Καρκίνος Θυρεοειδούς
Ο διαφοροποιημένος καρκίνος του θυρεοειδούς, που προκύπτει από τα θηλακιώδη θυρεοειδικά κύτταρα, αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία του θυρεοειδικού καρκίνου. Από τους διαφοροποιημένους τύπους καρκίνου του θυροειδούς, το θηλώδες περιλαμβάνει περίπου το 85% των περιπτώσεων και το 12% αυτών έχει θυλακιώδη ιστολογία, συμπεριλαμβανομένων των Hurtle cell καρκίνων. Μικρότερο από 3% των περιπτώσεων καρκίνου του θυροειδούς αφορούν το φτωχά διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς. Σε γενικές γραμμές, για ίδιου σταδίου κακοήθειες, η πρόγνωση του θηλώδους και θυλακιώδους καρκίνου του θυρεοειδούς είναι η ίδια.
Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του θυρεοειδούς είναι η λήψη θεραπευτικής ακτινοβολίας στο κεφάλι και τον λαιμό, ιδιαίτερα σε παιδική ηλικία, η έκθεση σε ρεδιενεργή ακτινοβολία, αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς, αν υπάρχει οζίδιο του θυρεοειδούς που αυξάνεται γρήγορα σε μέγεθος και η ηλικία μετά τα σαράντα.
Η διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς, συνήθως γίνεται από την παρακέντηση κάποιου όζου του θυρεοειδούς (παρακέντηση με λεπτή βελόνη,FNA) , ή μετά την χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς για οποιοδήποτε λόγο, στην ιστολογική εξέταση που ακολουθεί.
Πολύ βασικό βήμα στη θεραπεία του θυρεοειδούς είναι η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα και των γειτονικών λεμφαδένων από εξειδικευμένο χειρούργο ενδοκρινών αδένων. Η επέμβαση αυτή είναι σημαντικό να γίνεται από εξειδικευμένους χειρουργούς καθώς στην περιοχή του θυρεοειδούς βρίσκονται ευαίσθητα νεύρα, αγγεία και οι παραθυρεοειδείς αδένες που ελέγχουν το ασβέστιο στο αίμα. Στη συνέχεια και ανάλογα με τη σταδιοποίηση της νόσου, θα δοθούν οδηγίες για λήψη ραδιενεργού ιωδίου ή όχι. Ο ασθενής θα πρέπει να λαμβάνει υποκατάσταση με θυροξίνη.
Η παρακολούθηση του ασθενούς με καρκίνο θυρεοειδούς θα πρέπει να είναι τακτική και σε συνεργασία με τον θεράποντα ενδοκρινολόγο. Η έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας του διαφοροποιημένου καρκίνου θυρεοειδούς.
Άλλοι τύπου καρκίνου του θυροειδούς είναι το αναπλαστικό καρκίνωμα και το μυελοειδές.
Το μυελώδες καρκίνωμα είναι ένας σχετικά σπάνιος τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς (περίπου 5 % των περιπτώσεων). Είναι συχνά κληρονομικός και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και παρακολούθηση καθώς μπορεί να αναπτυχθεί και σε άλλους συγγενείς πρώτου βαθμού. Αν διαγνωσθεί νωρίς έχει πολύ καλή πρόγνωση (90% δεκαετή επιβίωση). Αν έχουμε επέκταση στους λεμφαδένες η δεκαετής επιβίωση μειώνεται στο 70%) και αν επεκταθεί στο ήπαρ, τον εγκέφαλο ή τα οστά η επιβίωση μειώνεται στο 20%.
Τέλος, υπάρχει και το αναπλαστικό καρκίνωμα του θυρεοειδούς το οποίο είναι σπάνιο και ιδιαίτερα επιθετικό. Συχνά υποτροπιάζει και η επιβίωση δεν είναι μεγαλύτερη του ενός έτους. Είναι πιο συχνό σε μεγάλες ηλικίες, άνω των 65 ετών, και εμφανίζεται πιο συχνά σε άνδρες.