3 πράγματα που θα κάνετε αν σας φύγει το σφράγισμα..
Συγγραφέας Σωτήρης Β. Βλασταράκος Γράφτηκε στις ,
Πάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε αν βρεθούμε στην ανάλογη κατάσταση και 3 τρόπους αντιμετώπισης του.
Όταν φύγει ενα σφράγισμα, συνήθως υπάρχει λόγος που φεύγει. Είτε είναι λόγω τερηδόνας, είτε είναι λόγω σπασίματος τμήματος του δονιού, οπότε δεν υποστηρίζεται πλέον, άρα δεν μπορεί να καθίσει στο δόντι είτε άλλου λόγου πχ μη σωστής εφαρμογής από πλευράς οδοντιάτρου των σωστών σταδίων κατά τη θεραπεία.
Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Ο ασθενής μένει με την αποκατάσταση στο χέρι! Και ξεκινάει να πονάει, αν είναι ζωντανό (μη απονευρωμένο) το δόντι ή τον ενοχλεί απλά το ότι μπαίνουν τροφές,αν έχει προηγηθεί απονεύρωση.
Και στις δύο περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσουμε το συντομότερο δυνατό οδοντιατρική περίθαλψη, γιατί εγκυμονούν κινδύνους.
Αν το δόντι είναι ζωντανό (και μιλάμε για το νεύρο του δοντιού δηλαδή τον πολφό) και δεν έχει γίνει απονεύρωση, τότε κάθε φορά που θα τρώμε κάτι ζεστό ή κρύο θα νιώθουμε πόνο. Και αναγκαστικά θα παίρνουμε κάτι για τον πόνο πχ αναλγητικό ή αντιφλεγμονώδες.
Δυστυχώς ο πόνος, αν είναι συνεχής και για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της μιας εβδομάδας με δέκα ημερών, μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη βλάβη του νεύρου, δηλαδή θα χρειαστούμε απονεύρωση!
Μπαίνουμε δηλαδή στη διαδικασία μιας περισσότερο επεμβατικής διαδικασίας, με ποσοστά επιτυχίας αλλά και αποτυχίας, τόσο βραχυχρόνια όσο μακροχρόνια, επειδή δε δράσαμε εγκαίρως.
Αν το δόντι είναι απονευρωμένο τότε δεν αισθανόμαστε πόνο. Και επειδή δεν αισθανόμαστε πόνο, το αφήνουμε, γιατί ελα-μωρέ-αφου-δεν-πονάω-γιατί-να-πάω-στο-γιατρό;
Και το αφήνουμε μέχρι το προγραμματισμένο μας ραντεβού, οπου το παρατηρεί ο γιατρός ή το χειρότερο, πηγαίνουμε όταν τα πράγματα ξεκινάνε να γίνονται σκούρα, μια και η περιοχή πρήζεται και ξεκινάμε να πονάμε.
Άρα ο ασθενής εκεί που περίμενε να του πει ο γιατρός ότι με ένα μικρό σφράγισμα,(άρα και μικρό κόστος γιατί οι εποχές είναι δύσκολες) θα έβρισκε λύση στο πρόβλημα του,τώρα ακούει από τα χείλη του γιατρού ότι θα πρέπει να κάνει μια διαδικασία (επανάληψη απονεύρωσης) η οποία θα έχει και αυξημένο κόστος αλλά και δεν έχει εγγυημένα ποσοστά επιτυχίας.
Γιατί η επανάληψη της ενδοδοντικής θεραπείας είναι πιο δύσκολη και λιγότερο επιτυχημένη από το αν γίνει μια ενδοδοντική θεραπεία την πρώτη φορά.Και ο γιατρός παρατηρεί ένα βλέμα δυσπιστίας να σχηματίζεται στο ασθενή, ακούει τον εσωτερικό του διάλογο και διαβάζει τις σκέψεις του γιατί δε θεωρεί ότι πρέπει να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, ειδικά αν δεν πονάει.
Ειδικά στην περίπτωση που το δόντι δεν είναι απονευρωμένο πονάμε γιατί τμήμα της εξωτερικής επιφανειας του δοντιού έχει χαθεί, με αποτέλεσμα το οποιοδήποτε ερέθισμα (κρύο, γλυκό,ζεστό) να μεταδίδεται με μεγαλύτερη ευκολία, να φθάνει πιο εύκολα στο νεύρο του δοντιού, να το διεγείρει και ο οργανισμός μας για να μας ειδοποιήσει αντιδρά με πόνο.
Εναλλακτικά πηγαίνουμε σε κάποιο Κέντρο Υγείας ή σε υποκατάστημα του ΙΚΑ κι ζητάμε να μας τοποθετήσουν ένα προσωρινό σφράγισμα. Δυστυχώς οι ελλείψεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας σε συνδυασμο με τον ωχαδερφισμό ορισμένων συναδέλφων που είναι επιφορτισμένοι με τη οδοντιατρική περίθαλψη του πληθυσμού μπορεί να καταστήσουν ανέφικτη την προσπάθεια αυτή για παροχή βοήθειας.
Το πρώτο είναι κερί μέλισσας.Αφού το λιώσουμε μπορούμε να το σταλάξουμε πάνω στο δόντι. Εναλλακτικά μπορούμε να τοποθετήσουμε τσίχλα, την οποία έχουμε μασήσει για να γίνει πιο εύπλαστη. Και για τα παραπάνω θα χρειαστούμε τη συνδρομή κάποιου φίλου (ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται!).
Μπορείτε να αναζητήσετε και αυτό αν θέλετε.
Κλείνοντας την σημερινή χορταστική ανάρτηση, αν σας φύγει το σφράγισμα δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας, εφαρμόστε κάποια από τις συμβουλές, ιδανικά την πρώτη και όλα θα πάνε καλά!
Σωτήριος Β. Βλασταράκος, Οδοντίατρος
