Έρπης ζωστήρας
Συγγραφέας Παυλίνα Στόγιου Γράφτηκε στις ,
Ο Έρπης Ζωστήρας είναι νόσημα που μπορεί να πάθει οποιοσδήποτε πέρασε ανεμευλογιά ή εμβολιάστηκε για τη νόσο. Ο ιός μετά την ίαση της ανεμευλογιάς παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στο σώμα μας και η ενεργοποίηση του οδηγεί στον Έρπητα Ζωστήρα. Αυτό μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε άτομο, είναι όμως συχνότερο στους ηλικιωμένους, στους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, δηλαδή σε αυτούς που το ανοσοποιητικό σύστημα δεν λειτουργεί επαρκώς, σε πάσχοντες από σοβαρά νοσήματα ή μετά από έντονο stress.
Το αρχικό σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος, συνήθως έντονος και καυστικός, που μπορεί να προηγείται του εξανθήματος 1-3 ημέρες. Άλλοτε δεν είναι αίσθημα πόνου, αλλά αίσθημα νυγμών ή κνησμός. Στη συνέχεια εμφανίζεται το εξάνθημα που αποτελείται από ομαδοποιημένες φυσαλίδες σε έντονα ερυθρό δέρμα. Το υγρό των φυσαλίδων είναι αρχικά διάφανο, μπορεί στη συνέχεια να κιτρινίσει ή να γίνει αιμορραγικό πριν αυτές ξεραθούν και αφήσουν κρούστες που σιγά σιγά επουλώνονται. Η διαδικασία αυτή διαρκεί 2-3 εβδομάδες. Το εξάνθημα μπορεί να συνοδεύεται από γενική κακουχία. Η συνηθέστερη θέση εντόπισης του είναι ο θώρακας.
Ο πόνος του έρπητα ζωστήρα, συνήθως βελτιώνεται με την αποδρομή του εξανθήματος. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις (πιο συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς) μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες και τότε ονομάζεται μεθερπητική νευραλγία.
Οι ασθενείς με έρπητα ζωστήρα μπορεί να μεταδώσουν την ανεμευλογιά σε άτομα που δεν την έχουν περάσει και έρχονται σε επαφή με την πάσχουσα περιοχή. Πιο ευπαθείς ομάδες είναι τα νεογνά και οι ασθενείς με ανοσοκαταστολή γι αυτό και συνίσταται η αποφυγή επαφής του ασθενή με τους παραπάνω.
Η διάγνωση γίνεται από το Δερματολόγο και η θεραπεία περιλαμβάνει αντι-ιικό φάρμακο και ισχυρά παυσίπονα. Το εξάνθημα παρακολουθείται και σε περίπτωση επιμόλυνσης χορηγείται η κατάλληλη αγωγή. Όταν ο Έρπης Ζωστήρας εκδηλώνεται στην περιοχή του οφθαλμού ή στην κορυφή της μύτης, οι ασθενείς πρέπει να ελεγχθούν και από οφθαλμίατρο για την έγκαιρη αντιμετώπιση οφθαλμικής προσβολής. Στην οξεία φάση συστήνεται ξεκούραση. Εάν ο πόνος συνεχίζεται μετά την ίαση του εξανθήματος, χορηγούνται νευρολογικά σκευάσματα, αναισθητικές κρέμες ή επιθέματα για την αντιμετώπιση του.
