Μαστίχα Χίου – Η φυσική ασπίδα του στομάχου

Συγγραφέας Χρήστος ΖαβόςκλείσιμοΣυγγραφέας: Χρήστος Ζαβός Όνομα: Χρήστος Ζαβός
Email: czavos@ymail.com
Site: http://peptiko.gr
Site 2: https://www.iator.gr/microsite/zavos

Πληροφορίες: Γαστρεντερολόγος, 2311283833, 6976596988Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις 17 Απριλίου 2020,

Η φυσική μαστίχα Χίου είναι καταχωρημένη στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (European Medicines Agency, EMA) ως «παραδοσιακό φάρμακο φυτικής προέλευσης» με τις ακόλουθες ενδείξεις: 1. ήπια δυσπεπτικά ενοχλήματα και 2. συμπτωματική θεραπεία ήπιας φλεγμονής του δέρματος και επούλωση μικρών δερματικών πληγών.

Για να διαβάσετε τη μονογραφία του προϊόντος στα αγγλικά κάνετε κλικ στον σύνδεσμο του EMA εδώ.
Η μαστίχα Χίου κυκλοφορεί στα φαρμακεία σε κάψουλες και πίνεται από το στόμα. Η δοσολογία ποικίλλει ανά περίπτωση ασθενούς. Η μαστίχα Χίου σε σκόνη δεν έχει την ίδια βιοδιαθεσιμότητα με τις κάψουλες ούτε μπορεί να υπολογισθεί πόση ακριβώς ποσότητα λαμβάνει ο ασθενής. Ο γαστρεντερολόγος θα σας ενημερώσει για τον τρόπο χρήσης της μαστίχας Χίου.

Η μαστίχα είναι το προϊόν του μαστιχοφόρου σχίνου (Pistacia lentiscus var. Chia) ο οποίος φύεται και ευδοκιμεί αποκλειστικά στη Νότια Χίο. Εκκρίνεται εν είδη δακρύων από τον κορμό και τα μεγάλα κλαδιά, μέσω προκλήσεως επιφανειακών τομών από αιχμηρά όργανα. Η φρέσκια ρητίνη, μετά ολιγοήμερη παραμονή της κάτω από τον θάμνο, στερεοποιείται υπό την επίδραση των καλοκαιρινών καιρικών συνθηκών (έντονη ηλιοφάνεια και ξηρασία) που επικρατούν στη περιοχή. Ακολούθως, το στερεοποιημένο προϊόν συλλέγεται και αποκαθαίρεται από τους μαστιχοπαραγωγούς.

Ενώ σχίνοι υφίστανται σε όλη τη Μεσόγειο, το παράδοξο ότι μόνο στη νότια Χίο καλλιεργούνται συστηματικά και παράγουν μαστίχα πιθανόν να οφείλεται σε τρεις παράγοντες: το ιδιαίτερο μικροκλίμα της περιοχής, ο ευγονισμός, και η καλή διαχείριση ήδη από τους αρχαίους Χιώτες, που συστηματοποίησαν την καλλιέργεια των σχίνων, τυποποίησαν το προϊόν και το επέβαλαν στην αγορά.

Από τον 1ο έως τον 7ο μ.Χ. αιώνα, η μαστίχα χρησιμοποιούνταν από τους πρακτικούς γιατρούς και βοτανολόγους κυρίως για τη θεραπεία γαστρικών διαταραχών. Στην αντίληψη των ανθρώπων της εποχής εκείνης, η χρήση της μαστίχας συντελούσε στην ομαλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος. Ειδικότερα, αρχαίοι Έλληνες ιατροί (σύμφωνα με πηγές των Ιπποκράτη, Διοσκουρίδη, Θεόφραστου, Γαληνού) αναφέρουν την χρήση της μαστίχας για ανακούφιση από τους οξείς επιγαστρικούς πόνους και τη δυσπεψία.

