Συγκοινωνούντα δοχεία διαβήτης και κατάθλιψη
Συγγραφέας Σωτήρης Αδαμίδης Γράφτηκε στις ,
Συγκοινωνούντα δοχεία αποτελούν ο διαβήτης και η κατάθλιψη, σύμφωνα με τον παθολόγο, διευθυντή της Α’ Παθολογικής Κλινικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου και Παχυσαρκίας (ESoDiMeSO), κ. Σωτήρη Αδαμίδη.
Όπως σημειώνει ο κ. Αδαμίδης, τα άτομα με διαβήτη, ιδίως δε εκείνα με ΣΔ1, εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης μέσα από τις δυσκολίες που βιώνουν. Την ίδια ώρα, η κατάθλιψη αποτελεί παράγοντα κινδύνου για διαβήτη, για δύο λόγους: αφενός επειδή η ίδια η κατάθλιψη δυσκολεύει τη ρύθμιση του σακχάρου, αφετέρου γιατί τα περισσότερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα προκαλούν αύξηση του βάρους, επιβαρύνοντας έτσι τον γλυκαιμικό έλεγχο.
Σε συνέντευξή του με αφορμή το 6ο πανελλήνιο συνέδριο της ESoDiMeSO, που θα πραγματοποιηθεί στις 7 και στις 8 Δεκεμβρίου στο Ζάππειο Μέγαρο, με τη συμμετοχή εκατοντάδων ομιλητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ο κ. Αδαμίδης μίλησε για όλα τα τελευταία δεδομένα στον τομέα του διαβήτη και των λιπιδίων και αναφέρθηκε στα σημαντικότερα θέματα του συνεδρίου που είναι:
• Η σχέση του βάρους με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας
• Η φυσική σιλδεναφίλη (“βιάγκρα”)- Η αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας με φυσικές ουσίες
• Η θεραπεία των αιμορροΐδων στον 21ο αιώνα
• Με ποιον τρόπο με παχαίνει η ζάχαρη;
• Ποια εξέταση μπορεί να μας απαλλάξει από την κολονοσκόπηση;
• Τα βρώμικα χέρια των γιατρών
• Η αντιγηραντική δράση της πείνας
• Ο πρώτος βηματοδότης χωρίς μπαταρία κ.ο.κ.
Στόχος του συνεδρίου της ESoDiMeSO και φέτος είναι η διάδοση της επιστημονικής γνώσης, όχι μόνο σε γιατρούς, αλλά και σε μη μέλη της εταιρείας, με τρόπο απλό και κατανοητό. Για αυτό και οι παρουσιάσεις του συνεδρίου είναι ανοιχτές και στο ευρύ κοινό.
Τι νεώτερο έχουμε δει τον τελευταίο χρόνο γύρω από τον διαβήτη;
Η παρασκευή χαπιών ινσουλίνης έχει προχωρήσει πολύ, τόσο που πιστεύουμε ότι στα επόμενα δύο χρόνια θα είναι διαθέσιμα. Την ίδια ώρα, έχουμε πλέον στη διάθεσή μας φάρμακα, που όχι μόνο ρυθμίζουν τον διαβήτη αλλά μειώνουν και το βάρος.
Επιπλέον, υπάρχουν πλέον πλούσια βιβλιογραφικά δεδομένα που τεκμηριώνουν τη δυνατότητα επιστροφής των διαβητικών στην προ διαβήτη κατάσταση, με μείωση του βάρους, άσκηση και λήψη ειδικού διαιτολογίου. Υπάρχουν περιστατικά στα οποία η λήψη μιας vegan διατροφής οδήγησε στη διόρθωση του διαβήτη. Επιλέον, σημαντικά οφέλη στον διαβήτη έχουν παρατηρηθεί και από τη διαλειμματική δίαιτα- η οποία φαίνεται ότι μειώνει τις επιπλοκές της νόσου και διορθώνει τον αρρύθμιστο διαβήτη.
Η σωστή ρύθμιση είναι το κλειδί. Ένας διαβητικός με σωστή ρύθμιση του διαβήτη του δεν θα εμφανίσει καμία από τις επιπλοκές του διαβήτη, όσα χρόνια κι αν έχει το σάκχαρο.
