Η τσουκνίδα συρρικνώνει τις εστίες της ενδομητρίωσης
Η θεραπεία με τα εναέρια μέρη της τσουκνίδας (Urtica dioica L.), η οποία χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική, συρρίκνωσε τις εστίες ενδομητρίωσης σε ένα μοντέλο της νόσου σε αρουραίο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης.
Η τσουκνίδα, χρησιμοποιείται εδώ και πολλούς αιώνες εξαιτίας των θεραπευτικών της ιδιοτήτων. Τα φύλλα και οι ρίζες της χρησιμοποιούνται για να καθαρίζουν το αίμα, ως εμμηναγωγό (βότανα που διεγείρουν τη ροή αίματος στην περιοχή της πυέλου και τη μήτρα) ως διουρητικό, αλλά και για την αντιμετώπιση της εμμηνορροϊκής αιμορραγίας, των ρευματικών νοσημάτων και του εκζέματος.
“Πολλές μελέτες έχουν γίνει σχετικά με τη βιολογική δράση της τσουκνίδας (U. Dioica) και έδειξαν ότι λειτουργεί ως αντιοξειδωτικό, αντιδιαβητικό, αντιιικό, προστατευτικό του ήπατος, αντιμικροβιακό, διουρητικό, αντιφλεγμονώδες, αντι-υπερλιπιδαιμικό (μειώνει τα επίπεδα των λιπιδίων) , αντιπαρασιτικό, εναντίον της αρθρίτιδας, αντικαρκινικό, μειώνει την αρτηριακή πίεση και έχει ανοσορυθμιστικές ιδιότητες”, είπαν οι ερευνητές.
Η ομάδα του πανεπιστημίου Γκαζί στην Τουρκία αξιολόγησε τη δράση της τσουκνίδας στη θεραπεία της ενδομητρίωσης, χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο νόσου αρουραίων.
Ξεκίνησαν προκαλώντας ενδομητρίωση στα ζώα με έγχυση κυττάρων μήτρας από θηλυκές δότριες αρουραίους στα κοιλιακά τοιχώματα άλλων θηλυκών αρουραίων. Έπειτα συλλέχθηκαν φυτικά εκχυλίσματα που περιέχουν χημικές ενώσεις που βρίσκονται στα εναέρια τμήματα της τσουκνίδας, χρησιμοποιώντας τρεις διαφορετικούς διαλύτες: μεθανόλη, οξικό αιθυλεστέρα και n-εξάνιο,
Επιπλέον, σε μια προσπάθεια απομόνωσης των συγκεκριμένων ενώσεων που μπορεί να έχουν σχετική κλινική δράση, χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται χρωματογραφία για να ληφθούν τέσσερα διαφορετικά κλάσματα (Α, Β, C και D), καθένα από τα οποία περιέχει χημικές ενώσεις διαφορετικών “βαρών” που υπάρχουν σε εκχυλίσματα φυτών τα οποία είχαν ληφθεί με τη χρήση μεθανόλης.
Για να εκτιμηθεί η δραστικότητα των διαφόρων τύπων εκχυλισμάτων και κλασμάτων, έδωσαν θεραπεία με διαφορετικές ενώσεις σε αρουραίους που είχαν αναπτύξει ενδομητρίωση.
Όλες χορηγήθηκαν από του στόματος, μία φορά την ημέρα, για τέσσερις εβδομάδες, σε δόση 100 mg ανά χιλιόγραμμο βάρους σώματος.
Επιπλέον, ορισμένα ζώα υποβλήθηκαν σε θεραπεία με οξική βουσερελίνη, ένα φάρμακο που αποτελεί τυπική αγωγή της ενδομητρίωσης και χρησιμοποιήθηκε σε ομάδα ελέγχου.
Φάνηκε ότι τα ζώα που υποβλήθηκαν σε αγωγή με φυτικά εκχυλίσματα μεθανόλης και αυτά που υποβλήθηκαν σε αγωγή με οξική βουσερελίνη είχαν σημαντική μείωση στο μέγεθος των εστιών ενδομητρίωσης, σε σύγκριση με τους αρουραίους που είχαν υποβληθεί σε αγωγή με καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη (CMC) ως εικονικό φάρμακο.
Επιπλέον, η θεραπεία με φυτικά εκχυλίσματα μεθανόλης και με οξική βουσερελίνη μείωσε σημαντικά τα επίπεδα δύο φλεγμονωδών δεικτών – παράγοντα νέκρωσης όγκων (TNF-α) και ιντερλευκίνης-6 (IL-6) – και εκείνων ενός μορίου που ελέγχει την ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων , που ονομάζεται αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας (VEGF), που βρίσκεται στο υγρό που περιβάλλει τις εστίες ενδομητρίωσης.
Ανάλυση των διαφορετικών κλασμάτων που ελήφθησαν από φυτικά εκχυλίσματα μεθανόλης αποκάλυψε ότι το κλάσμα C ήταν το πλέον δραστικό, έχοντας σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα με το αρχικό εκχύλισμα στη μείωση του μεγέθους των ενδομητρικών εστιών και των επιπέδων των δεικτών ενεργής νόσου.
Μια μεταγενέστερη ανάλυση έδειξε ότι το κλάσμα C περιείχε έξι διαφορετικές ενώσεις, όλες ανήκουσες σε μια κατηγορία χημικών ουσιών γνωστών ως φλαβονοειδή: rutin, isoquercetin, kaempferol-3-O-rutinoside, isorhamnetin-3-O-rutinoside, kaempferol-3-O-glucoside and isorhamnetin-3-O-glucoside. Τα φλαβονοειδή είναι φυσικές ουσίες που υπάρχουν σε φυτά και είναι γνωστές για τις αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές τους ιδιότητες.
“Τα φλαβονοειδή δρουν ως αντιοξειδωτικά, αναστέλλουν τον κυτταρικό κύκλο και μερικά από αυτά έχει φανεί ότι μειώνουν την έκφραση και την απελευθέρωση της έκκρισης των κυτοκινών”, ανέφεραν οι ερευνητές. Οι κυτοκίνες είναι μόρια που μεσολαβούν και ρυθμίζουν ανοσολογικές και φλεγμονώδεις αποκρίσεις.
“Ως εκ τούτου, τα φλαβονοειδή ως ρυθμιστές της κυτοκίνης μπορούν να είναι αποτελεσματικά στη συρρίκνωση της ενδομητρίωσης”, κατέληξαν.
Διαβάστε περισσότερα:https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874118326138?via%3Dihub