Το εμπύημα εγκεφάλου
Συγγραφέας Κωνσταντία Στοφόρου Γράφτηκε στις ,
Το εμπύημα εγκεφάλου είναι μία συλλογή πύου στον υποσκληρίδιο χώρο, δηλαδή μεταξύ του εγκεφάλου και της σκληράς μήνιγγας. Αποτελεί επέκταση μια προϋπάρχουσας φλεγμονής σε παρακείμενες περιοχές, όπως είναι τα ιγμόρεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζεται στην ενδοκρανιακή κοιλότητα (εγκέφαλο) αλλά μπορεί να επεκταθεί και στον νωτιαίο μυελό .
Η συλλογή πύου σε οποιαδήποτε κοιλότητα ή χώρο του σώματος χαρακτηρίζεται ως απόστημα. Οπότε η συλλογή πύου στον υποσκληρίδιο χώρο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έτσι αλλά ονομάζεται εμπύημα για να διαφοροποιηθεί από το ενδοεγκεφαλικό απόστημα που εντοπίζεται μέσα στον εγκέφαλο και όχι γύρω από αυτόν. Επίσης η παθοφυσιολογία και η εξέλιξη του εμπυήματος είναι πολύ πιο θορυβώδης από αυτή του αποστήματος.
Όταν λοιπόν η φλεμονή εξαπλώνεται στον υποσκληρίδιο χώρο, το πύον συσσωρεύεται γύρω από τον εγκέφαλο και εφ’ ενός ασκεί πίεση στον εγκέφαλο, αλλά κυρίως προκαλεί αρχικά επιπολής θρομβοφλεβίτιδα στις φλέβες του εγκεφάλου η οποία στη συνέχεια εξαπλώνεται σε θρόμβωση των μεγάλων φλεβωδών κόλπων του εγκεφάλου με αποτέλεσμα να προκληθεί εγκεφαλικό, αυτό που χαρακτηρίζεται ως φλεβικό έμφρακτο. Αυτή είναι μία πολύ βαριά εικόνα με σοβαρές νευρολογικές επιπτώσεις που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.
Οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν το εμπύημα είναι:
- Μηνιγγίτιδα σε παιδιά και νεογνά
- Ανοιχτό τραύμα κρανίου
- Μετεγχειρητική επιπλοκή-επιλοίμωξη
- Φλεγμονές στους παραρρίνιους κόλπους (ιγμορίτιδα), ωτίτιδα μέσου ωτός, μαστοειδίτιδα, οστεομυελίτιδα του κρανίου
- Εξάπλωση από μεμακρυσμένες περιοχές –πνεύμονες, καρδιά αιματογενώς
- Σχετιζόμενες με άλλες φλεγμονές –φυματίωση, ελονοσία κτλ
Τα συμπτώματα του εμπυήματος μπορεί να είναι:
- Αρχικά
- Πυρετός
- Πονοκέφαλος
- Ναυτία
- Κακουχία
- Σοβαρότερα
- Σύγχυση
- Υπνηλία
- Χρήζουν επείγουσας παρέμβασης
- Λήθαργος
- Επιληπτικές κρίσεις
- Ημιπάρεση
- Ημιυπαισθησία
- Διαταραχές όρασης
- Διαταραχές στην ομιλία
Το εμπύημα του εγκεφάλου δεν είναι μια συχνή νόσος αλλά οι συνέπειές της είναι καταστροφικές. Γι’ αυτό είναι κρίσιμη η έγκαιρη διάγνωση και βεβαίως η θεραπεία που είναι επείγουσα και χειρουργική.
Συνήθως χρειάζεται να γίνε κρανιοτομία και ποροχέτευση της πυώδους συλλογής.
Η πρόγνωση εφ’ όσον αντιμετωπισθεί εγκαίρως είναι άριστη.
Κωνσταντία Στοφόρου,
Νευροχειρουργός,
