Η αορτή αποτελεί το μεγαλύτερο σε διάμετρο αγγείο του οργανισμού. ΄Οταν η διάμετρος της αορτής φτάσει ή ξεπεράσει τα 5,5 εκατοστά συνιστάται η επέμβαση, διότι ο ετήσιος κίνδυνος ρήξης του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής αυξάνεται με την αύξηση της διαμέτρου του. Σε περίπτωση ρήξης, το 50% των ασθενών θα καταλήξουν πριν φτάσουν στο νοσοκομείο, ενώ από το υπόλοιπο 50% το εν τέταρτο των ασθενών δε θα επιβιώσουν κατά τη διάρκεια του χειρουργείου ή μετά από αυτό. 

Το ανεύρισμα αντιμετωπίζεται μέσω δύο μεθόδων.
1. Ενδαγγειακή αποκατάσταση (EndoVascular Aortic Repair, EVAR) (βλ. φωτ.)
2. Ανοικτή χειρουργική αποκατάσταση
H ενδαγγειακή αποκατάσταση του κοιλιακού ανευρύσματος έχει καταστεί μια ευρέως αποδεκτή ελάχιστα επεμβατική και ασφαλής μέθοδος αντιμετώπισης της ασθένειας.
´Ομως, εάν συγκεκριμένες προϋποθέσεις δεν επιτρέπουν την ενδαγγειακή αποκατάσταση, τότε η ανοικτή χειρουργική αποκατάσταση γίνεται απαραίτητη.
Η διευκρίνηση εάν μπορεί να πραγματοποιηθεί ενδαγγειακή επέμβαση γίνεται μέσω αξονικής τομογραφίας.
Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρδιολογίας συνιστά τον υπερηχογραφικό προσυμπτωματικό έλεγχο για ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής σε όλους τους άνδρες άνω των 65 ετών καθώς και στις γυναίκες άνω των 65 ετών με προϊστορικό καπνίσματος.