Λευχαιμία: νέα θεραπεία αναγκάζει τον καρκίνο να «αυτοκτονεί»
Η ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Στάνφορντ φέρεται να έχει ανακαλύψει μια αποτελεσματική μέθοδο θεραπείας για την καταπολέμηση μιας από τις πιο επιθετικές μορφές λευχαιμίας. Μάλιστα η συγκεκριμένη ανακάλυψη έγινε λίγο πολύ τυχαία.
Τα ποσοστά επιβίωσης για τη Β-οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκινικών κυττάρων του αίματος, έχουν αυξηθεί περίπου κατά 85% κατά την τελευταία δεκαετία, χάρη στις νέες θεραπείες βλαστοκυττάρων. Παρόλα αυτά η πρόγνωση για την ασθένεια αυτή λόγω της παρουσίας μιας μετάλλαξης ενός χρωμοσώματος παραμένει αρκετά κακή.
Πρόκειται για το χρωμόσωμα Φιλαδέλφεια, που αποτελεί μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου με κακή έκβαση, όπως ανέφερε ο Ravi Majeti, MD, PhD, επίκουρος καθηγητής της ιατρικής και επικεφαλής συντάκτης της έρευνας. Όμως, χάρη σε μια τυχαία παρατήρηση από τον Δρ Scott McClellan, η ομάδα του Στάνφορντ πιστεύει ότι έχει ανακαλύψει έναν τρόπο για να αντιμετωπίσει την πάθηση χρησιμοποιώντας εναντίον της τα ίδια της τα καρκινικά κύτταρα.
Η ερευνητική προσπάθεια άρχισε όταν, στο εργαστήριο μια μέρα, ο McClellan παρατήρησε ότι ένας αριθμός των λευχαιμικών κυττάρων είχαν μετατραπεί από καρκινικά κύτταρα σε «ώριμα» μακροφάγα. Πρόκειται για ένα είδος κυττάρων του ανοσοποιητικού επιφορτισμένα με το έργο να απομακρύνουν τα κυτταρικά υπολείμματα που είναι παθογόνα ή καρκινικά.
Οι ερευνητές έκαναν μια πολύ σημαντική παρατήρηση μετά τη συλλογή των κυττάρων λευχαιμίας από έναν ασθενή και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν τα κύτταρα ζωντανά σε μια πλάκα καλλιέργειας. Τι παρατήρησαν; Κάποια από τα καρκινικά κύτταρα κατά την καλλιέργεια, άρχισαν να αλλάζουν σχήμα και το μέγεθος τους παρέπεμπε σε αυτό των μακροφάγων.
Οι αιτίες που προκάλεσαν την μετάλλαξη των κυττάρων θα έμενε ένα άλυτο μυστήριο, αν ο επικεφαλής της έρευνας δεν θυμόταν ότι σε μια παλιότερη μελέτη είχε γίνει η εξής διαπίστωση: τα καρκινικά κύτταρα θα μπορούσαν να αναγκαστούν να γίνουν μακροφάγα, όταν εκτίθενται σε συγκεκριμένους παράγοντες μεταγραφής (πρωτεΐνες που δεσμεύονται σε ορισμένες αλληλουχίες DNA και τις ενεργοποιούν).
Επιπλέον οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι αυτή η διαδικασία δεν είχε μόνο να εξουδετερώσει τα συγκεκριμένα καρκινικά κύτταρα. Είχε, επίσης, υποκινήσει τα μακροφάγα να ξεκινήσουν την πέψη όλων των καρκινικών κυττάρων και να ενεργοποιήσει ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει ενεργά τη μετάλλαξη.
«Επειδή τα μακροφάγα κύτταρα προέρχονταν από καρκινικά κύτταρα, μεταφέρουν ήδη χημικά σήματα που αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα, κάνοντας μια ανοσολογική επίθεση ενάντια στον καρκίνο με περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας», είπε ο Majeti.
Τώρα που ο συγκεκριμένος μηχανισμός είναι γνωστός, η επόμενη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι ειδικοί είναι να βρουν ένα φάρμακο που θα υποκινεί την ίδια θεραπευτική απόκριση στον οργανισμό και που θα μπορεί να αξιοποιηθεί ως βάση για ένα νέο θεραπευτικό σχήμα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας καταγράφηκαν στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
Πηγή: www.pathfinder.gr