Ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις στην κύηση
Συγγραφέας Κωνσταντίνος Πλούκος Γράφτηκε στις ,
Η εγκυμοσύνη είναι μία φυσιολογική κατάσταση με σημαντικές αλλαγές όμως στο σώμα, στη φυσιολογία αλλά και στην ψυχολογία της γυναίκας, κυρίως όσον αφορά το ορμονικό αλλά και το καρδιαγγειακό και το αναπνευστικό της σύστημα. Πολλές από αυτές τις αλλαγές μπορούν να εκδηλώσουν ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις.
Το σημαντικότερο είναι η σωστή ενημέρωση της αγχωμένης εγκύου (και του επίσης αγχωμένου οικογενειακού της περιβάλλοντος) καθώς και η κατάλληλη συμβουλευτική και θεραπευτική προσέγγιση.
Ωτολογικές εκδηλώσεις στην κύηση εμφανίζονται περίπου στο 25% των εγκύων, σχετίζονται κυρίως με τις ορμονολογικές αλλαγές και συνήθως εξαφανίζονται μετά τον τοκετό. Η εξωτερική ωτίτιδα ταλαιπωρεί περίπου το 10% των εγκύων και η θεραπεία δεν διαφέρει από τις μη εγκύους, με προσοχή πάντα για το είδος και τη διάρκεια της. Η εκκριτική ωτίτιδα και η δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας είναι επίσης πολύ συχνή και σχετίζεται με τη ρινίτιδα της κύησης και την κατακράτηση υγρών. Οι ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό και η περιορισμένη χρήση σπρέι και αντιβιοτικών δίνουν τη λύση. Η ωτοσκλήρυνση είναι μια οστική δυσκρασία και αιτία βαρηκοΐας σε νέα άτομα, η οποία λόγω της αύξησης των οιστρογόνων εμφανίζει επιδείνωση της ακοής στην κύηση αλλά και στη λοχεία. Η αντιμετώπιση της είναι συντηρητική και πιθανόν χειρουργική μετά τον τοκετό.
Τέλος, οι εμβοές είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα στην κύηση καθώς 1 στις 4 εγκύους θα τις εμφανίσει, η αντιμετώπιση τους είναι συντηρητική και οφείλουμε να καθησυχάσουμε τις μέλλουσες μαμάδες μια και τις περισσότερες φορές το σύμπτωμα υποχωρεί μετά τον τοκετό.
Οι ρινολογικές εκδηλώσεις στην κύηση είναι πολύ συχνές, ταλαιπωρούν περίπου το 20-30% των γυναικών με κύριο εκπρόσωπο τη ρινίτιδα της κύησης. Λόγω του αυξημένου όγκου αίματος στις γυναίκες, υπάρχει διόγκωση στις ρινικές κόγχες με αποτέλεσμα έντονη ρινική συμφόρηση, υδαρείς εκκρίσεις αλλά και έντονο ροχαλητό, τα συμπτώματα όμως υποχωρούν λίγες εβδομάδες μετά τον τοκετό. Η ρινίτιδα μπορεί επίσης να είναι αλλεργική (προϋπάρχουσα που επιδεινώνεται ή πρωτοεμφανιζόμενη), φαρμακευτική από κατάχρηση αποσυμφορητικών σπρέι (Otrivin, Ronal κλπ) και σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί σε βακτηριακή ρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα).
Ενίοτε μπορεί να εμφανιστεί και επίσταξη ή ρινορραγία. Η θεραπεία συνίσταται κυρίως στις ρινικές πλύσεις με φυσιολογικό ή υπέρτονο ορό, στην κατάκλιση με 2 μαξιλάρια αλλά και στην ήπια άσκηση. Σε συγκεκριμένες μόνο περιπτώσεις χορηγούνται αντιβιοτικά και ρινικά σπρέι.
Από τις λοιπές εκδηλώσεις, σημαντικότερες είναι η αυξημένη σιελόρροια, οι αλλαγές στα ούλα, η φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτιδα της κύησης και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Η τελευταία είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο, προκαλεί δυσφαγία, ερυγές, βήχα, βράγχος φωνής, οπισθοστερνικό πόνο και κάψιμο και υποχωρεί μετά τον τοκετό. Συνίσταται η κατάλληλη δίαιτα και η κατάκλιση με 2 μαξιλάρια. Τέλος, σε ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 50% εμφανίζεται διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα, είναι μια φυσιολογική υπερπλασία και απαιτεί απλή παρακολούθηση εκτός κι αν υπάρχουν ύποπτα σημεία κακοήθειας.
Συμπερασματικά, οι πολλές αλλαγές στο σώμα της γυναίκας κατά την κύηση μπορεί να οδηγήσουν σε πληθώρα καταστάσεων από πολλά συστήματα. Δεν πρέπει ποτέ όμως να ξεχνάμε ότι η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική κατάσταση και οι θεράποντες ιατροί οφείλουμε να ενημερώνουμε σωστά την έγκυο και τον περίγυρο τους και να επεμβαίνουμε θεραπευτικά μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο και με γνώμονα πάντα το καλύτερο για τη μέλλουσα μητέρα και το έμβρυο.
Πλούκος Κωνσταντίνος,
ΩΡΛ