Παρά το γεγονός ολοένα και περισσότερος κόσμος πλέον δείχνει να ασκείται –το δρομικό κίνημα στην Ελλάδα γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη- αυτό δεν φαίνεται να συνοδεύεται από μειώσεις στα περιστατικά διαβήτη.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί εξακολουθεί να αυξάνεται δραματικά η παχυσαρκία. ‘Ενα άλλο πρόβλημα που έχουμε είναι η κακή συμμόρφωση των ατόμων με διαβήτη στις διατροφικές οδηγίες και στη φαρμακευτική τους αγωγή, αλλά και το έλλειμμα γνώσης -όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς- στα θέματα του διαβήτη.
Ως Ευρωπαϊκή Εταιρεία Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου και Παχυσαρκίας (EsoDiMeSO), προτείνουμε μια ισορροπημένη αντίληψη στη διατροφή, με υδατάνθρακες κυρίως από λαχανικά και λιγότερο από φρούτα, καθαρή πρωτεΐνη από grass-fed ζώα και πλήρη περιορισμό των επεξεργασμένων τροφών. Στο συνέδριο θα παρουσιάσουμε μάλιστα δύο περιστατικά διαβήτη τύπου 2 που απαλλάχηκαν από τη χρήση ινσουλίνης και αντιδιαβητικών φαρμάκων με τη βοήθεια αυτού του πρωτοκόλλου.
Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα είναι αφιερωμένη στην Οικογένεια και στον ρόλο της στην πρόληψη και στη διαχείριση του διαβήτη.
Αν τα άτομα που έχουν ήδη διαβήτη υιοθετήσουν την τακτική των σωστών προμηθειών στο σπίτι, αυτό θα απαλλάξει τα παιδιά τους από τον προδιαγεγραμμένο κίνδυνο της εμφάνισης διαβήτη.
Ας μιλήσουμε για τα λιπίδια. Τι πρέπει να προσέχουμε;
Και εδώ, το σημαντικότερο είναι η εξατομίκευση, μέσα από μεθόδους όπως το advanced cholesterol testing, μια εξέταση που με τη βοήθεια μαγνητικού συντονισμού, προσδιορίζει τον αριθμό των σωματιδίων της LDL στο αίμα και αρκετές άλλες παραμέτρους που μας δείχνουν αν ένας ασθενής χρειάζεται ή όχι θεραπεία για τη χοληστερίνη του.
Αν για παράδειγμα έχουμε έναν ασθενή με χαμηλά τριγλυκερίδια, καλή HDL και LDL υψηλότερη από τους στόχους, είναι ανεκτό. Αν όμως έχουμε έναν ασθενή με αυξημένα τριγλυκερίδια, χαμηλή HDL και επιβάρυνση από άλλους παράγοντες (κάπνισμα, κληρονομικότητα, έλλειψη άσκησης, παχυσαρκία), θα πρέπει να πάμε την LDL ολοένα και πιο κάτω.
Ένα άλλο μεγάλο θέμα που θα αναλύσουμε στο συνέδριο είναι η διαφορά μεταξύ της χοληστερίνης που παράγουμε και της χοληστερίνης που τρώμε. Η χοληστερίνη μας, δηλαδή το 80-90% αυτού που βλέπουμε στις αιματολογικές μας εξετάσεις παράγεται στο ήπαρ και δεν έχει καμία σχέση με τη χοληστερόλη που προσλαμβάνουμε μέσω της διατροφής.
Στο πρόγραμμα του συνεδρίου γίνεται μνεία και για τη σημασία του μικροβιώματος.
Το μικροβίωμά μας δεν είναι αδρανής παράγοντας. Αντιθέτως, συνδέεται με έκφραση γονιδίων που οδηγούν σε βλάβες και παθήσεις. Έτσι, συνδέεται απόλυτα με την παχυσαρκία και τον ΣΔ, αλλά και με πολλά αυτοάνοσα νοσήματα.
Μελέτες έχουν υποστηρίξει πως με την κατάλληλη διαχείριση του μικροβιώματος μπορούμε να πετύχουμε βελτίωση του γλυκαιμικού προφίλ των διαβητικών, μείωση των λιπιδίων και της χοληστερόλης και λιγότερες φλεγμονές στα άτομα που υποφέρουν από κολλαγονικά νοσήματα και ρευματικές παθήσεις.
