Παιδί και καλοκαίρι :
Συγγραφέας Γεώργιος Χαρίτος Γράφτηκε στις ,
κινδυνοι του καλοκαιριου που αφορουν τα παιδια μας ( τσουχτρες, ηλιαση,εγκαυματα ,πνιγμος και αλλα).
Το καλοκαιρι θα μπορουσε να ειναι η καλυτερη εποχη για τα παιδια μας,υπο την εννοια οτι ολες οι λοιμωξεις ειναι σε υφεση.Παρα ταυτα,το παιδιατρικο σκηνικο το καλοκαιρι αλλαζει αρδην,με αλλεργιες,εγκαυματα,ατυχηματα στην θαλασσα σε πρωτη ζητηση.
Τα δηγματα των εντομων και των θαλασσιων ζωων: Ειναι το μειζον θεμα.Μελισσες,σφηκες, τσουχτρες,σαρανταποδαρουσες,κουνουπια και στην πατριδα μας δυστυχως φιδια και σκορπιοι.
Ολα αυτα αρκουντως επικινδυνα για αναφυλακτικες αλλα και για συστηματικες αντιδρασεις,καθως τα περισσοτερα απο αυτα απελευθερωνουν στην κυκλοφορια του παιδιου μας τοξινες (δηλητηρια).
Τα κουνουπια θεωρειται οτι ειναι το λιγοτερο επικινδυνο απο αυτα τα ειδη.Και αυτο αλλαξε οταν ο ιος του Δυτικου Νειλου μπηκε στην ζωη μας,ενας εξαιρετικα επικινδυνος ιος που προκαλει εικονα εγκεφαλιτιδας με βασικο συμπτωμα ενα παιδι σε ληθαργο.Περα απο την κλασσικη γνωση οτι τα κουνουπια με τα γευματα αιματος που παιρνουν απο τον καθε ανθρωπο και με τα διαδοχικα ατομα που επισκεπτονται,μπορουν να μεταφερουν και μια σειρα απο λοιμωδη νοσηματα.Αρα το παιδι μας παντοτε πρεπει να ειναι θωρακισμενο με παιδικη αντικουνουπικη λοσιον.
Πολλες φορες βλεπουμε στις παραλιες χαριτωμενες εικονες με τους γονεις οπλισμενους με στικ αμμωνιας να πασαλειφουν τα παιδια ή να βαζουν τα παιδακια να «κατουρανε» το τσιμπημενο χερι τους (μην μου πειτε οτι δεν το εχετε δει!).Με την εννοια οτι και τα ουρα διασπωνται σε αμμωνια.
Συμφωνοι,ειναι φοβερο εφε!
Ασχετως εαν το παιδι μας εχει καποια γνωστη ή μη αλλεργια,ειναι απαραιτητο να επισκεφτουμε την παραλια εφοδιασμενοι με καποιο αντιισταμινικο σιροπι,ισως και με χαπακια κορτιζονης,εαν η παραλια ειναι καπως απομακρυσμενη.
Το λεμε αυτο διοτι η κορτιζονη χρειαζεται συνηθως 1-2 ωρες να δρασει,ιδιως εαν την χορηγουμε απο το στομα.
Τα σιγουρο ειναι πως εαν το παιδι μας εχει παρουσιασει στο παρελθον σοβαρη αναφυλακτικη αντιδραση ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ αιτιολογιας θα πρεπει να εχουμε μαζι μας ενα στυλο αδρεναλινης με το οποιο να ειμαστε εξοικιωμενοι και να ξερουμε να το χρησιμοποιουμε.
Το δηγμα της τσουχτρας στα μικρα παιδια κανει συνηθως μεγαλου ευρους τοπικες (και οχι μονο) αντιδρασεις.Πολλες φορες θα χρειαστει εκτιμηση απο παιδιατρο.Οπως ευκολα καταλαβαινουμε,το δηγμα του φιδιου και του σκορπιου θα χρειαστουν ΠΑΝΤΑ νοσηλεια σε παιδιατρικη κλινικη.
