Σύνδρομο Stevens-Johnson και αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο μετά από έγχυση γεμσιταμπίνης
Ένας 77χρονος άνδρας διεγνώσθη με αδενοκαρκίνωμα κεφαλής παγκρέατος τον Ιούνιο 2012, μετά από ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα και παρακέντηση με λεπτή βελόνη μάζας κεφαλής παγκρέατος.
Ο έλεγχος σταδιοποίησης κατέδειξε διήθηση του αλλήρειου τρίποδα και μερική διήθηση της πυλαίας φλέβας, κατά συνέπεια η νόσος κρίθηκε ανεγχείρητη. Ο ασθενής ξεκίνησε χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής με gemcitabine 1000 mg/m2 D1, D8, D15 κάθε τρεις εβδομάδες. Τρεις ημέρες μετά τη δεύτερη έγχυση του φαρμάκου ο ασθενής προσήλθε στα επείγοντα περιστατικά του Νοσοκομείου μας με ένα γενικευμένο γυροειδές-κηλιδώδες εξάνθημα στην πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια του κορμού (φωτογραφίες 1 και 2), στο βλενογόννο του στόματος και του πρωκτού καθώς και στις εγγύς επιφάνειες άνω και κάτω άκρων.
Σε συνδυασμό με την έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας, στον ασθενή τέθηκε η διάγνωση του αιμολυτικού ουραιμικού συνδρόμου, μια παθολογική κατάσταση που σχετίζεται με τη χορήγηση γεμσιταμπίνης (εκτιμόμενη συχνότητα: 0.02-0.03%). Σε σπάνιες περιπτώσεις, το αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο δύναται να επιπλακεί από εικόνα πολύμορφου ερυθήματος (Stevens-Johnson), όπως στον συγκεκριμένο ασθενή. Ο ασθενής υπεβλήθη σε συνεδρίες πλασμαφαίρεσης και αιμοκάθαρσης στη ΜΕΘ με παράλληλη χορήγηση κορτιζόνης, ενυδάτωση και υποστηρικτική αγωγή, κι εμφάνισε σταδιακή αποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας και ύφεση του εξανθήματος εντός 15μέρου. Η χορήγηση της γεμσιταμπίνης διεκόπη οριστικά.
Ογκολογική Κλινική
251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας