Διουρηθρική προστατεκτομή:
Συγγραφέας Ιωάννης Σ. Μπουζαλάς Γράφτηκε στις ,
μέθοδος αναφοράς (gold standard) στη χειρουργική θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (Κ.Υ.Π.) είναι η συχνότερη καλοήθης νεοπλασία στους άνδρες, απασχολώντας 1 στους 2 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Τα συμπτώματα της νόσου χειροτερεύουν με την αύξηση της ηλικίας, καταλήγοντας να απασχολούν περίπου το 80% των ανδρών ηλικίας 60-80 ετών.
Δεν αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή του ασθενή και δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οδηγεί σε καρκίνο του προστάτη. Ωστόσο, τα συμπτώματα που προκαλεί από το κατώτερο ουροποιητικό, μειώνουν την ποιότητα ζωής του ασθενή.
Η χειρουργική θεραπεία και ιδιαίτερα η διουρηθρική προστατεκτομή
(TUR-P, Transurethral Resection of the Prostate) ήταν και παραμένει η συνηθέστερη μορφή θεραπείας της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη (Κ.Υ.Π.). Eνδείκνυται, όταν παρά τη φαρμακευτική αγωγή τα συμπτώματα του ασθενούς είναι τέτοια που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής του ή όταν έχουμε επιπλοκές σχετιζόμενες με την ΚΥΠ.
Διουρηθρική προστατεκτομή
Είναι μια ενδοσκοπική επέμβαση, κατά την οποία αφαιρείται δια μέσου της ουρήθρας το αποφρακτικό μέρος του προστάτη αδένα χωρίς τομή.
Με τις ενδοσκοπικές τεχνικές είναι δυνατόν σήμερα να επιτύχουμε τα ίδια χειρουργικά αποτελέσματα όπως παλιότερα με τις ανοιχτές χειρουργικές τεχνικές, ενώ ταυτόχρονα οι επεμβάσεις διαμέσω της ουρήθρας είναι λιγότερο τραυματικές και με σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά επιπλοκών και παρενεργειών.
Μετά την επέμβαση, τα συμπτώματα βελτιώνονται στο 70–90% των ασθενών.
H βαθμολογία του IPSS μειώνεται κατά 85% περίπου και η μέγιστη ροή των ούρων αυξάνεται κατά 8–18ml/sec.
Η συχνότερη επιπλοκή είναι η παλίνδρομη εκσπερμάτιση.
Διουρηθρική προστατεκτομή
Για την επέμβαση απαιτείται γενική ή ραχιαία αναισθησία. Αρχικά, τοποθετούνται τα πόδια σε γυναικολογική θέση, αποστειρώνεται η περιοχή και λιπαίνεται η ουρήθρα.
Εισάγεται ένα ειδικό όργανο που ονομάζεται ρεζεκτοσκόπιο διαμέσου της ουρήθρας και εντοπίζεται η περιοχή του προστάτη.
Στη συνέχεια γίνεται η εκτομή του μεγαλύτερου μέρους του προστατικού αδενώματος και ακολουθεί καυτηριασμός της περιοχής της εκτομής για την πρόληψη της αιμορραγίας.
Στο τέλος της επέμβασης τοποθετείται καθετήρας μέσω του οποίου εφαρμόζονται πλύσεις με φυσιολογικό ορό σε συνεχή βάση. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν χρειάζεται μετάγγιση αίματος.
Ιωάννης Σ. Μπουζαλάς
Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος
