Χορήγηση αυξητικών παραγόντων (ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ – PRP) στην ορθοπεδική
Συγγραφέας Ιωάννης Τσαπακίδης Γράφτηκε στις ,
H χορήγηση Platelet Rich Plasma (PRP), δηλαδή αυξητικών και όχι μόνων παραγόντων, είναι μια νέα βιολογική τεχνική στην ορθοπεδική και σε άλλες ειδικότητες. Το ανθρώπινο αίμα περιέχει ερυθρά αιμοσφαίρια (Red Blood Cells), λευκά αιμοσφαίρια (White Blood Cells),πλάσμα και αιμοπετάλια. Όταν επέλθει τραυματισμός, ένα από τα πρώτα κύτταρα επισκευής που ταξιδεύουν στην περιοχή της κάκωσης είναι τα αιμοπετάλια.
Τα αιμοπετάλια αρχικά ήταν γνωστό ότι είναι υπεύθυνα για την πήξη του αίματος. Κατά τα τελευταία 20 χρόνια έχουμε μάθει ότι όταν ενεργοποιούνται στο σώμα απελευθερώνουν πολλές πρωτεΐνες που ονομάζονται αυξητικοί παράγοντες (growth factors) και κυτοκίνες (cytokines). Υπάρχουν πολλοί αυξητικοί παράγοντες με ποικίλους ρόλους, ωστόσο ο ρόλος τους κυρίως είναι να επιταχύνουν την επούλωση των ιστών και των τραυμάτων με διάφορους μηχανισμούς. Ως εκ τούτου, μετά την αύξηση της συγκέντρωσης αναφοράς των εν λόγω αιμοπεταλίων, είμαστε σε θέση να έχουμε ένα ισχυρό κοκτέιλ των παραγόντων ανάπτυξης που βελτιώνουν σημαντικά την επούλωση των ιστών. Αυξάνοντας τη συγκέντρωση των αιμοπεταλίων στην περιοχή της κάκωσης (τενόντων, συνδέσμων, μυών ή άρθρωσεως) είμαστε σε θέση να ενισχύσουμε την επούλωση των ιστών.
Ποια είναι η διαδικασία της θεραπείας;
Εικόνα 1: Kit για PRP
Πρώτα, παίρνεται αίμα από τον ασθενή το οποίο τοποθετείται σε μία φυγόκεντρο η οποία συμπυκνώνει τα αιμοπετάλια έως και 6φορές. Μόλις τα αιμοπετάλια συμπυκνωθούν ονομάζονται πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP). Η συγκέντρωση των αιμοπεταλίων και η τεχνική χορήγηση αυτών μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με το γιατρό και του στόχους της θεραπείας.
Εικόνα 2: Η φυγόκεντρος
Εικόνα 3: O διαχωρισμός των στοιχείων του αίματος του ασθενή μετά τη φυγοκέντρηση
Μετά την PRP ένεση, οι ασθενείς καθοδηγούνται να ξεκουραστούν για το υπόλοιπο της ημέρας. Η διαδικασία της επούλωσης μπορεί να περιλαμβάνει δυσφορία ή πόνο στο σημείο στόχο για λίγες ημέρες. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες για τη σωστή επούλωση και την αναδιαμόρφωση των ιστών. Φυσικοθεραπεία και σωστή διατροφή μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση.
Το PRP είναι ένα ισχυρό νέο εργαλείο που χρησιμοποιεί το δικό του αίμα ο ασθενής, εμπλουτισμένο με τους δικούς του βιολογικούς παράγοντες, το οποίο βοηθάει στην αποκατάσταση και επιδιόρθωση των ιστών του. Πολλαπλές μελέτες έρευνας και χιλιάδες επεμβάσεις έχουν πραγματοποιηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο από το ξεκίνημά της τεχνικής αυτής εδώ και 10 περίπου χρόνια
Ποιες παθήσεις θεραπεύονται μέσω της μεθόδου PRP;
Συνήθεις παθήσεις στις οποίες χρησιμοποιείται το PRP στο ιατρείο είναι :
-
Ώμος :
Σύνδρομο στροφικού πετάλου , τενοντίτιδα υπερακανθίου, η μερική ρήξη αυτού, σύνδρομο πρόσκρουσης , τενοντίτιδα δικεφάλου βραχιονίου, αρθρίτιδα.
-
Καρπός:
Σύνδρομο DeQuervaine’s, τενοντοελυτρίτιδα, αρθρίτιδα, διαταραχές συνδέσμων δακτύλων.
-
Αγκώνας :
Έσω και έξω επικονδυλίτιδα (tennis & golfers elbow)
-
Ισχίο:
Σύνδρομο λαγοκνημιαίας ταινίας (ITB Syndrome), σύνδρομο λαγονοψοίτη, θυλακίτιδα μείζων τροχαντήρα, αρθρίτιδα.
-
Γόνατο:
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού, επιγονατιδομηριαία αρθρίτιδα, χονδρομαλάκυνση επιγονατίδας, αρθρίτιδα.
-
Ποδοκνημική
Τενοντίτιδα Αχιλλείου, τενοντίτιδα περονιαίων, διαστρέματα ποδοκνημικής, πελματιαία απονευρωσίτιδα
-
Θλάσεις μυών
Συνοψίζοντας
Η αυτόλογη Θεραπεία με βλαστοκυτταρα PRP αναφέρεται σε μεγάλη συγκέντρωση αυξητικών παραγόντων συντελούν και προάγουν την επούλωση των τενόντων, συνδέσμων, χόνδρων, μυών και οστών από οποιαδήποτε βλάβη και τραυματισμό. Τα τελευταία χρόνια έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στην αποκατάσταση αθλητικών κακώσεων. Ο αριθμός των απαιτούμενων εγχύσεων εξαρτάται από το είδος της πάθησης και την ηλικία του ασθενούς. Επιπλέον, ο αριθμός των συνεδριών θεραπείας εξαρτάται από την ανάγκη του ασθενούς. Ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται μία μόνο θεραπεία λόγω της άμεσης ανταπόκρισης του οργανισμού τους σε αυτή. Ένας μέσος αριθμός αναγκαίων θεραπειών είναι 2-3 ανά 2-4 εβδομάδες.
Με δεδομένο πως το πλάσμα που χρησιμοποιείται είναι προϊόν επεξεργασίας του ίδιου του αίματος του ασθενούς δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος επιπλοκής εξαιτίας ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού.
Ιωάννης Τσαπακίδης,
Ορθοπαιδικός
