Υποθυρεοειδισμός – Hypothyroidism
Συγγραφέας Νικολέτα Κοΐνη Γράφτηκε στις ,
Ο Υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται μέχρι σήμερα, με φαρμακευτική κυρίως αγωγή. Ο ασθενής λαμβάνει φάρμακα εφόρου ζωής. Το πρόβλημα ποτέ δεν αποκαθίσταται, ενώ παράλληλα κινδυνεύει από όλες τις παρενέργειες των χημικών ουσιών.
Πρόκειται για ένα Χρόνιο και Μεταβολικό Νόσημα που αντιμετωπίζεται μόνο εξαλείφοντας τα αίτια που τον προκαλούν. Αποκαθιστώντας δηλαδή τη Βιοχημική και Ορμονική Ισορροπία του οργανισμού, μπορούμε να επαναφέρουμε τον Θυρεοειδή, στην πρότερη υγιή του κατάσταση.
Οι ασθενείς δεν αλλάζουν την καθημερινότητα τους. Αντίθετα, σταδιακά τη βλέπουν να βελτιώνεται, παράλληλα και με τη συνολική φυσική κατάσταση της υγείας τους.
– Χωρίς λήψη χημικών και φαρμακευτικών ουσιών
– Χωρίς «ειδικές δίαιτες» και στερήσεις
– Άρση των υποκείμενων Νοσημάτων
– Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, χωρίς παρενέργειες
Το κλειδί βρίσκεται στα αίτια που τον προκαλούν
Η Βιοχημική εκτροπή σε επίπεδο λειτουργίας ενός οργανισμού σε ασθενείς με Υποθυρεοειδισμό όμως, μπορεί να αποκατασταθεί, αφού βρεθούν τα αίτια που τον προκάλεσαν.
Υπάρχουν πολλές ειδικές εξετάσεις, που ανάλογα με το Ιατρικό Ιστορικό έχουμε στη διάθεσή μας, για να καθοριστεί τελικά η αγωγή.
Ο Υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται, εξαλείφοντας τα αίτια που τον προκαλούν. Δηλαδή αποκαθιστώντας τη Βιοχημική και πλήρη ορμονική ισορροπία του οργανισμού, μπορούμε να επαναφέρουμε και τον Θυρεοειδή, στην πρότερη υγιή του κατάσταση.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω θεραπειών, που σκοπό πλέον έχουν, να διορθώσουν τις δομικές ανεπάρκειες σε θρεπτικά συστατικά, να ρυθμίσουν τους νευροδιαβιβαστές, να αφαιρέσουν βαρέα μέταλλα από τον οργανισμό και να εμπλουτίσουν τη διατροφή του, με «έξυπνες» τροφές, που έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.
Οι θεραπείες που έχουμε στη διάθεση μας, μπορούν να δράσουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό.
Υποθυρεοειδισμός Τι είναι
Ως Υποθυρεοειδισμός λοιπόν, χαρακτηρίζεται το Νόσημα, που σχετίζεται με μειωμένη παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς αδένα ή ανεπαρκή λειτουργία τους. Σε γενικές γραμμές, αυτό οδηγεί σε χαμηλά επίπεδα ενέργειας, λόγω επιβράδυνσης του μεταβολισμού και αργών καύσεων.
Ο ανθρώπινος οργανισμός, είναι μια μηχανή παραγωγής και καύσης άνθρακα. Αυτό γίνεται μέσα από πολλούς διαφορετικούς μηχανισμούς, που λαμβάνουν χώρα σε ιστούς και όργανα του σώματος.
Ο θυρεοειδής αδένας είναι μέρος αυτής της μηχανής. Παράγει Ορμόνες, που με τη σειρά τους επηρεάζουν πολλές και διαφορετικές διεργασίες στο σώμα και επιδρούν σε κάθε τύπο κυττάρων. Η διατήρηση σε κατάλληλα επίπεδα αυτών των ορμονών, είναι σημαντική για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού. Οι ορμόνες αυτές βοηθούν το σώμα, να παράγει και να καταναλώνει ενέργεια για τη διατήρηση της ζωής.
Υποθυρεοειδισμός – Μορφές – Τύποι
Ανάλογα με το αρχικό όργανο που νοσεί και ευθύνεται για την εμφάνισή του, ο Υποθυρεοειδισμός κατατάσσεται, σε τρεις τύπους.
