Ανδρική Ενδοκρινολογία/Γυναικομαστία
Συγγραφέας Μαρία Προκοπίου Γράφτηκε στις ,
Η γυναικομαστία είναι η διόγκωση του μαζικού αδένα και του περιμαστικού λίπους στους άνδρες. Πρόκειται για την πιο συχνή διαταραχή του ανδρικού μαστού και ευθύνεται για το 85% των διογκώσεων του μαζικού αδένα στον ανδρικό πληθυσμό.
H γυναικομαστία στη βρεφική ηλικία και στην ήβη απαντά σε μεγάλη συχνότητα, ενώ στην παιδική ηλικία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Πολύ συχνά αποτελεί το σύμπτωμα ενδοκρινολογικών νοσημάτων, μπορεί όμως να οφείλεται και σε παρενέργεια φαρμάκων ή τοξικών ουσιών.
Για τους λόγους αυτούς καθίσταται αναγκαία η λήψη λεπτομερούς ιστορικού και ενδελεχούς κλινικοεργαστηριακού ελέγχου για την ανεύρεση της υπαίτιας νόσου ή του εξωγενούς παράγοντα. Στην περίπτωση που δεν βρίσκεται αιτιολογικός παράγοντας η γυναικομαστία χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής.
Η αληθής γυναικομαστία προκαλείται από την επίδραση των οιστρογόνων στο μαζικό αδένα του άνδρα. Αυτό συμβαίνει σε παθήσεις που υπάρχει είτε αυξημένη παραγωγή των οιστρογόνων είτε ανεπάρκεια των ανδρογόνων ή συνδυασμός και των δυο.
Η γυναικομαστία φαρμακευτικής αιτιολογίας σχετίζεται με φάρμακα με οιστρογονική δράση (δακτυλίτιδα, αναβολικά στεροειδή, μαριχουάνα), όπως επίσης και φάρμακα που αναστέλλουν τη δράση ή τη σύνθεση της τεστοστερόνης.
Είναι σημαντικό να γίνεται διαχωρισμός της γυναικομαστίας από την ψευδογυναικομαστία, δηλαδή τη συσσώρευση λίπους στο ανδρικό στήθος, χωρίς την παρουσία υπερτροφικού αδένα λόγω, συνήθως λόγω παχυσαρκίας. Στο 99% των περιπτώσεων διογκωμένου στήθους, πρόκειται για ψευδογυναικομαστία και μόνο το 1% των περιπτώσεων είναι γυναικομαστία. Η διάγνωση μεταξύ των δύο, γίνεται συνήθως με μαστογραφία ή με υπερηχογράφημα.
Κατά κανόνα, δεν απαιτείται θεραπεία για φυσιολογικές καταστάσεις γυναικομαστίας. Η εφηβική γυναικομαστία υποχωρεί μέσα σε μερικές εβδομάδες έως 3 χρόνια στους περισσότερους ασθενείς. Μαζικός αδένας μεγαλύτερος από 4 cm σε διάμετρο ενδέχεται να μην υποχωρήσει εντελώς. Για τους ασθενείς με ιδιοπαθή γυναικομαστία ή με υπολειμματική γυναικομαστία μετά την επεξεργασία του πρωτογενούς αιτία, μπορεί να θεωρηθεί ιατρική ή χειρουργική θεραπεία.
Εάν χρησιμοποιούνται ιατρικές θεραπείες, θα πρέπει να προσπαθήσει νωρίς στην πορεία της εμφάνισης γυναικομαστίας. Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, στη θεραπεία της γυναικομαστίας έχει θέση και η χειρουργική αποκατάσταση.
Προκοπίου Μαρία,
Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος
