Δυσκοιλιότητα στα παιδιά!
Συγγραφέας Ευγενία Καράμπελα Γράφτηκε στις ,
Η δυσκοιλιότητα είναι ένα πολύ συχνό σύμπτωμα που ταλαιπωρεί τα παιδιά. Θεωρούμε ότι ένα παιδί πάσχει από δυσκοιλιότητα όταν κάνει λιγότερες από 3 κενώσεις την εβδομάδα και η σύσταση των κοπράνων του είναι σκληρή, πράγμα που καθιστά την αφόδευση επώδυνη και οδηγεί σε κατακράτηση κοπράνων. Η χρόνια δυσκοιλιότητα προκαλεί κοιλιακά άλγη, εγκόπριση δηλαδή υπερχείλιση κοπράνων και λέρωμα του εσωρούχου του παιδιού και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις διάταση του εντέρου.
Αιτιολογία δυσκοιλιότητας
Τις περισσότερες φορές η δυσκοιλιότητα στα παιδιά είναι ιδιοπαθής, δηλαδή δεν οφείλεται σε κάποια νόσο, αλλά σε άλλους παράγοντες ιδιοσυστασιακούς,διαιτητικούς, κληρονομικούς ή ψυχολογικούς.
Στα βρέφη η δυσκοιλιότητα παρουσιάζεται μετά την διακοπή του θηλασμού, με την εισαγωγή των στερεών τροφών και του γάλατος αγελάδας στο διαιτολόγιο του μωρού. Στα μεγαλύτερα παιδιά η δυσκοιλιότητα προκαλείται από ηθελημένη κατακράτηση των κοπράνων μετά την αφαίρεση της πάνας, ή από αμέλεια να πάει έγκαιρα στην τουαλέτα(πχ. απορροφάται στο παιχνίδι και κρατάει τα κακά του).Επίσης ένα διαιτολόγιο φτωχό σε φυτικές ίνες και μειωμένης πρόσληψης υγρών έχει άμεση συσχέτιση με την έναρξη της δυσκοιλιότητας.
Διαφορική διάγνωση
Σ’ένα πολύ μικρό ποσοστό, λιγότερο από 5% των παιδιών με χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να πάσχουν από κάποιες άλλες ασθένειες όπως το συγγενές μεγάκολο, η ινώδης κυστική νόσος, η κοιλιοκάκη, ο υποθυρεοειδισμός κτλ. Αν ο παιδίατρoς σας ανησυχεί για κάτι τέτοιο θα σας παραπέμψει να κάνετε κάποιες διαγνωστικές εξετάσεις.
Θεραπεία δυσκοιλιότητας
Στην απλή δυσκοιλιότητα ενδείκνυται η διαιτητική αντιμετώπιση.
Συνιστάται η κατανάλωση άφθονων υγρών (νερό, χαμομήλι, φρουτοχυμοί), κατανάλωση φρούτων και λαχανικών(δαμάσκηνα, ροδάκινα, πορτοκάλια, φασολάκια, μπάμιες, ντομάτες, φακές) και αποφυγή αμυλούχων τροφών όπως (άσπρο ψωμί, αποφλοιωμένο ρύζι, μακαρόνια, πατάτες.)
Παράλληλα συστήνεται στο παιδί να κάθεται στην τουαλέτα για 10 λεπτά μετά από κάθε γεύμα για να εκμεταλλευτούμε το γαστροκολικό αντανακλαστικό.
Υπόθετα γλυκερίνης για την κένωση του εντέρου μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο περιστασιακά.
Τέλος αν ο παιδίατρος κρίνει απαραίτητο μπορεί να χορηγήσει κάποια υπακτικά φάρμακα όπως η λακτουλόζη και η λακτιτόλη ή κάποια σιρόπια που δρουν ως μαλακτικά και λιπαντικά των κοπράνων (πχ. παραφινέλαιο).
Επειδή συχνά η δυσκοιλιότητα υποτροπιάζει το παιδί πρέπει να ακολουθεί πάντα σωστό διαιτολόγιο και αν χρειαστεί να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για όσο του συστήσει ο γιατρός.
Ευγενία Καράμπελα,
Παιδίατρος
