Θεραπεία υπέρτασης
Συγγραφέας Νικόλαος Βάλβης Γράφτηκε στις ,
Όλοι οι ασθενείς με πίεση μεγαλύτερη του 140/90 mmHg πρέπει να υποβάλλονται σε αντυπερτασική θεραπεία.
Στους ασθενείς με ελαφριά υπέρταση, χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου, πρέπει να επιχειρείται δοκιμαστικά θεραπεία χωρίς φάρμακα για 3 μήνες. Η θεραπεία αυτή συνίσταται σε αλλαγές τρόπου ζωής, όπως η απώλεια βάρους, η καθημερινή άσκηση, η διακοπή καπνίσματος και αλκοόλ, ο περιορισμός της πρόσληψης άλατος με την τροφή. Όταν μετά από 3 μήνες δεν επιτευχθεί μείωση της πίεσης, τότε χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι σημαντικό να υλοποιούνται από όλους τους υπερτασικούς ασθενείς, ακόμα και από αυτούς που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, ώστε να μειώσουν όσο το δυνατό γίνεται την ανάγκη αυτής.
Ο φαρμακευτικός έλεγχος της υπέρτασης είναι αναγκαίος γιατί έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα καρδιαγγειακά συμβάματα και το θάνατο από εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια και νεφροπάθεια.
Σήμερα για την αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης υπάρχουν πολλά φάρμακα και είναι σημαντικό ο ιατρός σας να επιλέξει το καταλληλότερο βάση του ιστορικού σας, της κλινικής και εργαστηριακής εξέτασης και των πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών που μπορεί να έχει κάθε φάρμακο.
Στους ασθενείς με διαβήτη τα προτιμώμενα φάρμακα έναρξης αγωγής είναι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης και οι ανταγωνιστές των διαύλων ασβεστίου.
Από τους βήτα αποκλειστές τα προτιμώμενα είναι η καρβεδιλόλη και η νεμπιβολόλη, ενώ τα διουρητικά σε υψηλές δόσεις θα πρέπει να αποφεύγονται. Τα βέλτιστα αντιδιουρητικά είναι τα θειαζιδικά που έχουν ήπια διουρητική δράση. Ωστόσο ή λήψη τους πρέπει να διακόπτεται όταν συνυπάρχει σημαντική έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας. (κρεατινίνη > 2,5 mg/dl ή κάθαρση κρεατινίνης < 30 mg/ml/m2) διότι σε αυτή την περίπτωση παύουν να είναι δραστικά.
Ενδοκρινολόγος Διαβητολόγος
