Η ορθομοριακή ιατρική αποτελεί την επιστημονική βάση για τη χρήση μικροθρεπτικών συστατικών, σε φυσιολογικές ή φαρμακευτικές δοσολογίες, για την πρόληψη και την επικουρική θεραπεία διατροφικών και χρόνιων εκφυλιστικών παθήσεων.

Η Ορθομοριακή Διατροφή είναι η επιστήμη που στοχεύει στην ανανέωση των κυττάρων του οργανισμού, χορηγώντας τους τα σωστά θρεπτικά στοιχεία – ορθά μόρια – που χρειάζονται ώστε να λειτουργούν σε κατάσταση υγείας. Όταν αυτό συμβαίνει, τότε όλο το σώμα – που αποτελείται από κύτταρα – είναι υγιές, χωρίς παθολογικά συμπτώματα, γεμάτο ενέργεια και ευεξία.

Για να επιτευχθεί, αλλά και για να διατηρηθεί η καλή λειτουργία του οργανισμού χρειάζεται σωστή θρέψη, αποτοξίνωση και ανανέωση των κυττάρων. Επίσης, θα πρέπει να του παρέχουμε τις σωστές ενεργειακές πληροφορίες. Η τροφή, το νερό, ο αέρας, αλλά και οι θετικές ή αρνητικές σκέψεις, επηρεάζουν τον οργανισμό προκαλώντας χαμηλά ή υψηλά επίπεδα υγείας. Η Ορθομοριακή Διατροφή επιτρέπει σε κάθε άλλη μέθοδο – συμβατική ιατρική και εναλλακτικές θεραπείες – να έχουν πιο γρήγορα αποτελέσματα. Βοηθά κάθε άλλη μέθοδο, αλλά στοχεύει κυρίως στην πρόληψη, που είναι και το πιο βασικό.

Ο σκοπός της ορθομοριακής ιατρικής είναι: 

• Πρόληψη διατροφικών (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, υπερχολησταιριναμία,κ.α.), χρόνιων εκφυλιστικών (π.χ. Alzheimer, ρευματοειδής αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα,κ.α.) και αλλεργικών παθήσεων (π.χ. ατοπική δερματίτιδα, αλλεργική ρινίτιδα,κ.α.)
• Βελτίωση της γενικότερης κατάστασης υγείας του οργανισμού
• Βελτιστοποίηση της φαρμακολογικής θεραπείας
• Διατήρηση της ζωτικότητας και της ικανότητας για δραστηριότητες ως το βαθύ γήρας (Anti-aging).
  

Δραστικές ουσίες στην ορθομοριακή θεραπεία

Οι δραστικές ουσίες που χορηγούνται στην ορθομοριακή θεραπεία δεν είναι κάποια ξένα προς τον οργανισμό φάρμακα (ξενοβιοτικά), αλλά μικροθρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την καλή λειτουργία του, τα οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να συνθέσει και να προσλάβει σε επαρκή ποσότητα με τη διατροφή.  Για το λόγο αυτό χορηγούνται ως διατροφικά συμπληρώματα. Στα απαραίτητα μικροθρεπτικά συστατικά συμπεριλαμβάνονται οι βιταμίνες, τα μέταλλα, τα ιχνοστοιχεία, τα απαραίτητα αμινοξέα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, ένζυμα και φυτικά προϊόντα (π.χ. βιοφλαβονοειδή και φυτικές ίνες)

Βασικοί κανόνες ορθομοριακής ιατρικής 

• Η ορθομοριακή ιατρική στηρίζεται σε αρχές και μεθόδους της:
• Φαρμακολογίας και Τοξικολογίας
• Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας
• Φυσιολογίας και Παθοφυσιολογίας
• Διατροφολογίας
• Ανοσολογίας

Οι βασικοί της κανόνες είναι  

• Εξάλειψη των αιτιών και όχι μόνο αντιμετώπιση των συμπτωμάτων
• Έγκαιρη και μακροπρόθεσμη χρήση
• Κανένα μικροθρεπτικό συστατικό δεν δρα μόνο του (συνήθως χρησιμοποιούνται συνδυασμοί)
• Θεραπεύει τις διαταραχές και συμπληρώνει την κλασική ιατρική στην αντιμετώπιση σοβαρών παθήσεων

Δοσολογία και διάρκεια της ορθομοριακής θεραπείας 

Τα συμπληρώματα διατροφής με μικροθρεπτικά συστατικά εξατομικεύονται πάντοτε σύμφωνα με τις ανάγκες, την κλινική εικόνα και τη φαρμακευτική αγωγή του καθενός. Συγκεκριμένα λαμβάνονται υπ’όψη παράγοντες, όπως:

• Κατάσταση υγείας (παθήσεις, επεμβάσεις, διαταραχές)
• Φαρμακευτική αγωγή-Χημειοθεραπεία-Ακτινοβολία
• Ηλικία, βάρος, ύψος και φύλο
• Κύηση και γαλουχία
• Σωματική άσκηση
• Διατροφικές συνήθειες και δυσανεξίες
• Κατανάλωση αλκοόλ και κάπνισμα
• Ψυχολογικό στρες και σύνδρομο burnout
• Δυνατότητα απορρόφησης θρεπτικών συστατικών από τον οργανισμού
• Οξειδωτική επιβάρυνση
  

Διάρκεια: σε χρόνια νοσήματα, όπως η στεφανιαία νόσος, ο καταρράκτης και ο καρκίνος συνιστάται μακροχρόνια και τακτική χορήγηση. Σε διαταραχές ή παθήθεις ο χρόνος λήψης είναι τουλάχιστον 4 μήνες. Ακολουθούμε το μοντέλο 0-4-12

Μέθοδοι διάγνωσης έλλειψης μικροθρεπτικών συστατικών 

Γίνεται κυρίως με τις κλασικές εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και ούρων, αλλά στην ορθομοριακή ιατρική χρησιμοποιούνται και επιπλέον παράμετροι, όπως:

• Μέτρηση οξειδωτικού στρες 
• Μέτρηση επιπέδων ομοκυστεΐνης, διαταραχή των οποίων συνδέεται με έλλειψη των βιταμινών Β12, Β6 και φολικό οξύ.
• Μέτρηση επιπέδων α-λιποπρωτεΐνης, της οποίας η σύνθεση αυξάνεται όταν ο οργανισμός παρουσιάζει έλλειψη βιταμίνης C. Υπερβολική αύξησή της όμως οδηγεί σε σκλήρυνση των τοιχωμάτων των αρτηριακών αγγείων.
• Προσδιορισμός οξεοβασικής ισορροπίας