Πρωτογενής ή Πρωτοπαθής Υποθυρεοειδισμός, όπου ο ίδιος ο θυρεοειδής αδένας νοσεί και δεν παράγει επαρκώς τις ορμόνες του. Είναι η συνηθέστερη μορφή (90%), με συχνότερη αιτία την καταστροφική Αυτοάνοση Θυρεοειδίτιδα Hashimoto, κατά την οποία, το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, επιτίθεται με αυτοαντισώματα εναντίον του ίδιου του του θυρεοειδούς (“κανιβαλισμός” του οργάνου). Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί ο Υποθυρεοειδισμός να συνυπάρχει και με άλλα Αυτοάνοσα Νοσήματα, όπως Λεύκη, Συστηματικός ή Δερματικός Ερυθηματώδης Λύκος, Ρευματοειδής Αρθρίτιδα και πολλά άλλα. Πρωτοπαθής Υποθυρεοειδισμός επίσης μπορεί να προκληθεί, μετά από την καταστροφή του θυρεοειδούς αδένα, είτε από ραδιενεργό ακτινοβολία για θεραπευτικούς σκοπούς, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της θεραπείας για Υπερθυρεοειδισμό με ραδιενεργό Ιώδιο (131I) ή της ακτινοβόλησης της περιοχής του τραχήλου για κακοήθειες, είτε σε περιπτώσεις πυρηνικού ατυχήματος. Τέλος, Πρωτοπαθής Υποθυρεοειδισμός και μάλιστα μόνιμος, προκαλείται μετά ολική θυρεοειδεκτομή για θεραπεία του Υπερθυρεοειδισμού.
Δευτερογενής ή Δευτεροπαθής Υποθυρεοειδισμός (5%), όπου η Υπόφυση δεν παράγει επαρκή ποσότητα θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH), η οποία δίνει με τη σειρά της το ερέθισμα στον θυρεοειδή αδένα να παράξει και εκκρίνει τις θυρεοειδικές του ορμόνες. Ο Δευτεροπαθής Υποθυρεοειδισμός οφείλεται συνήθως σε βλάβη στην υπόφυση, από κάποιον όγκο (όπως Αδένωμα Υπόφυσης), από ακτινοβολία ή από επέμβαση.
Τριτογενής ή Τριτοπαθής Υποθυρεοειδισμός (5%), όπου ο Υποθάλαμος δεν παράγει επαρκή ποσότητα θυρεοεκλυτίνης ορμόνης (TRH), η οποία δίνει το ερέθισμα στην Υπόφυση να παράξει και εκκρίνει την TSH, που με τη σειρά της θα διεγείρει τον θυρεοειδή για την έκκριση των ορμονών του. Ο Τριτοπαθής Υποθυρεοειδισμός, οφείλεται συνήθως σε βλάβη στον Υποθάλαμο λόγω όγκων στην περιοχή, λοιμώξεων ή αγγειακών ανωμαλιών.
Όταν ο θυρεοειδής αδένας υπολειτουργεί (Υποθυρεοειδισμός), λόγω της έλλειψης των θυρεοειδικών ορμονών , κάθε λειτουργία του σώματος επιβραδύνεται. Και επειδή οι θυρεοειδικές ορμόνες δρουν παντού, η μείωσή τους , θα διαταράξει τις λειτουργίες πολλών ιστών και συστημάτων του οργανισμού.
Για το λόγο αυτόν, χαρακτηρίζουμε το θυρεοειδή αδένα ως «μίμο όργανο». Επειδή μιμείται σημεία και συμπτώματα άλλων νόσων, σε πολλαπλά συστήματα και όργανα του σώματός μας, πολλές φορές αυτά, αποδίδονται εσφαλμένα, σε άλλες παθήσεις και οδηγούν σε λανθασμένες διαγνώσεις.
Ο Υποθυρεοειδισμός μπερδεύει ασθενείς και Ιατρούς, κατά τη διάγνωσή του.
Η εμφάνιση της θυρεοειδικής νόσου, είναι συνήθως μια αργή και ύπουλη διαδικασία, με τα συμπτώματά της να μη γίνονται έγκαιρα αντιληπτά από τον ασθενή και το γιατρό.