Η σφηκα που αγαπα την αμμο και τις πλαζ εχει το εξης κακο (που την διαφοροποιει απο την μελισσα):
Καθε φορα που τσιμπα με το κεντρι της απελευθερωνει δηλητηριο.
Και μπορει να τσιμπησει επαναλαμβανομενα το παιδι.Η μελισσα ως γνωστον τσιμπα μονο μια φορα και αφηνει επανω στο σημειο τον ασκο της,ο οποιος ειναι γεματος με τοξινη.Αρα θελει πολυ μεγαλη προσοχη στο πως θα αφαιρεσουμε το κεντρι,χωρις να αδειασουμε αυτο το περιεχομενο μεσα στο σωμα του παιδιου.
Η εκθεση στον ηλιο: Το ευαισθητο δερμα των παιδιων μας εχει ελαχιστη ανοχη στην υπεριωδη ακτινοβολια του ηλιου.Το αντηλιακο προστατευει,αλλα οχι οπως το νομιζουμε εμεις οι Ελληνες!
Η ελληνιδα μανα «ασπριζει» το παιδι με αντηλιακο και εν συνεχεια «το αμολαει»!Καταρχας,απαγορευεται η εκθεση των παιδιων μας στον ηλιο σε ωρες μεταξυ 12 το πρωι και 6 το απογευμα.Εαν αυτο συμβει,θα πρεπει να ειμαστε εξαιρετικα φειδωλοι με τον χρονο εκθεσης του παιδιου.
Να εχουμε στο νου μας και το εξης βασικο:
Εμεις οι ενηλικες περνουμε ενα μεγαλο μερος του χρονου της παραλιας στην ξαπλωστρα κατω απο την ομπρελα μας ειτε καθισμενοι στην σκια σε καποιο beach bar.
Τα παιδια ομως περνουν σχεδον ΟΛΟ τον χρονο τους,στην θαλασσα,ειτε εκτεθειμενα στην ακρογιαλια παιζοντας μπαλα,με τα κουβαδακια τους κτλ.Φροντιζουμε βεβαια για το αντηλιακο τους,για το καπελακι τους,για παιδικα γυαλια ηλιου,αλλα και για την ΕΝΥΔΑΤΩΣΗ τους.
Τα παιδια πολλες φορες ξεχνιουνται με το παιχνιδι και δεν ζητουν νερο.Οι απωλειες τους ομως ειναι εξαιρετικα αυξημενες,αρα θα πρεπει να εχουμε εμεις το νου μας να τα ενυδατωνουμε αφειδως.
Εγκαυματα απο τον ηλιο: Στα παιδια δεν ειναι τοσο απλη υποθεση.
Μπορει να καταλαμβανουν μεγαλο μερος του σωματος,να ειναι εξαιρετικα επωδυνα.Συχνα κινδυνευουν με επιμολυνση και επακολουθη δερματικη λοιμωξη γιαυτο και επι ενδειξεων καλυπτονται με αντιβιοτικα.
Η ηλιαση: Ολοι ξερουμε την λεξη,λιγοι γνωριζουμε το ακριβες περιεχομενο.Το παιδι με ηλιαση εμφανιζει βαρια εικονα!Το κυριαρχο συμπτωμα λεγεται “κορυβαρια” , βαρυ κεφαλι δηλαδη.Το παιδι ειναι ληθαργικο, κακοκεφο,εμφανιζει εικονα εξαντλησης,κακουχιας,μπορει να εμφανισει εμετους και πυρετο.
Μπορει να ειναι και σε ημιλιποθυμη κατασταση!Το πρωτο που κανουμε σε μια τετοια περιπτωση ειναι να βαλουμε το παιδι να κανει ενα κρυο ντους,να του δωσουμε αφθονα υγρα (δροσερο νερο,χυμο) και εν συνεχεια να το ξαπλωσουμε σε δροσερα σκεπασματα σε ενα απολυτως σκοτεινο και ηρεμο δωματιο.Εαν η εικονα του παιδιου εντος ολιγων ωρων δεν βελτιωθει,οπωσδηποτε αναζητουμε τον παιδιατρο μας. Ζητουμε βοηθεια ακομη και ευθυς εξαρχης,εαν η εικονα του παιδιου μας ειναι θορυβωδης και ανησυχητικη.
