Η άσκηση «αγαπά» τις γυναίκες. Από την εφηβεία έως την εμμηνόπαυση
Συγγραφέας Μιλτιάδης Αγγελόπουλος Γράφτηκε στις ,
Άσκηση για νεανικό μεταβολισμό, εύκολο τοκετό και πρόληψη των καταγμάτων στην εμμηνόπαυση.
Η νεότητα αποτελεί την καλύτερη ίσως περίοδο διάπλασης του σώματος της γυναίκας αλλά και υιοθέτηση ενός υγιέστερου μοντέλου διατροφικών συνηθειών και ένταξης της άσκησης στην καθημερινότητά της. Έχει διαπιστωθεί ότι η άσκηση, πέρα από τη διατήρηση του καλλίγραμου σώματος, έχει ευεργετικά αποτελέσματα στο νεανικό μεταβολισμό, μειώνει τις επιπλοκές κατά την κύηση και το θηλασμό, και προλαμβάνει τις πτώσεις και τα κατάγματα στην εμμηνόπαυση.
Στις νεαρές γυναίκες, το 5-7% πάσχει απο το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (ΣΠΩ), μια μεταβολική διαταραχή που χαρακτηρίζεται απο δυλειτουργία της ωοθυλακιορρηξίας, περίσσεια ανδρογόνων, δυσλιπιδαιμία, καθώς και διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα της τεστοστερόνης, βελτιώνοντας το μεταβολισμό των υδατανθράκων και την ινσουλινοαντίσταση.
Έτσι βοηθά τις γυναίκες να έχουν πιο ομαλή περίοδο και να αντιμετωπίσουν κάποια από τα συμπτώματα του συνδρόμου.
Η εγκυμοσύνη είναι μια ιδανική περίοδος για αλλαγές στον τρόπο ζωής της γυναίκας, περιλαμβανοντας τη συχνότερη άσκηση και πιο υγιεινή διατροφή.
Ο καθιστικός τρόπος ζωής και η υπερβολική πρόσληψη βάρους κατά την κύηση είναι σημαντικότατοι παράγοντες που συντελούν στην επιδημία της παχυσαρκίας.
Επομένως η άσκηση κατά την κύηση μπορεί να διατηρήσει ή και να βελτιώσει τη σωματική ευεξία. Επιπροσθέτως μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη κύησεως, προεκλαμψίας και μακροσωμίας.
Εκτός από τα οφέλη για το καρδιαγγειακό σύστημα, η άσκηση βελτιώνει τον γλυκαιμικό έλεγχο, ως αποτέλεσμα της αυξημένης ευαισθησίας των ιστών στην ινσουλίνη.
Γι” αυτό το Αμερικανικό κολλέγιο Μαιευτήρων-Γυναικολόγων, στις οδηγίες που εξέδωσε το 2009, συστήνει την ήπια άσκηση στις εγκύους για 30 λεπτά τουλάχιστον ημερησίως, για τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, επί απουσίας παθολογικών ή μαιευτικών επιπλοκών.
Στην περίοδο της λοχείας, η άσκηση βοηθά στην απώλεια του βάρους που αποκτήθηκε στην κύηση, ενώ προλαμβάνει την επιλόχειο κατάθλιψη.
Με το θηλασμό πριν την άσκηση, η γυναίκα αποφεύγει την αίσθηση των διογκωμένων μαστών και επίσης αποφεύγονται πιθανά προβλήματα λόγω της αυξημένης οξύτητας του μητρικού γάλακτος εξαιτίας της συσσώρευσης του γαλακτικού οξέος.
Κατά την εμμηνόπαυση, η γυναίκα στερούμενη της ευεργετικής δράσης των οιστρογόνων, είναι ευάλωτη στην οστεοπενία και την οστεοπόρωση. Σε αυτές τις γυναίκες, οι μελέτες έδειξαν ότι η άσκηση με βάρη σχετίζεται με αύξηση της οστικής μάζας.
Επίσης φαίνεται ότι μειώνει τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου σε οστεοπορωτικές γυναίκες.
Η πρόληψη όμως της οστεοπενίας και της οστεοπόρωσης είναι προτιμότερη από την θεραπεία, επειδή οι αλλαγές της οστικής μικροαρχιτεκτονικής στην απώλεια οστού είναι σχεδόν μη αναστρέψιμες.
Διαπιστώνεται (τεκμηριώνεται), επομένως, ότι η άσκηση “αγαπά” τη γυναίκα από την εφηβεία ως την εμμηνόπαυση, αποτελώντας εξαίρετη συνιστώσα ευζωίας.
Μιλτιάδης Γ. Αγγελόπουλος, Μαιευτήρ – Χειρουργός – Γυναικολόγος MD, MSc