Υποθυρεοειδισμός Συμπτώματα
Υποθυρεοειδισμός – Σημεία και Συμπτώματα
Κόπωση, κατατονία, νωθρότητα και εξασθένηση. Απώλεια μνήμης και δυσκολία στη συγκέντρωση. Σημαντική μείωση των «καύσεων» του οργανισμού με αποτέλεσμα αύξηση του βάρους. Αύξηση της χοληστερόλης στο αίμα. Δυσκοιλιότητα και κατακράτηση υγρών. Τριχόπτωση και αδύναμα μαλλιά. Κακή κυκλοφορία, υπερευαισθησία – δυσανεξία στο κρύο. Διαταραχές εμμήνου ρύσεως, μηνορραγίες και υπογονιμότητα στις γυναίκες. Ξηρό και εύθρυπτο δέρμα με αίσθημα κνησμού (φαγούρας). Εύθραυστα και λεπτά νύχια. Οιδηματώδες (πρησμένο) πρόσωπο και βλέφαρα. Σακούλες κάτω από τα μάτια παρά τον αρκετό ύπνο. Οίδημα (πρήξιμο) των ποδιών και των χεριών. Πόνοι στις αρθρώσεις (αρθραλγίες) και κράμπες στους μύες. Μυϊκή αδυναμία, αϋπνία και κατάθλιψη. Χαμηλή θερμοκρασία σώματος. Βραδυκαρδία, δύσπνοια και χαμηλή αρτηριακή πίεση. Αναιμία και βράγχος φωνής. Έκπτωση της ακοής έως κώφωση. Αντιδραστική υπογλυκαιμία, δυσφαγία και δυσκαταποσία. Γυναικομαστία και ελάττωση της λίμπιντο στους άνδρες, έως τη χαρακτηριστική βρογχοκήλη και πολλά άλλα.
Αυτά μπορούν να εκφράζονται στο σύνολο τους ή σε υποομάδες.
Ο Υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται μέχρι σήμερα, με φαρμακευτική κυρίως αγωγή. Ο ασθενής λαμβάνει φάρμακα εφόρου ζωής. Η ποιότητα ζωής του υποβαθμίζεται. Το πρόβλημα ποτέ δεν αποκαθίσταται, ενώ παράλληλα κινδυνεύει από όλες τις παρενέργειες των χημικών ουσιών.
Υποθυρεοειδισμός : οι τύποι των θυρεοειδικών ορμονών
Υποθυρεοειδισμός και ορμόνες του Θυρεοειδούς αδένα
Ο θυρεοειδής αδένας, παράγει τρεις ορμόνες, την Τ3 (τριιωδοθυρονίνη), την Τ4 (θυροξίνη ή τετραϊωδοθυρονίνη) και την καλσιτονίνη (θυρεοκαλσιτονίονη).
Η ορμόνη T3 (τριιωδοθυρονίνη) είναι η ενεργός ορμόνη του θυρεοειδούς, που ρυθμίζει το μεταβολισμό όλων των ιστών του σώματος. Ευθύνεται για όλα τα προαναφερθέντα συμπτώματα και τις λειτουργίες που σχετίζονται με αυτά.
Η ορμόνη Τ4 (θυροξίνη ή τετραϊωδοθυρονίνη) είναι η ανενεργή θυρεοειδική ορμόνη. Δεν κάνει τίποτα από μόνη της, αλλά περιμένει να μετατραπεί σε Τ3.
Η ορμόνη καλσιτονίνη, είναι τελείως ξεχωριστή από τις Τ3 και Τ4 και η δράση της εστιάζεται στη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα, εμποδίζοντάς το να ανέλθει σε παθολογικά υψηλές τιμές.
Αντίστροφη ή Ανάστροφη Τ3 (RT3). Αντί να μετατραπεί η Τ4 σε Τ3, μερικές φορές το σώμα θα μετατρέψει την ορμόνη Τ4 σε μια αντίστροφη ορμόνη Τ3. Αυτή η ορμόνη είναι ανενεργός μορφή, αυξάνεται σε συνθήκες όπως το «ευθυρεοειδικό σύνδρομο», κατάσταση δυσλειτουργίας του ελέγχου της αρνητικής παλίνδρομης δράσης του θυρεοειδούς και στην πραγματικότητα μπορεί να περιορίσει τη μετατροπή της Τ4 σε Τ3.
Οι ορμόνες στον Οργανισμό βρίσκονται σε δύο καταστάσεις, ελεύθερες ή δεσμευμένες. Μια ελεύθερη ορμόνη σημαίνει ότι είναι ενεργή και μπορεί να κάνει ό, τι χρειάζεται να κάνει, δηλαδή να παραδώσει το οξυγόνο και την ενέργεια στην περίπτωση της T3 ή να μετατραπεί σε Τ3 στην περίπτωση της Τ4.
Υποθυρεοειδισμός : πιθανές αιτίες του
Ανεπαρκής ελεύθερη T4 – FT4 (ενεργή ορμόνη) Μπορεί να οφείλεται σε ελλείψεις ψευδαργύρου, χαλκού, βιταμίνης Α, βιταμίνη Β2, βιταμίνη Β3, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C.
Ανεπαρκής ελεύθερη Τ3 –FT3 (ενεργή ορμόνη) ή πάρα πολύ αντίστροφη Τ3- RT3 Αυτή η κατάσταση μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη αδρεναλίνη, γήρανση, κατανάλωση χαμηλή σε θερμίδες και απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (πείνα ή νηστεία), διαβήτη, έκθεση σε τοξικά μέταλλα, κακοήθειες, πνευμονία, έντονο στρες, παρατεταμένη ασθένεια, πνευμονία, καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα μυοκαρδίου, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, κίρρωση ήπατος και άγχος. Πάρα πολύ αντίστροφη Τ3 συμβαίνει συχνά και λόγω της δίαιτας yo- yo ή ινομυαλγίας.