Σύσταση μαστίχας Χίου

Ενώ η ακριβής σύνθεση της μαστίχας Χίου δεν έχει πλήρως ταυτοποιηθεί, έχει βρεθεί ότι εμπεριέχει: φυσικό πολυμερές, πτητικά και αρωματικά συστατικά που συνθέτουν το αιθέριο έλαιο (μαστιχέλαιο), τερπενικά οξέα, φυτοστερόλες, πολυφαινικά μόρια και μεγάλο αριθμό άλλων δραστικών ουσιών.¹

Στα πλαίσια της συνολικότερης μελέτης της χημικής σύστασης και της φαρμακευτικής δράσης της μαστίχας, διερευνήθηκε το χημικό προφίλ της (εκχύλιση-κλασμάτωση-απομόνωση συστατικών), εξετάσθηκαν πιθανές βιολογικές δράσεις της με έμφαση την αντιμικροβιακή δράση της έναντι του Helicobacter pylori (H. pylori), έγιναν δε και επιπρόσθετες συγκριτικές αναλύσεις μεταξύ του κολοφωνίου και της μαστίχας, διαφορετικών δειγμάτων μαστιχελαίου, και δειγμάτων μαστιχόνερου συλλεχθέντων από διαφορετικά σημεία ή χρόνους της διαδικασίας απόσταξης.

Μετά την εκχύλιση και την απομάκρυνση του πολυμερούς πολυ-β-μυρκενίου, που παρεμποδίζει τη διαλυτότητα και το χειρισμό της ρητίνης, το ολικό εκχύλισμα της μαστίχας διαχωρίσθηκε σε όξινο και ουδέτερο κλάσμα, από τα οποία απομονώθηκαν 6 τριτερπενικά οξέα και 10 ουδέτερα τριτερπένια, εκ των οποίων και ένα νέο φυσικό προϊόν (ισομαστιχαδιενονάλη).

Οι ενώσεις σε μεγαλύτερη συγκέντρωση στο αιθέριο έλαιο της μαστίχας Χίου περιλαμβάνουν: α-πινένιο, β-πινένιο, β-μυρκένιο, λεμονένιο, β-καρυοφυλλένιο, και αραβινο-γαλακτάνες (AGPs πρωτεΐνες).

Συνοπτικά, φαίνεται ότι το αιθέριο έλαιο και η μαστίχα Χίου αποτελούν φυσικά αντιβιοτικά, η δε τρέχουσα έρευνα υποδηλώνει ότι πιθανόν να έχουν θεραπευτικές ιδιότητες (αντιμικροβιακές, αντιοξειδωτικές, ηπατοπροστατευτικές).

Μαστίχα Χίου και H. pylori

Τα σχήματα εκρίζωσης του H. pylori με θεραπευτικά σχήματα αντιβιοτικών έχουν αποδειχθεί αρκούντως αποτελεσματικά. Εντούτοις, υφίστανται προβλήματα συμμόρφωσης των ασθενών και ανάπτυξης αντοχής του βακτηρίου στα χορηγούμενα αντιβιοτικά (κυρίως στην κλαριθρομυκίνη) απαιτώντας έρευνα εφαρμογής νέων στρατηγικών θεραπευτικής προσέγγισης των ασθενών με H. pylori λοίμωξη.

Η πρώτη αναφορά της αντιβακτηριδιακής ιδιότητας της μαστίχας Χίου in vitro στο H. pylori δημοσιεύθηκε το 1998 στο New England Journal of Medicine, από τους Huwez και συν.² οι οποίοι αναφέρουν ότι η μαστίχα Χίου δυνατόν να αποτελέσει φθηνή εναλλακτική θεραπεία έναντι της H. pylori λοιμώξεως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ακολούθησε επιπλέον in vitro μελέτη³ που έδειξε ότι η μαστίχα Χίου σε συγκεντρώσεις 125 μg/mL και 500 μg/mL εξουδετέρωσε το 50% και 90% των στελεχών του H. pylori, αντίστοιχα.

Σε νεότερη in vivo πειραματική μελέτη⁴ παρατηρήθηκε ότι η μονοθεραπεία με μαστίχα Χίου δεν είναι ικανή να εκριζώσει το στέλεχος SS1 του H. pylori. Συγκεκριμένα ενοφθαλμίσθηκε το βακτήριο σε επίμυες ενδογαστρικά και 4 εβδομάδες μετά χορηγήθηκε είτε τριπλή αγωγή εκρίζωσης (μετρονιδαζόλη, κλαριθρομυκίνη, ομεπραζόλη για 7 ημέρες), είτε μαστίχα Χίου (δύο φορές ημερησίως για 7 ημέρες), σε δόσεις αντίστοιχες με τον άνθρωπο. Οι επίμυες θανατώθηκαν είτε αμέσως μετά είτε 1 μήνα μετά την αγωγή εκρίζωσης και έγινε γαστρική καλλιέργεια για H. pylori. Ενώ το τριπλό σχήμα με τα αντιβιοτικά πέτυχε εκρίζωση του H. pylori στους 19/20 επίμυες, αντίθετα παρατηρήθηκε απουσία εκρίζωσης του H. pylori στους 18 επίμυες που έλαβαν μαστίχα Χίου και δεν μειώθηκε το γαστρικό βακτηριακό φορτίο.

