμένη στη διάρκεια 10 ετών, ακολουθεί την Ανίκεν καθώς αναζητεί απαντήσεις, όχι μόνο για το θάνατο της αδελφής της, αλλά και για τις δεκάδες χιλιάδες σε όλο τον κόσμο που είχαν παρόμοια μοίρα.
Βουκεφάλας / Bucephále, 35’
Των Damien Marti & Chloe Seyssel (Ελβετία)
Η Σελίν βαν Τιλ ήταν αμαζόνα στην ελβετική εθνική ιππική ομάδα όταν υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι. Ήταν μόλις 16 ετών. Μετά από αρκετές εβδομάδες σε κώμα, ξύπνησε χωρίς τη δυνατότητα να μιλάει ή να περπατάει. Ο Βουκεφάλας είναι η ιστορία της Σελίν, για την οποία το «όλα είναι δυνατά» δεν είναι απλώς μια έκφραση, αλλά μια πραγματικότητα που ζει καθημερινά.
Δύο κόσμοι / Two worlds, 52’
Του Maciej Adamek (Πολωνία)
Μια οικογένεια, τρεις άνθρωποι, δύο τρόποι αντίληψης της πραγματικότητας. Η ταινία αποτελεί ένα εμπνευσμένο οικογενειακό πορτραίτο των κωφών γονιών και της 12χρονης κόρης τους Λάουρα.
iwiLL PublicRelations
Μαίρη Βιντιάδου 6972291819 – 6944560619
email: maryvidiadoy@gmail.com
