Διαγνωστικές εξετάσεις: πότε πρέπει να γίνονται
Συγγραφέας Στέλιος Παπαβέντσης Γράφτηκε στις ,
Οι εργαστηριακες εξετασεις στα παιδια συχνα δεν είναι απαραιτητες
Στον τομεα της ιδιωτικης υγειας ακουγονται συχνα ασφαλιστικα πακετα περιθαλψης με δυνατοτητα απεριοριστων εργαστηριακων εξετασεων; Είναι κατι τετοιο θεμιτο για την υγεια του παιδιου μας; Με μια λεξη: Όχι.
Τι συμβαινει κάθε φορα που ο γιατρος παραγγελνει παρακλινικες εξετασεις;
Κάθε εξεταση που γινεται στο παιδι, αιματος, ουρων, ακτινογραφια η άλλη, εχει τρια πιθανα αποτελεσματα:
Να βγει θετικη, δηλαδη να δωσει πληροφοριες στον κλινικο γιατρο για μια ασθενεια
Να βγει αρνητικη, δηλαδη να βοηθησει το γιατρο να αποκλεισει μια ασθενεια
Να βγει αμφιλεγομενη, δηλαδη να είναι δυσκολο να ερμηνευθει, με αποτελεσμα να χρειαζεται επαναληψη η άλλες εξετασεις.
Όταν για παραδειγμα κανουμε μια εξεταση ουρων με σακκουλακι, υπαρχει σημαντικη πιθανοτητα να προκυψει μια μικρη αναπτυξη βακτηριδιων που μας υποχρεωνει να επαναλαβουμε το τεστ η να παρουμε ουρα με καθετηρα.
Επομενως ο κλινικος γιατρος πρεπει να είναι σιγουρος για οποιαδηποτε εξεταση ζητησει ότι αυτή είναι απαραιτητη. Πρεπει επισης να εχει την εμπειρια να ερμηνευει σωστα τα αποτελεσματα της.
Ποια είναι τα προβληματα από τις πολλες, αναιτιες εργαστηριακες εξετασεις;
Κινδυνοι από την ιδια την εξεταση. Για παραδειγμα, η αξονικη τομογραφια εκθετει σε μεγαλη δοση ακτινοβολιας. Ενηλικοι ασθενεις εχει βρεθει να κανουν αξονικη ολοκληρου του σωματος για προληπτικους λογους! Είναι εμφανες ότι ο παιδιατρος πρεπει να είναι εντελως σιγουρος ότι μια αξονικη είναι απαραιτητη για ένα παιδι.
Προβληματα από τη διαδικασια της εξετασης. Κάθε τεστ που γινεται σε ένα παιδι πιθανα συνεπαγεται:
Πονο στο παιδι
Αγχος των γονιων
Διαταραξη της ρουτινας του παιδιου
Απωλεια ωρων στο σχολειο και στην εργασια του γονιου
Οικονομικο κοστος για την οικογενεια
Οικονομικο κοστος για τα ασφαλιστικα ταμεια και την κοινωνια γενικοτερα
Το νηπιο σας εμφανισε ένα εξανθημα. Η κλινικη του εικονα, για έναν εμπειρο κλινικο παιδιατρο είναι καθησυχαστικη.
Το αιτιο είναι ενας από τους χιλιαδες ιους που κυκλοφορουν. Αν ενας άλλος παιδιατρος αγχωσει τους γονεις και ζητησει να βρεθει το αιτιο με εξεζητημενες εξετασεις αιματος, θα προκληθουν όλα τα παραπανω εως οτου βρεθει κατι ανευ σημασιας, που δε θα αλλαξει τη θεραπεια και την προγνωση του παιδιου.
Κινδυνος υπερδιαγνωσης και υπερθεραπειας. Κάθε φορα που ενας ανασφαλης γιατρος παραγγελνει υπερβολικο αριθμο εξετασεων, καταληγει και σε υπερβολικες ιατρικες παρεμβασεις και χορηγηση φαρμακων.
Για παραδειγμα, αν ένα διχρονο αγορακι με συναχι και βηχα υποστει – αναιτια- ακτινογραφια θωρακα, εχει πανω από 10% πιθανοτητες να βρεθει εικονα ηπιας, ιογενους πνευμονιας. Το παιδι εχει μια ιωση που δεν ανταποκρινεται στα αντιβιοτικα και θα περασει από μονη της σε λιγες ημερες. Ωστοσο, η ακτινογραφια θα οδηγησει στη συνηθη πρακτικη το παιδι να νοσηλευτει στο νοσοκομειο λαμβανωντας αντιβιοτικα από τη φλεβα. Αυτό σημαινει αναιτιο πονο, αναιτια ταλαιπωρια, χασιμο ωρων εργασιας, κοστος, πιθανα προβληματα υπνου και συμπεριφορας για το παιδι μετα τη νοσηλεια, παρενεργειες από τα αντιβιοτικα και πιο πιθανη εισαγωγη στο νοσοκομειο στο μελλον (αγχος των γονιων και του γιατρου λογω του προηγουμενου επεισοδιου). Μια αλυσιδα γεγονοτων βλαβερης ιατρικοποιησης που ξεκινησε τη στιγμη που ο ανασφαλης κλινικος παιδιατρος ζητησε ακτινογραφια για ένα συναχι.
Τα παιδια χρειαζονται προστασια από το φαυλο κυκλο των τεστ, των φαρμακων και των νοσοκομειων.
Οι γονεις μπορουν να προστατευσουν τα μικρα τους επιλεγοντας έναν παδιατρο με γερες κλινικες βασεις και εμπειρια, που βαζει το συμφερον του παιδιου πανω από οικονομικα συμφεροντα.
Στέλιος Παπαβέντσης, Παιδίατρος