Σε επόμενη πρόδρομη μελέτη⁵ που αφορούσε 9 ασθενείς με H. pylori λοίμωξη χωρίς γαστροδωδεκαδακτυλικές εξελκώσεις, χορηγήθηκε μαστίχα Χίου 1 g τέσσερεις φορές ημερησίως για 14 ημέρες. Σε όλους τους ασθενείς έγινε δοκιμασία ουρίας αναπνοής πριν, την 15η ημέρα, και 5 εβδομάδες μετά τη θεραπεία. Από τους 8 ασθενείς που ολοκλήρωσαν τη μελέτη, ουδείς πέτυχε εκρίζωση του βακτηρίου. Κατά συνέπεια, ενώ η μαστίχα Χίου έχει βακτηριοκτόνες ιδιότητες in vitro, εντούτοις δεν εδείχθη ότι από μόνη της εξασκεί θεραπευτική επίδραση στην H. pylori λοίμωξη in vivo.

Εντούτοις, επισημαίνεται ότι, οι ανεπιτυχείς αυτές μελέτες σε επίμυες και ανθρώπους έκαναν χρήση ακατέργαστης μαστίχας που περιείχε υψηλή περιεκτικότητα (30%) ενός αδιάλυτου και κολλώδους πολυμερούς (poly-β-myrcene) που πιθανόν οδήγησε σε μείωση της απορρόφησης και βιοδιαθεσιμότητας των δραστικών συστατικών της μαστίχας. Με σκοπό την παράκαμψη του αναφερόμενου προβλήματος, σε σχετική μελέτη παρασκευάσθηκε εκχύλισμα μαστίχας Χίου χωρίς πολυμερές (TMEWP) και ελέγχθηκε η δραστικότητά του έναντι του H. pylori σε επίμυες που μολύνθηκαν με H. pylori SS1 στέλεχος.¹ Επιπλέον, έγινε in vitro έλεγχος ώστε να καθορισθούν τα πιο δραστικά συστατικά της μαστίχας Χίου έναντι του H. pylori.
Στον in vitro έλεγχο, διαχωρίσθηκε το πολυμερές TMEWP σε όξινο και ουδέτερο κλάσμα και μελετήθηκαν με ειδικές τεχνικές τα συστατικά κάθε κλάσματος.
Έπειτα από χρωματογραφικό διαχωρισμό, το όξινο κλάσμα περιείχε κύρια τριτερπενικά οξέα, ενώ το ουδέτερο κλάσμα έδωσε αρκετές τριτερπενικές βάσεις και αλδεΰδες. Ο έλεγχος της αντιμικροβιακής δράσης των συστατικών αυτών σε 11 στελέχη H. pylori έδειξε σημαντική δράση του όξινου κλάσματος (ΜΒC 0.136 mg/mL) και του ισομαστιχαδιενολικού οξέος (MBC 0.202 mg/mL) έναντι του H. pylori, ενώ το in vivo πείραμα που έγινε με χορήγηση ολικού εκχυλίσματος στους επίμυες, έδειξε σημαντική μείωση (κατά 30 φορές) του αριθμού των αποικιών του H. pylori που είχε ενοφθαλμισθεί. Εντούτοις, δεν προέκυψε ιδιαίτερη σημαντική μείωση της γαστρίτιδας, πιθανόν λόγω της μικρής διάρκειας της μελέτης (3 μήνες). Συνεπώς, η χορήγηση TMEWP δυνατόν να μειώνει σημαντικά τον αποικισμό του H. pylori, τα δε κύρια τριτερπενικά οξέα του όξινου κλάσματος διαθέτουν ισχυρότερες αντιμικροβιακές ιδιότητες.

