Λοιμώξεις Ουροποιητικού στην Πολυκυστική Νόσο των Νεφρών
Η διάγνωση των επιπλεγμένων κύστεων στην πολυκυστική νόσο των νεφρών (ΠΝΝ) μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα επίπονη. Η συνήθης κλινική εικόνα στις λοιμώξεις ουροποιητικού στην Πολυκυστική Νόσο των Νεφρών περιλαμβάνει εμπύρετο με άλγος ή ευαισθησία στην κοιλιακή χώρα συχνά με βακτηριαιμία.
Η ουρολοίμωξη είναι μία αρκετά συχνή κατάσταση στην ΠΝΝ. Ωστόσο, η συχνότητα της μπορεί να έχει υπερεκτιμηθεί επειδή η στείρα πυουρία είναι αρκετά συχνή σε αυτούς τους ασθενείς. Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος εκδηλώνεται ως κυστίτιδα, οξεία πυελονεφρίτιδα, περινεφρικό απόστημα ή λοίμωξη των κύστεων του νεφρού.
Η πορεία της λοίμωξης στην οξεία πυελονεφρίτιδα και στην επιμόλυνση των κύστεων είναι συνήθως παλίνδρομη (από την ουροδόχο κύστη). Γι’ αυτό το λόγο λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού όπως η κυστίτιδα, πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα για την πρόληψη των επιπλεγμένων αυτών λοιμώξεων. Όπως και στο γενικό πληθυσμό οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες. Η Escherichia Coli, ο Enterococcus και η Klebsiella είναι οι πιο κοινοί μολυσματικοί οργανισμοί.
Διάγνωση
Η αξονική και μαγνητική τομογραφία αποτελούν εξετάσεις εκλογής για την ανίχνευση και την ανατομική θέση των επιπλεγμένων κύστεων, αλλά τα απεικονιστικά ευρήματα είναι πολλές φορές μη ειδικά για τη μόλυνση.
Το σπινθηρογράφημα νεφρών με επισημασμένα λευκά αιμοσφαίρια με ίνδιο μπορεί να αποτελέσει μία χρήσιμη εξέταση ωστόσο ψευδώς θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα δύναται να περιπλέξουν την διάγνωση.
Η ποζιτρονική τομογραφία (PET) έχει πρόσφατα χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση των μολυσμένων – επιπλεγμένων κύστεων.
Το κυριότερο ραδιοφάρμακο που χρησιμοποιείται είναι το 18F-FDG (ραδιενεργή γλυκόζη) και χορηγείται ενδοφλέβια. Το ραδιοφάρμακο αυτό ακολουθεί τη μεταβολική οδό της γλυκόζης στους ιστούς και τα όργανα του ανθρώπινου σώματος. Περιοχές με μη φυσιολογική πρόσληψη γλυκόζης υποδεικνύουν παθογένεια.
Η ραδιενεργή γλυκόζη προσλαμβάνεται από τα φλεγμονώδη κύτταρα εξαιτίας του υψηλού μεταβολικού τους ρυθμού, διηθείται και δεν επαναρροφάται από τους νεφρούς. Η παρουσία του ραδιοφαρμάκου στα αθροιστικά σωληνάρια περιορίζει ωστόσο τη χρήση του PET για την διάγνωση των μολυσμένων κύστεων στην ΠΝΝ.
Θεραπεία
Η επιλογή της θεραπείας πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ικανότητα διείσδυσης των φαρμάκων δια μέσου του επιθηλίου της κύστης. Υψηλές συγκεντρώσεις στο εσωτερικό της κύστης επιτυγχάνονται με τριμεθοπρίμη / σουλφαμεθοξαζόλη, χλωραμφαινικόλη και τις φθοριοκινολόνες. Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι για τουλάχιστον 4 εβδομάδες. Όταν η φαρμακευτική αγωγή και η παροχέτευση της κύστης αποτυγχάνουν η νεφρεκτομή αποτελεί το ύστατο μέτρο για τον έλεγχο της λοίμωξης.