Οστεοπαθητική
Η οστεοπαθητική αποτελεί μια μορφή μη επεμβατικής θεραπείας που διενεργείται με τα χέρια (hands-on therapy) και που μεταξύ άλλων αποδέχεται ότι υπάρχει στενή συσχέτιση ανάμεσα στη δομή και στη λειτουργικότητα του ανθρώπινου σώματος, ότι το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί ως ενιαία μονάδα και ότι έχει τις δικές του δυνατότητες αυτοΐασης.
Αποτελεί μια ανώδυνη, ήπια θεραπεία που αποσκοπεί στη θεραπεία των αιτιών του πόνου και όχι των συμπτωμάτων. Αυτό επιτυγχάνεται διαμέσου των θεραπευτικών χειρισμών του θεραπευτή, οι οποίοι στοχεύουν να καταστήσουν το σώμα ικανό να λειτουργεί με το βέλτιστο δυνατό τρόπο. Για το λόγο αυτό είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες στο χρόνιο, επίμονο πόνο μυοσκελετικής αρχής.
Τι περιλαμβάνει μια οστεοπαθητική θεραπεία;
Η οστεοπαθητική χρησιμοποιεί μια πληθώρα θεραπευτικών τεχνικών είτε “δικών” της (muscle energy techniques, cranial osteopathy, Still’s techniques, κ.α.) είτε κοινά χρησιμοποιούμενων τεχνικών (soft tissue techniques, mobilization, HVLA, κ.α.). Είναι τεχνικές ήπιες και ως εκ τούτου ανώδυνες κατά κανόνα,τις περισσότερες από τις οποίες ο ασθενής αισθάνεται να επιδρούν ανακουφιστικά στο σώμα του. Ο θεραπευτής βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον ασθενή, και διαμορφώνει κατάλληλα την πίεση στα χέρια του, ώστε να γίνεται ευχάριστα αποδεκτή. Ο τρόπος θεραπείας διαμορφώνεται ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του ασθενή και της πάσχουσας περιοχής.
Είναι ασφαλής θεραπεία;
Η οστεοπαθητική είναι μια πολύ καλά ανεκτή θεραπεία και είναι αναγνωρισμένη ως μια από τις καλύτερες μη επεμβατικές, μη φαρμακευτικές, ήπιες και ανώδυνες θεραπείες που εφαρμόζονται στην αντιμετώπιση του πόνου είτε οξέος είτε χρόνιου. Οι περισσότεροι ασθενείς αισθάνονται σημαντική ανακούφιση ακόμη και μετά την πρώτη συνεδρία. Κάποιοι, ωστόσο, ενδέχεται να αισθανθούν ήπιο μυοσκελετικό πόνο, που συνήθως αναφέρεται ότι μοιάζει με το «πιάσιμο» των μυών από τη γυμναστική. Η ενόχληση αυτή συνήθως υποχωρεί μετά από 24-48 ώρες.
Είναι συμβατή με άλλες θεραπείες;
Πολύ συχνά στο ιατρείο μας εφαρμόζουμε την οστεοπαθητική σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες φαρμακευτικές ή μη (π.χ. εγχύσεις, βελονισμός, άσκηση, shockwave κλπ.) με άριστα αποτελέσματα, καθώς δεν αναφέρονται στην βιβλιογραφία αντενδείξεις στην παράλληλη εφαρμογή της με άλλες θεραπείες. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις οι θεραπείες έχουν συνεργική δράση. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν περιοχές στις οποίες έχει γίνει χειρουργική σταθεροποίηση (π.χ. σπονδυλοδεσία, οστεοσύνθεση κλπ.), όπου αντενδείκνυται η τοπική εφαρμογή της, όχι όμως στις υπόλοιπες περιοχές του σώματος.
