«Κάτω» το τόπλες, «πάνω» οι γλουτοί
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Τα πράγματα είναι σοβαρά: το γυμνό στήθος έχει εξαφανιστεί από τις παραλίες. Το 2009 πιθανώς να περάσει στην Ιστορία ως η χρονιά κατά την οποία επισημοποιήθηκε ο θάνατος του τόπλες… και η μεγάλη επιστροφή των (ημίγυμνων) γλουτών! Το γαλλικό περιοδικό «Μarianne» ανέλαβε να αποκωδικοποιήσει ένα φαινόμενο που κάποιοι βιάστηκαν να ερμηνεύσουν ως ανάκαμψη της αιδούς, του συντηρητισμού, των παραδοσιακών, οικογενειακών αξιών.
Από το 1964, όταν το τόπλες έκανε το ντεμπούτο του σε μια παραλία του Σεν Τροπέ και οι ελληνικές εφημερίδες κυκλοφορούσαν με τίτλο «Εις τρίμηνον φυλάκισιν κατεδικάσθη από το Αυτόφωρον η πρώτη γυμνόστηθη» (μία καλλίπυγος νεαρά που συνελήφθη «επ΄ αυτοφώρω» να κάνει μπάνιο τόπλες στην παραλία στα «Αστέρια» της Γλυφάδας), έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.
Ως σύμβολο της απελευθέρωσης των ηθών, το τόπλες διέγραψε λαμπρή διαδρομή, έκανε μια ολόκληρη γενιά οργάνων της τάξης να τρέχει, προκάλεσε πονοκέφαλο σε αναρίθμητους τοπικούς άρχοντες (να το απαγορεύσουμε ή όχι;), κατηγορήθηκε ότι υπέσκαπτε τα θεμέλια της κοινωνίας, προκάλεσε, κυνηγήθηκε, επικράτησε, έγινε κοινό θέαμα- και σήμερα χάνεται από τον ορίζοντα.
Τον συναγερμό τον σήμαναν οι πρώτοι διδάξαντες, οι Γάλλοι. Με το που κυκλοφόρησε η φήμη, οι ρεπόρτερ ξεχύθηκαν στην Κυανή Ακτή να διαπιστώσουν την αλήθεια ιδίοις όμμασι. Και πράγματι, από το Σεν Ραφαέλ έως τη Νίκαια, δεν είδαν ούτε ένα γυμνό στήθος. Σκάνδαλο.
Οι κοινωνιολόγοι έριξαν λάδι στη φωτιά με τη διαπίστωση πως το γυμνό στήθος τείνει να εξαφανιστεί και από την οθόνη, μικρή και μεγάλη. Ακόμα και στην πιο καυτή ερωτική σκηνή, η πρωταγωνίστρια κρατά κατά κανόνα το σουτιέν της και ο πρωταγωνιστής περιτριγυρίζει με επιμέλεια χωρίς να αγγίζει τις πλούσιες δαντέλες.
Από τις «Νοικοκυρές σε απόγνωση» μέχρι το «Grey΄s Αnatomy», το σεξ ρέει, το σουτιέν μένει.
Σήμανε λοιπόν (ξανά) η ώρα του πουριτανισμού;
«Το τόπλες πράγματι οδεύει προς την εξαφάνιση», σχολιάζει ο κοινωνιολόγος Ζαν Κλοντ Κοφμάν, «και για αυτό ευθύνονται κυρίως οι εκστρατείες των δερματολόγων για τους κινδύνους της ηλιοθεραπείας, τις προειδοποιήσεις για τον καρκίνο του δέρματος, που στο μυαλό πολλών γυναικών είναι ένα με τον καρκίνο του μαστού.
Εκ των πραγμάτων ωστόσο παρατηρείται μια άνοδος των παραδοσιακών, οικογενειακών ηθικών αξιών, ένα φαινόμενο που επιταχύνεται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης».
Σαν να λέμε, τόπλες: να συμπεριληφθεί στις παράπλευρες απώλειες της ύφεσης.
Όλο και μικρότερο
«Ευτυχώς», σχολιάζει το περιοδικό «Μarianne», «τα οπίσθια βγαίνουν τώρα μπροστά. Άλλοτε περιφρονημένοι, συνδεδεμένοι με την αμαρτία- με μια λέξη, ταμπού- οι γλουτοί κάνουν τη μεγάλη επιστροφή τους. Στρινγκ και βραζιλιάνικα τάνγκα κυριεύουν το καλοκαίρι. Το κάτω μέρος του μπικίνι γίνεται όλο και μικρότερο, οι γλουτοί ζητούν και απολαμβάνουν το βλέμμα».
Η επιβεβαίωση ήρθε ήδη από τον περασμένο Μάιο, live από το Φεστιβάλ των Καννών. «Κάποτε στις Κάννες δεν ξέραμε πιο γυμνό στήθος να πρωτοφωτογραφήσουμε», έγραφε τότε στη «Journal du Dimanche» η Μισέλ Στουβενό. «Σήμερα, οι σταρ μάς επιδεικνύουν τα οπίσθιά τους».
Έναν μήνα νωρίτερα, ένας φωτογραφικός φακός προφανώς… συγχρονισμένος με το πνεύμα της εποχής απαθανάτιζε τα οπίσθια δύο διάσημων κυριών, της Ισπανίδας πριγκίπισσας Λετίθια και της Κάρλα Μπρούνι-Σαρκοζί, την ώρα που οι δυο τους ανέβαιναν σκαλοπάτια, και έδινε πνοή σε χιλιάδες (εμπνευσμένα και μη) άρθρα και λεζάντες στον διεθνή Τύπο.
Μηδενική ανοχή και στην παραμικρή σωματική ατέλεια
Oι γυναικείοι γλουτοί έχουν παντού την τιμητική τους: στις παραλίες· στα περιοδικά, με αφιερώματα του τύπου «Θέλω τα οπίσθια της Τζένιφερ Λόπεζ»· στα καταστήματα εσωρούχων, όπου οι ανορθωτικές κιλότες τύπου Curves Up της Wonderbra κάνουν την Έβα Χερτζίκοβα που άλλοτε ζητούσε να την κοιτάζουν «στα μάτια», να την κοιτάζουν… ίσως στην ωμοπλάτη;
«Τη θηλυκότητα δεν την ενσαρκώνει πλέον η γύμνια αλλά οι καμπύλες, αυτό είναι μια πραγματική αλλαγή», σημειώνει η Βανέσα Μασλιά, συντάκτρια μόδας σε γυναικεία περιοδικά.
Κάποια πράγματα όμως δεν αλλάζουν ποτέ. Μπορεί το τόπλες να πέθανε και οι γλουτοί να ζουν στη θέση του μέρες λαμπρές, όπως σημειώνει ωστόσο ο ιστορικός Κριστόφ Γκρανζέρ, «εξακολουθεί να υπάρχει μηδενική ανοχή απέναντι και στην παραμικρή σωματική ατέλεια. Από εποχή της ελευθερίας, το καλοκαίρι έχει γίνει η σεζόν των κόμπλεξ».
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο
