Κοκκίωμα ομφαλού νεογνών
Με την έννοια «ομφαλός» ορίζεται το κεντρικό σημείο της κοιλιάς του εμβρύου από το οποίο διέρχεται ο ομφάλιος λώρος που συνδέει το έμβρυο με την μητέρα (που χρησιμεύει κυρίως για την διατροφή και ανάπτυξη του εμβρύου μέσω των αγγείων που το συνδέουν με την μητρική κυκλοφορία). Ο όρος χρησιμοποιείται εξάλλου και μεταφορικά για να χαρακτηρίσει την σπουδαιότητα ενός κεντρικού σημείου (οι Δελφοί κατά την αρχαιότητα εθεωρούντο ο ομφαλός της γης).
Ο ομφάλιος λώρος των νεογέννητων (Εικόνα 1) φυσιολογικά αποπίπτει σε ηλικία 3 ημερών έως 2 μηνών με μέσο χρόνο τις 14-15 ημέρες. Η φροντίδα της ομφαλικής χώρας του νεογνού πρέπει να γίνεται με εναπόθεση αντιβιοτικής αλοιφής και καθαρού οινοπνεύματος, όχι μέχρι να αποπέσει το κολόβωμα του ομφάλιου λώρου αλλά να εμφανίζεται στεγνή η περιοχή. Καλύτερα ο ομφαλός να διατηρείται εκτός της πάνας του μωρού ώστε να παραμένει στεγνή η περιοχή.
Μετά την απόπτωση του ομφάλιου λώρου, κατά την διάρκεια επούλωσης του εδάφους του ομφαλικού δακτυλίου, είναι δυνατό να συμβεί διαταραχή και καθυστέρηση στην επιθηλιοποίηση με συνέπεια την δημιουργία κοκκιώδους ιστού. Πρόκειται για την ανάπτυξη του γνωστού ομφαλικού κοκκιώματος (Εικόνα 2), μιας ροζ/ερυθράς μάζας στο βάθος του ομφαλού μεγέθους ως 1cm με έκκριμα που αφήνει στίγματα στα ρούχα του μωρού. Η αντιμετώπιση του ομφαλικού κοκκιώματος γίνεται στο παιδοχειρουργικό ιατρείο με συνδυασμό εκτομής του και εναπόθεσης AgNO3 . Αποτελεί μια ανώδυνη διαδικασιά και σπάνια απαιτείται επανεξέταση και πιθανώς νέα εναπόθεσης AgNO3στην περιοχή.