H αρτηριακή υπέρταση
H αρτηριακή υπέρταση είναι μια εξαιρετικά συχνή πάθηση με επιπολασμό 30-45% στους ενήλικες και πάνω από 60% σε ενήλικες άνω των 60 ετών. Πολύ συχνά εμφανίζεται σε ασθενείς που έχουν αυξημένη χοληστερίνη και διαβήτη.
Κύριοι παράγοντες εμφάνισης της υπέρτασης είναι σύγχρονος τρόπος ζωής, η δίαιτα, η έλλειψη σωματικής άσκησης, το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η οικογενειακή προδιάθεση, η παχυσαρκία και η αλόγιστη χρήση φαρμάκων.
Η ανάγκη ρύθμισης της αρτηριακής υπέρτασης είναι επιτακτική καθώς είναι η κυριότερη αιτία πρόωρου θανάτου και σχετίζεται άμεσα με καρδιαγγειακά συμβάματα όπως αιμορραγικό και ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα του μυοκαρδίου, αιφνίδιο θάνατο, καρδιακή ανεπάρκεια και περιφερειακή αγγειακή νόσο.
Επίσης είναι σημαντική η αναγνώριση πρόκλησης δομικών και λειτουργικών αλλαγών απο την υπέρταση σε όργανα όπως η καρδιά, οι νεφροί, ο εγκέφαλος, ο αμφιβληστροειδής χιτώνας και τα αγγεία.
Η αρτηριακή πίεση μετριέται στο ιατρείο με την κατάλληλη περιχειρίδα, ανάλογη του σωματότυπου και στα δυο χέρια σε καθιστή θέση και σε ξαπλωτή και όρθια, σε ασθενείς με υποψία ορθοστατικής υπότασης.
Επίσης είναι δυνατή εαν ενδείκνυται η μέτρηση πίεσης 24ωρου με holter πίεσης διαθέσιμου στο ιατρείο.
Εφόσον γίνει η διάγνωση αρτηριακής υπέρτασης, η λήψη ενός λεπτομερούς ατομικού και οικογενειακού ιστορικού, καθώς και η φυσική εξέταση θα βοηθήσουν στην αναγνώριση δευτερογενών αιτιών της υπέρτασης όπως η βλάβη των νεφρών ή άλλου ενδοκρινούς αδένα, της υπερλιπιδαιμίας και του διαβήτη.
Είναι επίσης απαραίτητη η διενέργεια εξετάσεων (εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και ούρων, ηλεκτροκαρδιογράφημα, υπερηχογράφημα, triplex αγγείων) για την περαιτέρω διερεύνηση των συνεπειών της υπέρτασης στα όργανα “στόχους”.
Τέλος θα αφιερωθεί στον ασθενή ο απαιτούμενος χρόνος για συμβουλές και οδηγίες στοχευμένες στην αλλαγή τρόπου ζωής για την αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης και εάν ενδείκνυται θα δοθεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Μετά την πιθανή έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής ο ασθενής θα παρακολουθείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να βεβαιωθεί η επίτευξη του ιατρικού στόχου.