Έλλειψη της Τ4 για να μετατραπεί σε Τ3. Πολλά φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν αυτό το μηχανισμό μετατροπής, συμπεριλαμβανομένων των β-ανταγωνιστών, τον αντισυλληπτικών και των συνθετικών οιστρογόνων από το στόμα.
Επίσης, μπορεί να επηρεαστεί από ανεπάρκειες θρεπτικών συστατικών, όπως η ανεπάρκεια σε ιώδιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, σελήνιο και βιταμίνες Α, Β2, Β6 και Β12. Η Τ4 σε Τ3 μετατροπή, μπορεί επίσης να επηρεαστεί από συνήθειες δίαιτας, Σακχαρώδη Διαβήτη, φθόριο, γήρανση, ακτινοβολία και το άγχος.
Όλες οι παραπάνω αιτίες, οδηγούν στη βιοχημική εκτροπή του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα το ορμονικό χάος που επικρατεί στη συνέχεια.
Υποθυρεοειδισμός και Θεραπευτική αντιμετώπιση.
Η γενικευμένη άποψη ότι δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για τον θυρεοειδή αδένα είναι λάθος.
Η συνήθης χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων, έχει σαν κύριο σκοπό, να παρέχει στον οργανισμό τις ορμόνες που του λείπουν. Που αυτός δεν μπορεί πλέον να παράγει. Αυτό γίνεται με τη χορήγηση συνθετικών θυρεοειδικών ορμονών, επί δεκαετίες τώρα. Στην κλινική πράξη ωστόσο, ο ασθενής απορρυθμίζεται συνεχώς. Η αλλαγή στη δοσολογία των ορμονών του, επιβάλλεται συνεχώς για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του. Επιπλέον αυτός ο κύκλος είναι αέναος, με αποτελέσματα δυσμενή, τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στην επιβάρυνση της υγείας και ψυχολογίας των ασθενών που δεν βλέπουν τα επίπεδα υγείας τους να αποκαθίστανται ξανά.
Με λήψη αίματος στο πρώτο ραντεβού, τα οποία αποστέλονται σε εξειδικευμένα μικροβιολογικά εργαστήρια με τα οποία συνεργαζόμαστε, μπορούμε να γνωρίζουμε τους παράγοντες και τις αιτίες που προκάλεσαν την Νόσο. Η συνολική διάρκεια της πρώτης επίσκεψης είναι περίπου μιάμισης ώρας και περιλαμβάνει ένα εξειδικευμένο πολυσέλιδο Ατομικό Ιατρικό Ιστορικό καθώς και τις διατροφικές σας συνήθειες και προτιμήσεις.
Μετά από τις βιοχημικές , ορμονικές ή ειδικευμένες μεταβολικές εξετάσεις, ανιχνεύονται οι δυσλειτουργίες και εντοπίζονται οι ελλείψεις που υπάρχουν.
Οι θεραπείες καθορίζονται με αλγόριθμους σε σχέση με τα εργαστηριακά ευρήματα, το ενδελεχές ατομικό ιστορικό, τις βλάβες και την ύπαρξη επιπλέον χρόνιων η άλλων νοσημάτων και είναι αυστηρά εξατομικευμένες.
Οι ασθενείς δεν αλλάζουν την καθημερινότητα τους. Αντίθετα, σταδιακά τη βλέπουν να βελτιώνεται, παράλληλα και με τη συνολική φυσική κατάσταση της υγείας τους.
Η μέση διάρκεια της θεραπείας ανάλογα με την κλινική κατάσταση του ασθενούς, μπορεί να διαρκέσει από έξι μήνες έως και ενάμιση χρόνο.
Η αποκατάσταση του Θυρεοειδούς είναι μόνιμη και με τη χρήση οδηγιών που δίδονται, δεν υπάρχουν υποτροπές.
Οι συγκεκριμένες θεραπείες, σε κλινική πράξη χρησιμοποιούνται από το 1997, με χώρα αφετηρίας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Δεν έρχονται σε αντίθεση με καμία παράλληλη φαρμακευτική ή ομοιοπαθητική αγωγή.
Η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, είναι αυτή από την οποία τελικά, προκύπτει το μεγαλύτερο όφελος , σύμφωνα με τα κλινικά αποτελέσματα και τους ανάλογους δείκτες εξετάσεων.
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής.
