Θυλακίτιδα – Τροχαντηρίτιδα ισχίου
Η θυλακίτιδα είναι ουσιαστικά η φλεγμονή του θυλάκου. Οι θύλακοι είναι μικροί αδένες που μοιάζουν με μικροσκοπικές ανοιχτές σακούλες και βρίσκονται στην επιφάνεια της επιδερμίδας (Εικ. 1). Περιέχουν τους σμηγματογόνους αδένες που παράγουν το σμήγμα και μειώνουν την τριβή.
Υπάρχουν δύο μεγάλοι θύλακες οι οποίοι συνήθως ερεθίζονται. Η θυλακίτιδα ισχίου προκαλείται από την φλεγμονή του θύλακα που βρίσκεται στο εσωτερικό του ισχίου και προκαλεί πόνο στη βουβωνική χώρα. Ο άλλος θύλακας που φλεγμαίνει βρίσκεται στο μείζων τροχαντήρα και προκαλεί τροχαντηρίτιδα ή αλλιώς τενοντίτιδα του τείνων τη πλατεία περιτονία. Και οι δύο καταστάσεις αντιμετωπίζονται με παρόμοιο τρόπο.
Θυλακίτιδα Ισχίου: Συμπτώματα
Η θυλακίτιδα ισχίου έχει ως κύριο σύμπτωμα τον πόνο στο εσωτερικό του ισχίου, που αντανακλά και στο εξωτερικό της περιοχής του μηρού.
Στα πρώτα στάδια ο πόνος είναι έντονος
Σε προχωρημένο στάδιο ο πόνος χειροτερεύει και εξαπλώνεται σε μεγαλύτερη περιοχή του ισχίου και μερικές φορές μέχρι το γόνατο ή την γάμπα (Εικ. 2).
Ο πόνος επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε στο ισχίο, όταν κάθεστε για πολλές ώρες ή όταν σηκώνεστε από μια καρέκλα ή από το κρεβάτι το πρωί.
Τα πρώτα βήματα μετά την έγερση από κρεβάτι ή καρέκλα είναι πολύ επώδυνα, ενώ μετά από 5-10 μέτρα υποχωρεί η οξύτητά τους, αλλά παραμένουν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Θυλακίτιδα Ισχίου: Παράγοντες κινδύνου
Εάν και η φλεγμονή μπορεί να εμφανιστεί στον οποιονδήποτε, είναι πιο συχνή σε γυναίκες, ιδίως μετά από εγκυμοσύνη, μεσήλικες, ηλικιωμένους και σε δρομείς ή ποδηλάτες. Οι πιο συχνοί παράγοντες κινδύνου οι οποίοι επηρεάζουν την εμφάνιση της θυλακίτιδας ισχίου είναι οι εξής:
Ο τραυματισμός του ισχίου : προκαλείται συνήθως από πτώση επάνω στο ισχίο, ή από κατάκλιση στο ίδιο σημείο του σώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα
Επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί: συνήθως συμβαίνουν από τρέξιμο, ιδίως σε τσιμέντο ή ανώμαλο έδαφος, ανάβαση σκαλοπατιών, ποδήλατο ή ορθοστασία για μεγάλες περιόδους
Κακή στάση σώματος : οφείλεται σε σκολίωση, αρθρίτιδα της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και σε άλλες διαταραχές της σπονδυλικής στήλης
Ανισοσκελίες των κάτω άκρων
Παθολογικές καταστάσεις: ρευματοειδής αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα και η ψωρίαση
Χειρουργικές επεμβάσεις: οστεοσύνθεση καταγμάτων ισχίου, αρθροπλαστικές ισχίου
Παρουσία οστεόφυτων ή ασβεστώσεις : αναπτύσσονται μέσα στους τένοντες που συνδέουν τους μυς με τον τροχαντήρα και μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Η διάγνωση πραγματοποιείται με τη λήψη ιστορικού από τον ασθενή και την κλινική εξέταση. Σχετικά με τις απεικονιστικές εξετάσεις μπορεί να χρειαστούν για την αποκλεισμό άλλων τραυματισμών.
Θυλακίτιδα Ισχίου: Θεραπεία
Συντηρητική Θεραπεία
Η θεραπεία της θυλακίτιδας ισχίου είναι κυρίως συντηρητική με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής:
Αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τον πόνο
Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, τα οποία μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα
Παγοθεραπεία 5-10 λεπτά ανά 3-4 ώρες την ημέρα.
Χρήση πατερίτσας ή άλλων υποστηρικτικών συσκευών για όσο χρειάζεται
Ειδική φυσικοθεραπεία και ασκήσεις και διατάσεις μυών (Εικ.3)
Έγχυση στεροειδών ή βιολογικής θεραπείας με βλαστοκύτταρα (PRP), από το αίμα του ασθενούς, για ανακούφιση του πόνου προσωρινά ή ακόμα και μόνιμα, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί στο ιατρείο.
Χειρουργική Θεραπεία
Εάν οι συντηρητικές θεραπείες είναι αναποτελεσματικές και η θυλακίτιδα ισχίου επιδεινώνεται, συνιστάται η χειρουργική θεραπεία, πράγμα πολύ σπάνιο. Πραγματοποιείται είτε με αφαίρεση του θύλακα ή με μια νέα τεχνική, την αρθροσκοπική αφαίρεση.
Η αρθροσκοπική αφαίρεση είναι ελάχιστα επεμβατική και η ανάκαμψη είναι ταχύτερη.
Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, ο ιατρός ανοίγει μια οπή μικρών εκατοστών πάνω από το ισχίο
Στη συνέχεια, το αρθροσκόπιο, δηλαδή μια μικρή κάμερα, τοποθετείται και από μια δεύτερη οπή εισάγονται τα μικροσκοπικά εργαλεία για την αφαίρεση
Τρόποι Πρόληψης
Εάν και η θυλακίτιδα ισχίου δε μπορεί να αποφευχθεί, μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα μπορούν να αποτρέψουν την επιδείνωση των συμπτωμάτων.
Η αποφυγή επαναλαμβανόμενων δραστηριοτήτων που πιέζουν τους γοφούς, όπως ανέβασμα και κατέβασμα σκάλας, πολύωρο ποδήλατο ή τρέξιμο, μέχρι ότου να αποκατασταθεί η βλάβη. Στη συνέχεια, ο ασθενής κάνοντας σε καθημερινή βάση το ασκησιολόγιο που θα του υποδειχθεί μπορεί να κάνει τα πάντα.
Το αδυνάτισμα, εάν υπάρχουν περιττά κιλά
Η χρήση ενός ένθετου υποδήματος και κυρίως πελματογράφημα και πέλματα έσω υποδήματος.
Η διατήρηση της δύναμης και της ευελιξίας των μυών