Ως εισολκή θηλών, ονοµάζουµε εκείνη την κατάσταση, κατά την οποία η θηλή, αντί να προβάλλει προς τα έξω, όπως είναι το φυσιολογικό, είναι στραµµένη προς τα µέσα, «χάνεται» δηλαδή µέσα στο µαστό.

Η εν λόγω κατάσταση αποτελεί µορφολογική διαταραχή του συµπλέγµατος θηλής-θηλαίας άλω (περιοχή δέρµατος σκουρότερου χρώµατος πέριξ της θηλής του µαστού).

Σε µερικές περιπτώσεις µπορεί να προβάλλει, αν ερεθιστεί, ενώ σε άλλες παραµένει µόνιµα και σταθερά προς τα µέσα, ανεξάρτητα ερεθισµού, οπότε και χαρακτηρίζεται ως οµφαλοποίηση της θηλής. Περίπου το 10-20% των γυναικών γεννιούνται µε αυτήν την κατάσταση. Αυτό συνήθως οφείλεται σε κληρονοµικούς, ανατοµικούς παράγοντες του σώµατος και πιο σπάνια σε κάποια δυσπλασία µετά τη γέννηση ή σε ασθένεια.
Ανατοµικά, χαρακτηρίζεται από βραχύτητα των γαλακτοφόρων πόρων, υπερτροφία του σφιγκτήρα της θηλαίας άλω, ατροφία του υποθηλαίου συνδετικού ιστού, καθώς και σε συνδυασµούς όλων των παραπάνω.
Η εισολκή θηλών εµφανίζεται και στα δύο φύλα.

Εκ γενετής (αληθής εισολκή, οµφαλοποίηση) Μετά από το θηλασµό Μετά από πολλαπλές κυήσεις Πτώση µαστών Αιφνίδια και µεγάλη απώλεια βάρους Αποτέλεσµα τραύµατος ή χειρουργικής των µαστών Φυµατίωση ∆ιάφορα είδη κακοήθειας του µαστού Φλεγµονώδεις παθήσεις των µαστών Φλεγµονές των µαστών (µαστίτιδα, εκτασία) Γυναικοµαστία στους άνδρες Τη βαρύτητα της εισολκής των θηλών την κατατάσσουµε συνήθως σε 3 βαθµούς ανάλογα µε το πόσο µία θηλή είναι καθηλωµένη, το ποσοστό της βλάβης των γαλακτοφόρων πόρων και το βαθµό της ίνωσης. Η ταξινόµηση είναι η εξής:

Είναι η περίπτωση κατά την οποία οι θηλές βγαίνουν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία προς τα έξω µε τη χρήση των δακτύλων των χεριών, µε πίεση γύρω από τη θηλαία άλω. Συχνά προβάλλουν απλώς µε τον ερεθισµό τους και χωρίς να ασκηθεί πίεση. Οι συγκεκριµένες θηλές έχουν ελάχιστη ίνωση, ενώ οι γαλακτοφόροι συνήθως δεν επηρεάζονται και ο θηλασµός µπορεί να πραγµατοποιηθεί χωρίς ιδιαίτερο πρόβληµα.

Αναφέρεται στην περίπτωση εκείνη όπου µία θηλή προβάλλει προς τα έξω µόνο όταν την πιέσουµε και ανατάσσεται αυτόµατα, πάλι προς τα µέσα, όταν σταµατήσει η πίεση. Η προσπάθεια για αποκάλυψη της θηλής είναι µεγαλύτερη από αυτήν του 1ου βαθµού. Η γυναίκα µπορεί να θηλάσει µε πολύ δυσκολία, αν και στην πλειονότητα των περιπτώσεων κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Η ίνωση στη συγκεκριµένη περίπτωση είναι µετρίου βαθµού.

Οι γαλακτοφόροι πόροι δεν απαιτείται να κοπούν. Αυτή η κατηγορία των θηλών έχουν ιδιαιτέρως πλούσιο υπόστρωµα κολλαγόνου.

Αφορά στη βαρύτερη περίπτωση εισολκής των θηλών, κατά την οποία η θηλή σπάνια βγαίνει προς τα έξω, ακόµη και µε άσκηση έντονης πίεσης, και απαιτείται επέµβαση για να µπορέσει να βγει προς τα έξω. Οι γυναίκες σε αυτήν την περίπτωση δεν µπορούν να θηλάσουν, ενώ παράλληλα είναι ιδιαιτέρως επιρρεπείς σε τοπικές λοιµώξεις, δερµατικές παθήσεις, όπως είναι τα εξανθήµατα, καθώς και προβλήµατα τοπικής υγιεινής. Η ίνωση είναι µεγάλη, µε τους γαλακτοφόρους πόρους να είναι κοντοί και µε έντονη εισολκή.

Άτοµα µε εισολκή θηλών κατά την περίοδο της εγκυµοσύνης, ή του θηλασµού, βλέπουν ότι οι θηλές τους προσωρινά ή και µόνιµα προβάλλουν προς τα έξω. Ανάλογα µε την περίπτωση, υπάρχουν γυναίκες, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να θηλάσουν και το κάνουν χωρίς ιδιαίτερο πρόβληµα, ενώ κάποιες άλλες έχουν δυσκολία και επίσης εµφανίζουν έντονο πόνο στην περιοχή. Σε ανάλογες περιπτώσεις, η χρήση αντλίας µαστού ή διαφορετικής συσκευής άντλησης γάλατος ενδέχεται να βοηθήσει στο να προβάλουν οι θηλές προσωρινά προς τα έξω.

Η εισολκή της θηλής, ανεξάρτητα από την προέλευσή της, µπορεί να αντιµετωπιστεί από την πλαστική χειρουργική, η οποία βοηθά στην εξάλειψη της συγκεκριµένης λειτουργικής και αισθητικής, φυσιολογικής διαταραχής της αρχιτεκτονικής του µαστού. Οι τεχνικές που χρησιµοποιούνται έχουν ως σκοπό τη χειρουργική αντιµετώπιση του προβλήµατος, µε στόχο τη διατήρηση του µέγιστου δυνατού αριθµού γαλακτοφόρων πόρων, ώστε να επηρεαστεί κατά το ελάχιστο δυνατό ο θηλασµός, σε µία γυναίκα που ενδιαφέρεται να τεκνοποιήσει και να θηλάσει.

Η όλη διαδικασία λαµβάνει χώρα πολύ εύκολα, είτε στο χώρο του χειρουργείου υπό µέθη και τοπική αναισθησία, είτε ακόµη και στο εξωτερικό ιατρείο, µε την προϋπόθεση πως η γενική κατάσταση του ενδιαφεροµένου το επιτρέπει, απλώς υπό τοπική αναισθησία. Η επιστροφή στην εργασία καθώς και στην κοινωνική ζωή είναι άµεση, µε τη δέουσα βεβαίως προσοχή από τον ενδιαφερόµενο τις πρώτες µετεγχειρητικές ηµέρες.
Η παρακολούθηση από τον πεπειραµένο πλαστικό χειρουργό γίνεται µε τυπικές επισκέψεις στο ιατρείο τις επόµενες εβδοµάδες για τη βεβαίωση της οµαλής µετεγχειρητικής πορείας.