Λιπώδες ήπαρ
Συγγραφέας Μάριος Ηλιάδης Γράφτηκε στις ,
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΠΩΔΕΣ ΗΠΑΡ;
Η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή, συγκέντρωση λίπους και ινώδους ιστού στο ήπαρ. Αν και τα ίδια ευρήματα μπορούν να βρεθούν σε ασθενείς που καταναλώνουν αλκοόλ, η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα συμβαίνει σε ασθενείς που δεν πίνουν. Η ακριβής αιτία της στεατοηπατίτιδας δεν είναι γνωστή. Όμως συμβαίνει συχνά σε ασθενείς που πάσχουν από ορισμένα νοσήματα όπως ο διαβήτης και η παχυσαρκία. Διαγιγνώσκετε σε 10% των ασθενών που κάνουν βιοψία ήπατος .
Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ηλικίας από 40 έως 60 ετών αν και η κατάσταση αυτή μπορεί να συμβεί ακόμη και σε παιδία από την ηλικία των 10 ετών. Η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα είναι πιο συχνή σε γυναίκες παρά άνδρες. Το λιπώδες ήπαρ είναι μια χρόνια κατάσταση. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν θα παρουσιάσουν σημαντικά προβλήματα με το συκώτι τους. Από την άλλη μεριά σε ορισμένους η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε σχηματισμό ουλής και κίρρωσης. Κίρρωση είναι ένας όρος που περιγράφει ένα συκώτι που έχει που έχει σημαντικά ουλοποιηθεί. Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί η φυσική ιστορία της νόσου σε ατομικό επίπεδο ασθενή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΧΟΛΗΔΟΧΟΣ ΚΥΣΤΗ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ;
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα μικρό, σε σχήμα αχλαδιού όργανο, με μέγεθος περίπου 10 εκατοστών. Βρίσκεται κάτω από το συκώτι στο δεξιό πάνω μέρος της κοιλιάς. Συνδέεται με το ήπαρ όπως επίσης και με το λεπτό έντερο με ένα λεπτό σωληνάκι που λέγεται χοληδόχος πόρος. Η χολή ένα καφέ-πράσινο υγρό, χρησιμοποιείται από το σώμα για την πέψη των λιπαρών φαγητών και βοηθά στην απορρόφηση ορισμένων βιταμινών και ιχνοστοιχείων.
Η χοληδόχος κύστη χρησιμεύει σαν αποθηκευτικός χώρος για τη χολή. Ανάμεσα στα γεύματα η χολή αποθηκεύεται και συμπυκνώνεται μέσα σε αυτό το όργανο. Κατά τη διάρκεια του γεύματος , η χοληδόχος κύστη συσπάται και αδειάζει τη χολή στο έντερο για βοηθήσει στη πέψη της τροφής
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΟΛΟΛΙΘΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ;
Οι χολόλιθοι είναι συσσωρεύσεις στερεού υλικού που σχηματίζονται μέσα στη χοληδόχο κύστη.
Υπάρχουν 2 είδη χολόλιθων
1. Χολόλιθοι από χοληστερόλη: σχηματίζονται κύρια από χοληστερόλη που σχηματίζεται μέσα στο ήπαρ. Αυτοί είναι περίπου το 80% των χολόλιθων.
2. Χολόλιθοι από χολοχρωστικές: σχηματίζονται από άλατα ασβεστίου, χολερυθρίνη και άλλο υλικό. Υπολογίζεται περίπου ότι είναι το υπόλοιπο 20% των χολόλιθων.
Η επιπλέον χοληστερόλη του σώματος μετακινείται από το αίμα μέσου του συκωτιού και εκκρίνεται στη χοληδόχο κύστη. Όταν η χολή περιέχει πολύ χοληστερόλη, σχηματίζονται μικροί κρύσταλλοι από χολή που καθιζάνουν στο πάτο της χοληδόχου κύστης. Είναι όπως κάποιος βάζει πολύ ζάχαρη στον καφέ του και μετά βρίσκει τη ζάχαρη στο πάτο του φλιτζανιού. Οι κρύσταλλοι συνενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν πέτρες σε διάφορα μεγέθη. Οι πέτρες από χολοχρωστικές σχηματίζονται από την έκκριση μεγάλης ποσότητας χολοχρωστικών και χολερυθρίνης στη χοληδόχο κύστη.
Οι χολόλιθοι ποικίλουν σε μέγεθος από κεφαλή καρφίτσας μέχρι μέγεθος μικρής μπάλας. Οι περισσότερες πέτρες έχουν μέγεθος<>. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η λάσπη στη χοληδόχο κύστη είναι ασυμπτωματική.
Παρόλα αυτά μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όμοια με αυτά της χολολιθίασης.
ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ Η ΧΟΛΟΛΙΘΙΑΣΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΝΟΧΛΗΜΑΤΑ;
Οι χολόλιθοι που είναι «ήρεμοι» δεν προκαλούν ενοχλήματα και για αυτό το λόγο δεν χρειάζεται καμιά θεραπεία. Από τη στιγμή που εμφανίζονται τα συμπτώματα όχι μόνο επιμένουν αλλά μπορεί να επιδεινωθούν και να αυξηθούν σε συχνότητα. Το ποσοστό μια «ήσυχη» χολολιθίαση να εξελιχτεί σε συμπτωματική είναι περίπου 2% κάθε χρόνο. Όσο περισσότερο καιρό υπάρχουν οι χολόλιθοι τόση μεγαλύτερη πιθανότητα έχουν να δημιουργήσουν συμπτώματα στο μέλλον. Παρόλα αυτά χρειάζονται περίπου 25 έτη στη πλειονότητα των ασθενών για να κάνουν συμπτώματα. Εάν τα συμπτώματα εμφανιστούν στα ηλικιωμένα άτομα είναι δυσκολότερο να αντιμετωπιστούν, ειδικά εάν οι ασθενείς έχουν και άλλα προβλήματα υγείας.