Πρόσφατη κλινική μελέτη από τη Χίο⁶ περιέλαβε 52 ασθενείς με H. pylori λοίμωξη που έλαβαν κεκαθαρμένη μαστίχα 350 mg τρεις φορές ημερησίως για 14 ημέρες (ομάδα Α), 1,05 g τρεις φορές ημερησίως για 14 ημέρες (Ομάδα Β), παντοπραζόλη 20 mg δύο φορές ημερησίως και 350 mg μαστίχας τρεις φορές ημερησίως για 14 ημέρες (Ομάδα C), ή το κλασικό σχήμα εκρίζωσης (παντοπραζόλη, αμοξυκιλλίνη, κλαριθρομυκίνη) για 10 ημέρες (ομάδα D). Η μελέτη έδειξε ότι επετεύχθη εκρίζωση του H. pylori σε 4/13 ασθενείς της ομάδας Α, 5/13 ασθενείς της ομάδας Β, 0/13 ασθενείς της ομάδας C, και 10/13 ασθενείς της ομάδας D. Ενώ το κλασικό τριπλό σχήμα υπερείχε, εντούτοις, εδείχθη ότι η μαστίχα Χίου διαθέτει βακτηριοκτόνες ιδιότητες έναντι του H. pylori in vivo. Οι συγγραφείς συνέστησαν χορήγηση μαστίχας Χίου σε υψηλή δόση για εκρίζωση του H. pylori σε ασθενείς που αρνούνται να λάβουν ή αντιμετωπίζουν ανεπιθύμητες ενέργειες από την αγωγή εκρίζωσης με αντιβιοτικά.
Η κλινική μας εμπειρία επισημαίνει ότι μόνο η συγχορήγηση μαστίχας Χίου και κλασικού τριπλού θεραπευτικού σχήματος προσθέτει κλινικά οφέλη έναντι των H. pylori–σχετιζόμενων γαστρικών παθολογιών.⁷

Ο τρόπος με τον οποίο η μαστίχα Χίου δρα έναντι του H. pylori μελετήθηκε σε μοριακό επίπεδο από τους Kottakis και συν.⁸ Οι κύριοι αντιγονικοί παράγοντες του H. pylori είναι 3: η κυτταροτοξίνη VacA, η κυτταροτοξίνη CagA, και η ενεργοποιούσα τα ουδετερόφιλα πρωτεΐνη (HPNAP). Ειδικότερα, η HPNAP προσελκύει και ενεργοποιεί ουδετερόφιλα, μονοκύτταρα και μαστοκύτταρα, που οδηγούν στην έκλυση φλεγμονωδών μεσολαβητών.
Το ίδιο μόριο επάγει τύπου Th1 ανοσιακές αποκρίσεις και πιθανόν δρα ως Toll-like receptor-2 αγωνιστής.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι η C-αμινοτελική περιοχή της HPNAP διεγείρει την ενεργοποίηση ουδετεροφίλων που παράγουν ελεύθερες ρίζες οξυγόνου έπειτα από ενεργοποίηση της nicotinamide adenine dinucleotide phosphate oxidase.
Η μελέτη των Kottakis και συν.⁸ έδειξε ότι η C-αμινοτελική περιοχή της HPNAP είναι απαραίτητη για την προσκόλληση των ουδετεροφίλων στα ενδοθηλιακά κύτταρα, που συμβαίνει στην H. pylori λοίμωξη.
Επιπλέον, οι ερευνητές έδειξαν ότι οι πρωτεΐνες AGPs (εκχυλίσματα arabinogalactan πρωτεϊνών από μαστίχα Χίου) αναστέλλουν την ενεργοποίηση των ουδετεροφίλων in vitro. Ειδικότερα, οι AGPs αναστέλλουν την ενεργοποίηση των ουδετερόφιλων επί παρουσίας της HPNAP που παίζει κριτικό ρόλο στις H. pylori–σχετιζόμενες παθολογίες του γαστρικού βλεννογόνου.⁹

Σε πρόσφατη μελέτη οι Kountouras και συν.⁷ διατυπώνουν ορισμένες επιφυλάξεις στην διατυπωθείσα υπόθεση¹⁰ ότι η HPNAP και άλλες κυτταροτοξίνες όπως η VacA δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή εμβολίων έναντι του H. pylori, εντούτοις, επισημαίνοντας πιθανά μειονεκτήματα, κυρίως νευρογενούς φύσεως. Πράγματι, πιθανή μοριακή μίμηση μεταξύ της HPNAP και της aquaporin δυνατόν να σχετίζεται με νευρολογικές βλάβες στην πολλαπλή σκλήρυνση και την οπτική νευρομυελίτιδα. Επιπλέον, η ομολογία αλληλουχίας μεταξύ της H. pylori VacA και της Na+/K+-ATPase A υποδηλώνει ότι τα αντισώματα έναντι της VacA περιλαμβάνουν διαύλους ιόντων στο κυτταρόπλασμα των κυττάρων Schwann που οδηγούν σε απομυελίνωση σε ορισμένους ασθενείς. Τέλος, η HPNAP πιθανόν να παίζει παθογενετικό ρόλο στην ογκογένεση του στομάχου και του παχέος εντέρου.

