Ιωάννης Λυκούδης ( 1910-1980) – Ο ιατρός που ανακάλυψε το ελικοβακτήριο του πυλωρού (Επ)
Παιδί πολύτεκνης οικογένειας καταγόμενος από το Μεσσολόγι, ορφανός από την ηλικία των τεσσάρων ετών , αναγκάστηκε να γίνει βιοπαλαιστής χωρίς να παραγνωρίζει την αξία της μελέτης αφού με λάμπα πετρελαίου μελετούσε με στόχο να περάσει στην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή. Πράγματι το 1926 εισάγεται από τους πρώτους, όμως η ασθένεια της φυματίωσης τον ανάγκασε να αποστρατευτεί με το βαθμό του υπίατρου.
‘Ετσι επιστρέφει στην γεννέτειρα του ασκώντας την ιατρική σε δύσκολους χρόνους με υψηλό αίσθημα ευθύνης και αγάπη προς τον φτώχο συνάνθρωπο . Αλλά και οι συμπατριώτες του τον τίμησαν , εκλέγοντας τον δύο φορές στη θέση του δημάρχου της Ιεράς Πόλεως του Μεσσολογίου, από το 1952 έως το 1959.
Διακρίθηκε επίσης για το ερευνητικό του έργο και πνεύμα απέναντι στην κρίση της ελονοσίας την δεκαετία του ’30.
Συγκεκριμένα μετέτρεψε τα ανθελονοσιακά φάρμακα από δισκία σε ενέσιμη μορφή.
Το 1957 η παρατήρηση του προβλήματος υγείας του( έλκος με γαστρορραγικά συμβάντα) τον ωθεί να αυτοχορηγήσει αντιβιοτικά φάρμακα με αποτελέσμα τη θεραπεία της γαστρεντερίτιδας που τον βασάνιζε αλλά και την υποχώρηση των συμπτωμάτων του έλκους με αραίωση των κρίσεων επανεμφάνισης του.
Μαζί με την πανελλήνια ανακοίνωση του σε χειρουργικό συνέδριο στην Λαμία και την αργότερα έκδοση του βιβλίου του με τίτλο: “Η αλήθεια για το έλκος του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου»,στο οποίο αποσαφήνιζε την μικροβιακή αιτιολογία της γαστρίτιδας και της δωδεκαδακτυλίτιδας, ακολούθησε μια προσπάθεια να λάβει έγκριση το προσωπικό αντιβιοτικό σχήμα( ανάμειξη τεσσάρων αντιβιοτικών-Elgaco) ,επιβεβαιώνοντας το βάσιμο της ανακάλυψης του χωρις όμως θετική ανταπόκριση από την Πολιτεία και τον Ιατρικό κόσμο, όπως καθηγητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ( χωρίς να παραγνωρίζονται οι ποινικές διώξεις και καταβολές προστίμων που του είχαν επιβληθεί και άρθησαν μόλις το 2005).
Όμως ο χαρισματικός ιατρός, δεν πτοείται και συνεχίζει να χορηγεί τα ιδιοσκευάσματα του σε ελκοπαθείς, φτάνοντας να χορηγεί καθημερινά 100-150 κουτιά του σκευάσματος. Είναι εντυπωσιακό το αρχείο που έχει διαφυλάξει μέχρι σήμερα ο υιός του,περιλαμβάνοντας 50000 ασθενείς που έλαβαν το Elgaco.
Τον Οκτώβριο του 2005 , οι δύο Αυστραλοί ιατροί-ερευνητές John Warren και Barry Marshal τιμήθηκαν με το βραβείο Νοbel για την in vitro απομόνωση του Επ και πρωτοδημοσίευση αποτελεσμάτων στο περιοδικό Lancet το 1984. Μια καθολική επιβεβαιώση της ορθότητας της ανακάλυψης του άξιου και με αίσθηση χρέους , ιατρού Ιωάννη Λυκούδη που μόνο αγάπη προς τον πλησίον διέκρινε τον έντιμο βίο του.
Εμείς οι νεότεροι εχούμε χρέος να τιμήσουμε την μνήμη του και τα τελευταία του λόγια:
«Να μου φέρετε στον τάφο μου όταν ανακαλυφθεί ότι είχα δίκιο».
Και έτσι πρέπει να πράξουμε.