Σύφιλη: Μια πολύ παλιά ιστορία που εξακολουθεί να υπάρχει…
Συγγραφέας Παυλίνα Στόγιου Γράφτηκε στις ,
Η Σύφιλη είναι μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος που πρωτοεμφανίστηκε πολύ παλιά εξακολουθεί όμως να υπάρχει και σήμερα.
Η πρώτη επιδημία στην Ευρώπη χρονολογείται στα 1495 και επικρατεί η θεωρία ότι η νόσος μεταφέρθηκε μέσω των ανδρών του Χριστόφορου Κολόμβου από την Αμερική.
Στην Ελλάδα τα επίσημα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρουν 241 νέα περιστατικά το 2010, αριθμός που δεν αντιπροσωπεύει ίσως την πραγματικότητα γιατί τα στοιχεία προήλθαν μόνο από τις Δερματολογικές κλινικές της χώρας και όχι από ιατρεία.
Τι είναι η Σύφιλη;
Η Σύφιλη είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που μπορεί να προκαλέσει μακρόχρονες επιπλοκές αν δεν θεραπευτεί σωστά. Μεταδίδεται με την άμεση επαφή με πάσχοντα από συφιλιδικό έλκος. Το συφιλιδικό έλκος συνηθέστερα βρίσκεται στα γεννητικά όργανα, στον πρωκτό, στα χείλη ή στο στόμα και δεν είναι πάντα ορατό από τον πάσχοντα. Η νόσος μπορεί να μεταδοθεί και κατά τη διάρκεια της κύησης από την πάσχουσα μητέρα στο έμβρυο.
Τα συμπτώματα της Σύφιλης είναι τόσα πολλά και διαφορετικά ώστε έχει ονομαστεί «ο μεγάλος Μίμος». Το συφιλιδικό έλκος, που είναι και το πρώτο σύμπτωμα όταν κάποιος μολυνθεί, μοιάζει με μια μικρή πληγή που εύκολα μπορεί να ξεφύγει της προσοχής του πάσχοντα και εμφανίζεται 10-90 ημέρες μετά την επαφή. Στα επόμενα στάδια της νόσου εμφανίζονται διάφορα εξανθήματα στο δέρμα.
Η σωστή χρήση του προφυλακτικού προφυλάσσει από την επαφή με το συφιλιδικό έλκος εμποδίζοντας έτσι τη μετάδοσή της. Όταν το έλκος είναι σε περιοχή που δεν καλύπτεται από το προφυλακτικό, το τελευταίο δεν μπορεί να αποτρέψει τη μετάδοσή της.
Σε περίπτωση κύησης η γυναίκες θα πρέπει να ελέγχονται για Σύφιλη (ο έλεγχος περιλαμβάνεται στον τυπικό προγεννητικό έλεγχο) και να λαμβάνουν θεραπεία καθώς η νόσος μεταδίδεται στο έμβρυο και μπορεί να οδηγήσει σε συγγενή σύφιλη με πολλά προβλήματα για το νεογνό ή γέννηση νεκρού εμβρύου.
Η διάγνωση της Σύφιλης γίνεται με εξέταση του υγρού του συφιλιδικού έλκους ή εξετάσεις αίματος.
Η θεραπεία της νόσου γίνεται με την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή, και η επιτυχής έκβαση επανελέγχεται συχνά με εξετάσεις. Η θεραπεία βέβαια δεν εξασφαλίζει προστασία από επαναμόλυνση. Επαφή με πάσχοντα από Σύφιλη θα οδηγήσει σε εκ νέου νόσηση.
Όσοι έχουν επαφές χωρίς προφυλάξεις με διαφορετικούς συντρόφους, οφείλουν να ελέγχονται τακτικά και να ενημερώνονται σωστά από το γιατρό τους για τους κινδύνους μετάδοσης Σύφιλης και άλλων Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων.
