Είναι η οξεία νευρολογική συμπτωματολογία που εμφανίζεται εξαιτίας αγγειακής διαταραχής της εγκεφαλικής λειτουργίας.

Το εγκεφαλικό χωρίζεται σε ισχαιμικό (80%) και αιμορραγικό (20%).

​Τα αιμορραγικά αφορούν την ρήξη ενός αγγείου με αποτέλεσμα την ενδοεγκεφαλική αιμορραγία.

Τα ισχαιμικά εγκεφαλικά  αφορούν τη διακοπή της κυκλοφορίας αίματος σε κάποια περιοχή του εγκεφάλου εξαιτίας της στένωσης ή απόφραξης αρτηρίας από θρόμβο ή έμβολο.

Και στις δύο περιπτώσεις  ο εγκέφαλος δεν αιματώνεται καλά και στερείται από οξυγόνο και άλλες θρεπτικές ουσίες. Η συγκεκριμένη περιοχή αδυνατεί να λειτουργήσει ομαλά με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται το ανάλογο σύμπτωμα.

​Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου είναι:

•Παχυσαρκία
• Κάπνισμα και κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ
• Κολπική μαρμαρυγή
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Υψηλή χοληστερόλη
• Αρτηριακή υπέρταση​ κ.α.

​Ανάλογα την περιοχή του εγκεφάλου που δυσλειτουργεί, εκδηλώνεται το αντίστοιχο σύμπτωμα όπως:

• Αίσθηση μουδιάσματος ή /και αδυναμία σε συγκεκριμένη περιοχή προσώπου ή/και σώματος
• Δυσκολία στην ομιλία
• Διαταραχή όρασης
• Ζάλη και αδυναμία συντονισμού κινήσεων
• Οξύς πονοκέφαλος
•Σύγχυση/διαταραχή μνήμης κ.α.

Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή κατάσταση υγείας που επηρεάζει την ποιότητα ζωής και πολλές φορές την απειλεί. Η αντιμετώπιση του εγκεφαλικού, πρέπει να γίνεται σε οργανωμένα νοσοκομεία.

​Η μόνη προς το παρόν θεραπεία για τα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια είναι η θρομβόλυση, η οποία αποτελεί μια επιθετική-αλλά πολλές φορές σωτήρια-  αντιμετώπιση, που εφαρμόζεται μόνο σε ασθενείς που φτάνουν νωρίς   στο Νοσοκομείο (χρονικό παράθυρο έναρξης της θεραπείας εντός 4,5 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων). Επιπλέον, λόγω της επικινδυνότητας, υπάρχουν αρκετά κριτήρια αποκλεισμού των ασθενών, ενώ απαραίτητη είναι η παρουσία Μονάδας Εντατικής Θεραπείας . Συνεπώς, λίγοι είναι αυτοί που, όχι μόνο θα καταφέρουν να φτάσουν στο Νοσοκομείο πολύ γρήγορα, αλλά θα τηρούν και τις υπόλοιπες προϋποθέσεις.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις , γίνεται εισαγωγή για παρακολούθηση της εξέλιξης αλλά και για τη διενέργεια των απαραίτητων εξετάσεων προκειμένου να βρεθεί η αιτία του επεισοδίου

Μεγάλη σημασία δίνεται τόσο στην αποκατάσταση όσο και στην πρόληψη νέου επεισοδίου.

Στόχος είναι η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τόσο σε κινητικό  όσο και σε νοητικό επίπεδο. Επομένως , η αποκατάσταση πρέπει να περιλαμβάνει -ανάλογα την περίπτωση – φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία και ψυχοθεραπεία προκειμένου  ο ασθενής να επανέλθει άμεσα ψυχολογικά και κοινωνικά.