Πνιγμος ή παρολιγον πνιγμος: Τα παιχνιδια μες στο νερο δεν ειναι αμοιρα κινδυνων. Τα παιδια μας πολλες φορες παρασυρονται και εχουν παρατολμη συμπεριφορα.Ξεγλυστρουν απο το οπτικο μας πεδιο,πηγαινουν στα βαθια,κανουν βουτιες,μιμουνται αλλα παιδια ή τους μεγαλους.Υπερεκτιμουν δηλαδη τις δυναμεις τους.
Ο πνιγμος ειναι προ των πυλων και ειναι μια σοβαρη κατασταση(αυτονοητα) η οποια απαιτει αμεση αντιμετωπιση. Δυστυχως,επειδη στην Ελλαδα ζουμε,ακομη και στις παραλιες που λεγονται «οργανωμενες» (γαλαζιες σημαιες κτλ.),ο ναυαγοσωστης απουσιαζει.Τι γινεται λοιπον?Εχουμε απαιτηση απο τους γονεις να γνωριζουν ανανηψη,μαλαξεις κτλ;Μαλλον οχι,γιαυτο καλο ειναι να επιβλεπουμε παντα τα παιδια μας,να τα εχουμε διπλα μας εντος του νερου και να επιλεγουμε παραλιες καταλληλες (ρηχες,χωρις κυματα) για τις οικογενειακες μας εξορμησεις.Επισης βλεπουμε να κυκλοφορουν αυτες οι ωραιες φουσκωτες βαρκουλες με τα κουπια.
Ειναι ωραιες,συμφωνω.Και εκει πρεπει να εχουμε το νου μας,εχω δει πολλες φορες τις βαρκες αυτες να ανατρεπονται και το παιδι να παγιδευεται κατω απο την επιφανεια του νερου.
Γαστρεντεριτιδες-τροφικες δηλητηριασεις: Ειναι πιο συχνες το καλοκαιρι.Τρωμε απεξω πιο συχνα.
Τα παιδια αμελουν να πλυνουν τα χερια τους.Εκτιθονται σε τροφιμα που λογω της θερμοκρασιας ειναι εν δυναμει αλλοιωμενα-κακοδιατηρημενα.Υπαρχει παιδι που να μην την εχει πατησει απο παγωτο περιπτερου;
Τα εντομα επισης ειναι και αυτα εκει (με τις μυγες να εχουν την τιμητικη τους) και παραμονευουν να επιμολυνουν το φαγητο μας.Κατα τις εξορμησεις στην θαλασσα,για τα παιδια μας ειναι προτιμοτερο να τους εχουμε ετοιμασει το κολατσιο τους απο το σπιτι και να το διατηρουμε καταλληλα (στην σκια,σε φορητο ψυγειακι κτλ).
Προφανως,σκοπος του αρθρου δεν ειναι να τρομοκρατησει κανεναν,ουτε και να αποτρεψουμε τα παιδια μας απο το να χαρουν το καλοκαιρι τους.Απλα ηθελα να μοιραστω μαζι σας λιγα απο οσα εχω ζησει στα «καλοκαιρινα» επειγοντα της παιδιατρικης,τα οποια δεν εχουν καμμια σχεση με τα «χειμερινα» (εμπυρετα,αναπνευστικο).Προσεχουμε για να εχουμε,ωστε μια κακια στιγμη να μην μας χαλασει το καλοκαιρι,τις διακοπες μας και πανω απο ολα την πολυτιμη υγεια του παιδιου μας!
Γεώργιος Χαρίτος,
Ειδικός Παιδίατρος