Συμπεράσματα

Η μαστίχα Χίου φαίνεται ότι διαθέτει σημαντικές αντιμικροβιακές ιδιότητες έναντι της H. pylori λοιμώξεως σε πειράματα in vitro. Αντίθετα, η μονοθεραπεία με μαστίχα Χίου σε in vivo μελέτες δεν πέτυχε σημαντική εκρίζωση του H. pylori, πιθανόν λόγω χαμηλής δόσης ή χρήσης ακατέργαστης μαστίχας που περιείχε υψηλή περιεκτικότητα ενός αδιάλυτου και κολλώδους πολυμερούς (poly-β-myrcene) που πιθανόν οδηγεί σε μείωση της απορρόφησης και βιοδιαθεσιμότητας των δραστικών συστατικών της μαστίχας έναντι του H. pylori. Τέλος, προτείνεται η ταυτόχρονη χρήση της μαστίχας Χίου μαζί με τo συμβατικό τριπλό σχήμα θεραπείας εκρίζωσης, ή ενδεχομένως η μεμονωμένη χρήση υψηλού δοσολογικού σχήματος μαστίχας Χίου σε ασθενείς με ανεπιθύμητες ενέργειες ή απροθυμία να λάβουν το κλασικό τριπλό σχήμα εκρίζωσης.

Βιβλιογραφία

1. Paraschos S, Magiatis P, Mitakou S, et al. In vitro and in vivo activities of Chios mastic gum extracts and constituents against Helicobacter pylori. Antimicrob Agents Chemother 2007;51:551-559.
2. Huwez FU, Thirlwell D, Cockayne A, Ala’Aldeen DA. Mastic gum kills Helicobacter pylori. N Engl J Med 1998;339:1946.
3. Marone P, Bono L, Leone E, Bona S, Carretto E, Perversi L. Bactericidal activity of Pistacia lentiscus mastic gum against Helicobacter pylori. J Chemother 2001;13:611-614.
4. Loughlin MF, Ala’Aldeen DA, Jenks PJ. Monotherapy with mastic does not eradicate Helicobacter pylori infection from mice. J Antimicrob Chemother 2003;51:367-371.
5. Bebb JR, Bailey-Flitter N, Ala’Aldeen D, Atherton JC. Mastic gum has no effect on Helicobacter pylori load in vivo. J Antimicrob Chemother 2003;52:522-3.
6. Dabos KJ, Sfika E, Vlatta LJ, Giannikopoulos G. The effect of mastic gum on Helicobacter pylori: a randomized pilot study. Phytomedicine 2010;17:296-299.
7. Kountouras J, Zavos C, Deretzi G, et al. Potential implications of Helicobacter pylori-related neutrophil-activating protein. World J Gastroenterol 2012;18:489-490.
8. Kottakis F, Befani C, Asiminas A, Kontou M, Koliakos G, Choli-Papadopoulou T. The C-terminal region of HPNAP activates neutrophils and promotes their adhesion to endothelial cells. Helicobacter 2009;14:177-179.
9. Kottakis F, Kouzi-Koliakou K, Pendas S, Kountouras J, Choli-Papadopoulou T. Effects of mastic gum Pistacia lentiscus var. Chia on innate cellular immune effectors. Eur J Gastroenterol Hepatol 2009;21:143-149.
10. Choli-Papadopoulou T, Kottakis F, Papadopoulos G, Pendas S. Helicobacter pylori neutrophil activating protein as target for new drugs against H. pylori inflammation. World J Gastroenterol 2011;17:2585-2591.

Ομιλία του Γαστρεντερολόγου Dr. Χρήστου Ζαβού στο 19ο Ελληνικό Συνέδριο για το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, Αθήνα 15 Μαρτίου 2014.

Χρήστος Ζαβός,
Ειδικός Γαστρεντερολόγος – Ηπατολόγος