Αχαλασία οισοφάγου
Συγγραφέας Κώστας Τσαχαλίνας Γράφτηκε στις ,
Αχαλασία είναι η διαταραχή του οισοφάγου, που τη συναντά κανείς περίπου σε 1/100.000 ανθρώπους. Αφορά πιο συχνά μεγάλες ηλικίες μεταξύ 25-55 ετών, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις αφορά και παιδιά έως 14 χρόνων, γι΄ αυτό και την αναφέρουμε στην παιδοχειρουργική.
Η αχαλασία οφείλεται σε έλλειψη ή εκφύλιση των νευρικών κυττάρων του κατώτερου οισοφάγου, με αποτέλεσμα να λείπουν οι συσπάσεις του μυϊκού χιτώνα του οισοφάγου και να μη προωθούνται οι τροφές από αυτόν προς το στομάχι.
Επίσης, δημιουργείται δυσλειτουργία του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα (ΚΟΣ) με αποτέλεσμα και πάλι τη μη προώθηση των τροφών στο στομάχι.
Το κυριότερο σύμπτωμα είναι η δυσκαταποσία ( οι ασθενείς έχουν την αίσθηση ότι το φαγητό κολλάει στο στήθος). Άλλα συμπτώματα είναι η αναγωγή φαγητών, πόνος οπισθοστερνικός ή κάψιμο, αίσθηση πληρότητας ή ξένου σώματος και απώλεια βάρους.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με ακτινογραφία θώρακος, διάβαση ανώτερου πεπτικού και μανομετρία, την οποία θεωρούμε απαραίτητη, διότι είναι εξέταση που μετράει τις μεταβολές των πιέσεων μέσα στον οισοφάγο, οι οποίες δημιουργούνται από τη σύσπαση των μυών που τον περιβάλουν.
Τέλος, απαραίτητη θεωρούμε για τη διάγνωση, την ενδοσκόπηση κατά την οποία ελέγχουμε τον οισοφάγο, τον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα (ΚΟΣ), αποκλείοντας κάτι άλλο που δημιουργεί παρόμοια προβλήματα (νεόπλασμα).
Θεραπεία
Εμείς θεωρούμε ως καλύτερη θεραπεία την ενδοσκοπική μυοτομή κατά Heller, κατά την οποία κάνουμε διατομή των μυϊκών ινών του κατώτερου τμήματος του οισοφάγου και του αρχικού τμήματος του στομάχου. Μετά την επέμβαση, ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας (ΚΟΣ) δεν συσπάται και η δίοδος των τροφών προς το στομάχι, είναι ελεύθερη.
Θεωρούμε ότι αυτή η θεραπεία έχει το πιο μόνιμο αποτέλεσμα, γι΄ αυτό και την προτιμούμε. Λόγω δε του γεγονότος ότι η επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά, ο ασθενής μένει 1 ημέρα μόνο στην κλινική.
Άλλα είδη θεραπείας είναι η φαρμακευτική αγωγή με νιτρώδη και αναστολείς ασβεστίου που έχουν δράση στον σφιγκτήρα ή η διενέργεια ένεσης βοτουλινικής τοξίνης (BOTTOX) στην περιοχή του σφιγκτήρα. Μία ακόμη θεραπεία είναι η διαστολή του σφικτήρα με μπαλόνι, την οποία εμείς αποφεύγουμε, διότι υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας.
Κώστας Τσαχαλίνας,Χειρουργός Παιδιών – Παιδοουρολόγος,