Χρειάζονται πολλές συνεδρίες;
Δεν υπάρχει προκαθορισμένος αριθμός συνεδριών για συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας. Ενώ στην περίπτωση φαρμακευτικής αγωγής ο ασθενής θα πρέπει να λάβει συγκεκριμένο φάρμακο με ορισμένη συχνότητα και διάρκεια θεραπείας στο σπίτι του, στην οστεοπαθητική η θεραπεία λαμβάνει χώρα στο ιατρείο με αριθμό συνεδριών που επανακαθορίζεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται εκτός από το είδος του προβλήματος, επίσης από τη χρονιότητα, την ιδιοσυγκρασία του οργανισμού και την προσήλωση στις οδηγίες του θεραπευτή. Συνήθως είναι αποτελεσματική η συχνότητα τριών συνεδριών την εβδομάδα, η οποία βαίνει σταδιακά μειούμενη. Ωστόσο, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις, όπου παρατηρείται ένα πολύ σημαντικό ποσοστό βελτίωσης ή και πλήρους υποχώρησης των συμπτωμάτων ακόμη και από την πρώτη συνεδρία.
Είναι καινούρια θεραπεία;
Η οστεοπαθητική εφευρέθηκε το 1874 στις ΗΠΑ από τον Dr Andrew Taylor Still. Έκτοτε εξασκείται από πολλούς οστεοπαθητικούς ανά τον κόσμο. Ενώ στο πέρασμα των ετών έχει υποστεί διάφορες προσθήκες και τροποποιήσεις, ο βασικός πυρήνας της θεραπείας παραμένει ίδιος. Μάλιστα στις ΗΠΑ, οι Σχολές Οστεοπαθητικής Ιατρικής εκπαιδεύουν οστεοπαθητικούς ιατρούς (Doctor of Osteopathy- DO) των οποίων το πτυχίο είναι εφάμιλλο με το πτυχίο ιατρικής που χορηγείται από τις υπόλοιπες Ιατρικές Σχολές στις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο (Medical Doctor- MD). Σε αντιδιαστολή με τους παραπάνω οστεοπαθητικούς ιατρούς, σε πολλές χώρες του κόσμου εξασκείται το ευρωπαϊκό στυλ οστεοπαθητικής, όπου εκπαιδευμένοι θεραπευτές χορηγούν οστεοπαθητική θεραπεία (Osteopathic Manual Treatment – OMT), χωρίς ωστόσο να μπορούν να χορηγήσουν φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική θεραπεία, καθώς δεν έχουν λάβει ιατρική εκπαίδευση και ιατρική ειδικότητα. Ωστόσο, αποτελούν οστεοπαθητικούς, που μπορούν να χορηγούν αποτελεσματικά την οστεοπαθητική θεραπευτική μέθοδο.
Στο ιατρείο μας η οστεοπαθητική εξασκείται από Φυσίατρο (MD) εκπαιδευμένο στο ευρωπαϊκό στυλ οστεοπαθητικής.
Ποια είναι η σχέση της Οστεοπαθητικής με την Χειροπρακτική;
Η Χειροπρακτική εφευρέθηκε το 1895 από τον Daniel David Palmer, ο οποίος ήταν μαθητής του Dr Andrew Taylor Still, εφευρέτη της Οστεοπαθητικής.
Η χειροπρακτική εστιάζει κυρίως στους άμεσους χειρισμούς της σπονδυλικής στήλης, γνωστούς και ως χειρισμοί πέμπτου βαθμού ή τεχνικές HVLA (High Velocity Low Amplitude). Η οστεοπαθητική ελάχιστα χρησιμοποιεί αυτούς τους χειρισμούς και επικεντρώνεται περισσότερο σε ήπιες, αργές, χαμηλής έντασης επαναλαμβανόμενες τεχνικές, όπως οστεοαρθρική κινητοποίηση, τεχνικές μυϊκής ενέργειας, μυοπεριτονιακή χαλάρωση, θεραπεία μαλακών ιστών, strain/counterstrain technique, κρανιακή οστεοπαθητική κ.α.
Η χειροπρακτική συνεδρία διαρκεί κάποια λεπτά, καθώς οι χειρισμοί μπορούν να εκτελεστούν σύντομα. Αντίθετα, η διάρκεια μιας οστεοπαθητικής συνεδρίας κυμαίνεται από 30 έως 90 λεπτά, καθώς οι τεχνικές είναι επαναλαμβανόμενες και απαιτούν χρόνο.
Τέλος, ενώ η χειροπρακτική έχει καλά αποτελέσματα στον οξύ πόνο, η οστεοπαθητική είναι δραστική στον οξύ πόνο, αλλά είναι περισσότερο γνωστή για τα θεαματικά αποτελέσματά της στον χρόνιο πόνο.