Αλλεργική ρινίτιδα

Facebooktwitterpinterest
Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί ένα από τα συχνότερα αλλεργικά νοσήματα. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στα 4 άτομα πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα στις δυτικές κοινωνίες.
Ως αλλεργική ρινίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του επιθηλίου της μύτης που συνοδεύεται από συμπτώματα όπως, καταρροή (πρόσθια ή οπίσθια), πταρμούς (φταρνίσματα), συμφόρηση (μπούκωμα) με συνοδό κνησμό της μύτης ή του φάρυγγα. Πολύ συχνά, ταυτόχρονα προσβάλλονται και τα μάτια τα οποία εμφανίζουν ερυθρότητα, δακρύρροια ή και έντονο κνησμό.Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αλλεργική ρινοεπιπεφυκίτιδα. Προκαλείται από την υπερβολική αντίδραση του οργανισμού έναντι διαφόρων αλλεργιογόνων που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα και ονομάζονται αεροαλλεργιογόνα.
 Αυτά ανάλογα με τη συγκέντρωση τους στον αέρα χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: τα ολοετή και τα εποχικά.
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα ακάρεα οικιακής σκόνης, το επιθήλιο των κατοικίδιων ζώων και οι μύκητες.
Η έκθεση σε αυτά συμβαίνει καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους και ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα συνήθως με εξάρσεις και υφέσεις. Στους ασθενείς αυτούς πολύ συχνά γίνεται λανθασμένα η διάγνωση χρόνιας ιγμορίτιδας ή άλλων επίμονων λοιμώξεων με αποτέλεσμα να λαμβάνουν χωρίς λόγω επί μακρόν αντιβιοτική αγωγή.
Στα εποχικά αλλεργιογόνα ανήκουν οι γύρεις από διάφορα φυτά (δέντρα, γρασίδια, ζιζάνια).
Ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα μόνο κατά την εποχή ανθοφορίας του φυτού στο οποίο είναι αλλεργικός, αν και η κλιματική αλλαγή έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές τόσο στη διάρκεια, όσο και στην ποιότητα της ανθοφορίας.
​Η αλλεργική ρινίτιδα επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, την απόδοση στην εργασία και στο σχολείο καθώς και τις κοινωνικές συναναστροφές. Επιπλέον, προδιαθέτει σε χρόνια παραρρινοκολπίτιδα, ωτίτιδα, ρινικούς πολύποδες, άπνοια και φυσικά εμφάνιση άσθματος. Επομένως, η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή της είναι εξαιρετικά σημαντική.
Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με βάση το ιστορικό του ασθενή και την αντικειμενική εξέταση.
Ο ειδικός αλλεργιολόγος θα εκτελέσει τις δερματικές δοκιμασίες νυγμού (skin prick tests) που δίνουν αποτέλεσμα σε 15-20 λεπτά. Οι αιματολογικές εξετάσεις για συγκεκριμένα αλλεργιογόνα υποστηρίζουν όμως δεν αντικαθιστούν τις δερματικές δοκιμασίες. Ο εντοπισμός του υπεύθυνου αλλεργιογόνου είναι πολύ σημαντικός καθώς επιτρέπει να δοθούν οι κατάλληλες οδηγίες αποφυγής αλλά και να οριστεί η διάρκεια και το είδος της θεραπείας.
Η αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας βασίζεται στα εξής:
Α. Αποφυγή αλλεργιογόνου: Εφόσον αναγνωριστεί το υπεύθυνο αλλεργιογόνο, δίνονται στον ασθενή οδηγίες για την -όσο το δυνατό- αποφυγή του. Δυστυχώς, η πλήρης αποφυγή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αδύνατη.
Β. Συμπτωματική θεραπεία: Αποτελεί θεραπεία ελέγχου των συμπτωμάτων. Δεν επηρεάζει τη φυσική πορεία της νόσου, ενώ το πότε πρέπει να ξεκινά και πόσο θα διαρκεί απαιτεί γνώση της εποχικής κατανομής των αλλεργιογόνων. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται επιλέγονται με βάση το είδος των συμπτωμάτων του ασθενή και τη βαρύτητά τους. Τα κύρια φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι τα αντιισταμινικά και τα ενδορρινικά στεροειδή.
Γ. Ανοσοθεραπεία: Η ανοσοθεραπεία αποτελεί τη μοναδική αιτιολογική θεραπεία, τη μόνη θεραπεία δηλαδή που αντιμετωπίζει την αιτία (το αλλεργιογόνο που προκαλεί τη νόσο). Αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει το αλλεργιογόνο, ώστε ο ασθενής να ξεπερνάει την αλλεργία του.
Πρόκειται για ενέσιμη ή υπογλώσσια θεραπεία που συνήθως διαρκεί 3-5 χρόνια.
Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά από τον πρώτο χρόνο της θεραπείας. Το σημαντικότερο είναι ότι επηρεάζει τη φυσική πορεία της νόσου, αναστέλλοντας την εξέλιξη της αλλεργικής ρινίτιδας σε βρογχικό άσθμα!

Ιωάννα Χ. Κοντογιωργάκη,Ειδικός Αλλεργιολόγος Παίδων & Ενηλίκων

Facebooktwitterpinterest

Στείλτε τις απορίες σας

Στείλτε τις απορίες σας στο Γιατρό - Συγγραφέα του παραπάνω άρθρου
  • This field is for validation purposes and should be left unchanged.