Στενός δακτύλιος ακροπροσθίας
Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν μοιάζουν με την κλασική φίμωση στα παιδιά και δεν γνωρίζουν πολλοί γονείς!
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει στένωση σε κάποιο επίπεδο της ακροποσθίας. Υπάρχει δηλαδή ένας στενωμένος δακτύλιος ινωτικός, άκαμπτος ο οποίος «σφίγγει» και καθιστά δύσκολη την ολίσθηση της ακροποσθίας προς τα κάτω αλλά καθώς την επαναφορά.
Η στένωση ακροποσθίας είναι πιο συχνή σε παιδιά που η διάνοιξη της ακροποσθίας δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι την προεφηβεία (8-12 ετών).
Για το στενό δακτύλιο ακροποσθίας υπάρχουν δύο τρόποι αποκατάστασης:
- Κατά τον πρώτο προβαίνουμε σε επιμήκη τομή στη στενωμένη περιοχή και εγκάρσια συρραφή (ραχιαία σχάση),ενώ μπορεί να αφαιρεθεί και ο χαλινός του πέους.
- Ο δεύτερος τρόπος ουσιαστικά αφορά την περιτομή ,μπορούμε δηλαδή να απελευθερώσουμε την περιοχή προβαίνοντας στην αφαίρεση της ακροποσθίας.
Η κυριότερη επιπλοκή του στενού δακτυλίου της ακροποσθίας είναι η παραφίμωση (βλέπε εικόνα 4).Η πόσθη είναι «στραγγαλισμένη» και δεν καλύπτεται η βάλανος εξ’ολοκλήρου! Η κατάσταση αυτή είναι επείγουσα και προκαλεί οξύ άλγος. Εδώ η επαναφορά πρέπει να γίνει άμεσα είτε με ειδικό χειρισμό από ειδικό χειρουργό παίδων είτε να απαιτήσει άμεση χειρουργική επέμβαση.