Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί ορισμοί του άγχους. Μερικοί ορίζουν το άγχος ως διαταραχή της φυσιολογικής ψυχολογικής ή φυσιολογικής κατάστασης ενός ατόμου. Άλλοτε  χρησιμοποιούν τη λέξη “άγχος” ως όρο ισοδύναμο με “διέγερση” και “ενεργοποίηση”. Χρησιμοποιείται επίσης ως όρος για «κακές επιπτώσεις».

Οι πολλοί διαφορετικοί ορισμοί του άγχους έχουν προκαλέσει μεγάλη ασάφεια και σύγχυση σχετικά με το θέμα. Όταν διαβάζετε ένα άρθρο, ακούτε μια διάλεξη ή συμμετέχετε σε μια συζήτηση για το άγχος, βεβαιωθείτε ότι ο ορισμός που χρησιμοποιείται είναι σαφής.
Ένας από τους πιο χρήσιμους ορισμούς του άγχους είναι ο εξής:
Το άγχος είναι μια εσωτερική διαδικασία που συμβαίνει όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει μια απαίτηση που θεωρείται ότι υπερβαίνει τους διαθέσιμους πόρους για να ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε αυτό και όπου η αποτυχία να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη ζήτηση έχει σημαντικές ανεπιθύμητες συνέπειες. Με άλλα λόγια, το άγχος βιώνεται όταν υπάρχει συνειδητοποίηση μιας ουσιαστικής ανισορροπίας μεταξύ ζήτησης και ικανότητας, υπό συνθήκες όπου η μη ικανοποίηση της ζήτησης θεωρείται ότι έχει ανεπιθύμητες συνέπειες.
Σχετικές έννοιες
Η αντίληψη και η συνειδητοποίηση της ανισορροπίας μεταξύ ζήτησης και ικανότητας και των αρνητικών συνεπειών της μη ικανοποίησης της ζήτησης είναι απαραίτητη προκειμένου το άτομο να βιώσει άγχος.
Ωστόσο, η αντίληψη δεν πρέπει να είναι ακριβής. Μια ψευδή πεποίθηση μπορεί να προκαλέσει σημαντικό άγχος.
Το άγχος είναι τα γεγονότα και οι σκέψεις που οδηγούν το άτομο να αντιληφθεί ότι υπάρχει μια απειλητική απαίτηση. Το στέλεχος είναι οι αρνητικές επιπτώσεις του στρες. Το στέλεχος μπορεί να εμφανιστεί ως κόπωση, ευερεθιστότητα, δυσκολία συγκέντρωσης, ιατρικά και σωματικά προβλήματα, αϋπνία, κατάθλιψη, άγχος, υπερβολική διατροφή, κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ, ανάληψη κινδύνων ή μειωμένη λειτουργία, για να αναφέρουμε μερικές από τις πιθανότητες. Το άγχος μπορεί να είναι θετικό και αρνητικό.
Από τη θετική πλευρά μας προειδοποιεί για μια απειλή και αυξάνει το επίπεδο διέγερσης και ενεργοποίησης ώστε να μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση της απειλής. Είναι κακή διαχείριση ή υπερβολική πίεση που προκαλεί πίεση και μπορεί να είναι καταστροφικη για το άτομο ή το σύστημα.
Οταν  ένας πιθανός στρεσογόνος παράγοντας θεωρείται απειλητικός, το επίπεδο διέγερσης του ατόμου αυξάνεται και το άγχος βιώνεται. Το άτομο επιλέγει από τους διαθέσιμους πόρους μια απόκριση αντιμετώπισης που αναμένεται να είναι αποτελεσματική στη μείωση ή εξάλειψη του στρες. Εάν το άγχος μειωθεί επιτυχώς, το άτομο βιώνει χαλάρωση της διέγερσης και αυξημένη αυτοπεποίθηση ότι είναι σε θέση να χειριστεί μελλοντικο στρες.
Εάν η ανταπόκριση αντιμετώπισης δεν είναι επιτυχής, το άγχος και η αυξημένη διέγερση συνεχίζονται.
Εάν δεν δοκιμάζονται νέες στρατηγικές ή δεν είναι επιτυχημένες, το παρατεταμένο άγχος και η αυξημένη διέγερση οδηγούν σε πίεση. Δεν υπάρχει απόλυτος σωστός τρόπος για να διαχειριστείτε το άγχος.
Η καλύτερη προσέγγιση είναι η αξιολόγηση της συγκεκριμένης κατάστασης, η προσαρμογή της μεθόδου στα στοιχεία της κατάστασης και, στη συνέχεια, η παρακολούθηση της αποτελεσματικότητάς της.
Η διαχείριση του στρες κατευθύνεται σε ένα ή περισσότερα από τα πέντε αλληλεπιδρώντα συστατικά που εμπλέκονται στη διαδικασία του άγχους:
1) ζήτηση, 2) ευαισθητοποίηση, 3) διέγερση, 4) ικανότητα και 5) τις αρνητικές συνέπειες.
Ορίστε μερικά παραδείγματα: Προσδιορίστε και μειώστε τις απαιτήσεις ή αυξήστε την ικανότητα καθορίζοντας όρια, δηλ. Λέγοντας “όχι” και μην αναλάβετε πρόσθετες ευθύνες πριν από την εκπλήρωση ή τον έλεγχο των υπαρχόντων. Λάβετε περισσότερο χρόνο ή λάβετε επιπλέον βοήθεια ή αυξήστε την αποτελεσματικότητά σας χρησιμοποιώντας καλύτερα εργαλεία ή αποκτώντας επιπλέον εκπαίδευση. Η συνειδητοποίηση, η αντίληψη ή το γνωστικό συστατικό, είναι πιθανότατα η πιο σημαντική πτυχή. Πρέπει να γνωρίζουμε όλα τα σχετικά ζητήματα που αφορούν τις απαιτήσεις, τις δυνατότητές μας, τους πόρους μας και τις πιθανές συνέπειες.
Πρέπει να δούμε αυτά τα πράγματα με ακρίβεια και σαφήνεια και να σχεδιάσουμε ανάλογα.
Οι πεποιθήσεις μας θα καθορίσουν πώς χειριζόμαστε τα ζητήματα και πώς αισθανόμαστε.
Θα μπορούσαμε επίσης να θέσουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο έχοντας ψευδείς πεποιθήσεις, χρησιμοποιώντας άρνηση και αποφυγή και μην γνωρίζουμε ή αντιλαμβανόμαστε μια πραγματική απειλή.
Κάντε κάτι για να μειώσετε την διέγερση και την ένταση και να μειώσετε το επίπεδο ενεργοποίησης.
Κάντε ένα διάλειμμα και σταματήστε να σκέφτεστε τις απαιτήσεις και τις συνέπειες, χαλαρώστε και εστιάστε ξανά σε ευχάριστα γεγονότα. Ασκηθείτε στην επιπλέον ένταση ασκώντας ή συμμετέχοντας σε αναψυχή .
Η χρήση ναρκωτικών φαρμάκων πρέπει να αποφεύγεται ή να χρησιμοποιείται μόνο ως προσωρινή έσχατη λύση, διότι κάτι πρέπει να αλλάξει.