Έκτοπος – Υπεράριθμος Παραθυρεοειδής
Συγγραφέας Γεώργιος Σακοράφας Γράφτηκε στις ,
Ποια η σημασία του στην πράξη;
Ο όρος ‘έκτοπος παραθυρεοειδής’ δεν αφορά μόνο την περίπτωση του υπεράριθμου παραθυρεοειδή, καθώς έκτοπος μπορεί να είναι και ένας από τους φυσιολογικούς τέσσερις παραθυρεοειδείς αδένες.
Οι συνηθέστερες θέσεις στις οποίες μπορεί να βρίσκεται ο έκτοπος παραθυρεοειδής είναι μεταξύ οισοφάγου και τραχείας (τραχειοοισοφαγική αύλακα σε διάφορα ύψη στον τράχηλο, ~ 30 %), μεσοθωράκιο (~ 25 %), η ενδοθυμική θέση (~ 25 %), η ενδοθυρεοειδική θέση (~ 10 %), το καρωτιδικό έλυτρο (~ 10 %), ενώ σε ένα ποσοστό ~ 2 % μπορεί να βρίσκεται ψηλά στον τράχηλο.
Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι θεωρητικά ο έκτοπος παραθυρεοειδής μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε, από την κάτω γνάθο μέχρι και το μεσοθωράκιο.
Ο προεγχειρητικός εντοπισμός του έχει τεράστια σημασία για την επιτυχία της επέμβασης, γεγονός που υπογραμμίζει την ιδιαίτερη αξία της εμπειρίας από την πλευρά του απεικονιστή. Ιδιαίτερη εμπειρία απαιτείται επίσης και από την πλευρά του χειρουργού, που θα πρέπει να είναι εξοικειωμένος με την ανατομία του τραχήλου, τη χειρουργική των παραθυρεοειδών αδένων και να είναι σε θέση να προχωρήσει σε εκτεταμένες παρασκευές ιστών, στην προσπάθεια αναζήτησης του έκτοπου παραθυρεοειδούς αδένα. Οι χειρισμοί αυτοί απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή για την αποφυγή ιατρογενών κακώσεων παρακειμένων ανατομικών στοιχείων (π.χ. παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου).
Σημειώνεται ότι η καλύτερη ευκαιρία για οριστική λύση του προβλήματος είναι η πρώτη επέμβαση.
Η πιθανότητα επιτυχίας μειώνεται κατά τις επαναπεμβάσεις, ενώ αντίθετα αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας (λόγω της δημιουργίας ουλώδους ιστού στο πεδίο της επέμβασης). Η επιτυχία της επέμβασης θα πρέπει να ελέγχεται κατά τη διάρκεια αυτής (με ταχεία βιοψία του αφαιρούμενου ιστού και με διεγχειρητική μέτρηση των επιπέδων παραθορμόνης [ΡΤΗ]).
Γεώργιος Σακοράφας,
Χειρουργός Ενδοκρινών Αδένων
