Σακχαρώδης Διαβήτης LADA
Συγγραφέας Κυριάκος Αλουμάνης Γράφτηκε στις ,
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, η οποία οφείλεται σε έλλειψη ινσουλίνης. Άτομα νεαρά ενήλικα (30-50 ετών), λεπτόσωμα, χωρίς κληρονομικό ιστορικό διαβήτη, που παρουσιάζουν αρχικά μια ήπια υπεργλυκαιμία, που εξελίσσεται όμως γρηγορότερα από τον κλασικό ΣΔτ2 προς ανεπάρκεια του παγκρέατος και ανάγκη χρήσης ινσουλίνης (συνήθως σε 3-5 έτη από τη διάγνωση) χαρακτηρίζονται ότι έχουν ΣΔ τύπου LADA [LatentAutoimmune Diabetes in Adults]).
O LADA μερικές φορές αναφέρεται ως διαβήτης τύπου 1.5. Αυτός δεν είναι επίσημος όρος, αλλά δείχνει το γεγονός ότι o LADA είναι μια μορφή διαβήτη τύπου 1 που μοιράζεται ορισμένα χαρακτηριστικά με διαβήτη τύπου 2.
Πρόκειται μάλλον για βραδέως εξελισσόμενο αυτοάνοσο σακχαρώδη διαβήτη. Ωστόσο μερικοί ασθενείς έχουν γενετική ομοιότητα όχι μόνο με τον ΣΔτ1 (HLA αντιγόνα) αλλά και με τον ΣΔτ2 (πολυμορρφισμοί του TCF7L2 γονιδίου, που σχετίζεται με τον ΣΔτ2).
Τα συμπτώματα, ανάλογα με τη βαρύτητα μπορεί να είναι πιο σοβαρά, όπως εκείνα του ΣΔ1 ή πιο ήπια όπως του ΣΔ2.
Συνήθως για τη διαφοροδιάγνωση υπάρχουν θετικά αντιπαγκρεατικά αυτοαντισώματα (συνήθως antiGAD65) . Επίσης η κλινική εικόνα του σαθενούς μπορεί να προιδεάζει το θεράποντα ιατρό σε σχέση με την ύπαρξη ΣΔ LADA.
Επειδή o LADA αναπτύσσεται αργά, κάποιος ασθενής με LADA μπορεί να είναι σε θέση να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να διατηρήσει τα επίπεδα σακχάρου υπό έλεγχο χωρίς να χρειάζεται ινσουλίνη για αρκετούς μήνες ή μερικές φορές ακόμη και χρόνια μετά την αρχική διάγνωση του διαβήτη.
Η ινσουλίνη θα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χρειαστεί κάποια στιγμή στο μέλλον.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία με ινσουλίνη μπορεί να αναβληθεί. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η έναρξη θεραπείας με ινσουλίνη αμέσως μετά τη διάγνωση του LADA θα βοηθήσει στην καλύτερη διατήρηση της ικανότητας του παγκρέατος να παράγει ινσουλίνη.
Κυριάκος Αλουμάνης,
ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ
