Έξω επικονδυλίτιδα αγκώνα (Tennis elbow)
Συγγραφέας Γιώργος Φλεβαράκης Γράφτηκε στις ,
Τι ονομάζουμε έξω επικονδυλίτιδα;
Η έξω επικονδυλίτιδα, αποτελεί μία αρκετά επώδυνη πάθηση του αγκώνα – πιο συγκεκριμένα προκαλεί έντονο πόνο στην εξωτερική επιφάνεια του αγκώνα. Λόγω της συχνής εμφάνισης της πάθησης σε άτομα που ασχολούνται με το τέννις, η πάθηση ονομάζεται και tennis elbow.
Η συγκεκριμένη πάθηση ανήκει στα λεγόμενα σύνδρομα υπέρχρησης – εμφανίζεται κυρίως λόγω καταπόνησης του χεριού και είναι αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων κινήσεων έκτασης του καρπού (η προσομοίωση της κίνησης είναι το βίδωμα ενός tire-bouchon σε ένα μπουκάλι κρασί)
Ποια είναι τα αίτια της έξω επικονδυλίτιδας;
Η συνεχής και έντονη χειρωνακτική εργασία καθώς και η έντονη αθλητική δραστηριότητα αποτελούν τις κύριες αιτίες της έξω επικονδυλίτιδας. Η πάθηση αυτή αν και παραπέμπει σε ανθρώπους που ασχολούνται με το tennis, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε μετά από έντονη ή/και επαναλαμβανόμενη χρήση των χεριών του. Συνήθεις δραστηριότητες αποτελούν χειρονακτικές εργασίες όπως το κλάδεμα, το βάψιμο ενός τοίχου, η δακτυλογράφηση, η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, η κομμωτική, σπορ που χρησιμοποιούν ρακέτα, αθλητές ρίψεων, οικοδόμοι ή ακόμα και η χρήση μουσικών οργάνων όπως το βιολί. Τα άτομα αυτά έχουν περισσότερες πιθανότητες να ταλαιπωρηθούν από την συγκεκριμένη πάθηση.
Είναι σημαντικό, άνθρωποι που χρησιμοποιούν εντατικά τα χέρια τους σε αυτές τις δραστηριότητες να γνωρίζουν την σημασία της λεπτομέρειας. Μια λάθος τεχνική, οι σφιχτές χορδές ή το μη κατάλληλο μέγεθος της λαβής μιας ρακέτας, ο κακός σχεδιασμός ενός εργαλείου, αποτελούν λεπτόμερειες που εξαιτίας της επανάληψης λειτουργούν αρθροιστικά προκαλώντας προβλήματα.
Από το εξωτερικό σημείο του αγκώνα που εντοπίζεται ο πόνος (επικόνδυλος) ξεκινούν – εκφύονται τένοντες μυών που κινούν τον καρπό και τα δάχτυλα. Η υπέρχρηση αυτών των μυών λόγω μιας έντονης χειρωνακτικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με την φυσιολογική φθορά με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσει μικροτραυματισμούς στο σημείο που συνδέονται οι τένοντες με το οστό. Αυτό δημιουργεί χρόνια φλεγμονή (επικονδυλίτιδα) και έντονο πόνο περιορίζοντας την καθημερινή δραστηριότητα.
Η έξω επικονδυλίτιδα αγκώνα επηρεάζει το 5% του γενικού πληθυσμού, δηλαδή 1 στους 20 και είναι πιθανό να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Παρ ‘ όλα αυτά, έρευνες αποδεικνύουν ότι η πάθηση ταλαιπωρεί συνήθως άτομα ηλικίας 35 με 50 ετών.
Ποια είναι τα συμπτώματα της έξω επικονδυλίτιδας;
Τα συμπτώματα που ταλαιπωρούν τους πάσχοντες παρουσιάζονται σταδιακά, ο πόνος είναι ήπιος στην αρχή και επιδεινώνεται βαθμιαία. Πιο συγκεκριμένα, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Έντονο πόνο στον αγκώνα ο οποίος αυξάνεται βαθμιαία
- Ερεθισμός και πόνος λίγο κάτω από τον έξω κόνδυλο
- Αδυναμία του καρπού
- Δυσκολία του χεριού κατά την πραγματοποίηση καθημερινών δραστηριοτήτων όπως η σύλληψη αντικειμένων
- Δυσάρεστη αίσθηση κατά τη διάρκεια κινήσεων όπως η έκταση του καρπού
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της έξω επικονδυλίτιδας;
Η διάγνωση της έξω επικονδυλίτιδας είναι κλινική και σπανίως χρειάζονται ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις. Πραγματοποιείται κυρίως με την λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού και την ψηλάφηση του έξω κονδύλου από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό. Επιπλέον, η εξέταση του αυχένα και του υπόλοιπου άνω άκρου είναι σημαντικό να πραγματοποιούνται, αφού είναι αρκετά πιθανό να αντανακλά ο πόνος λόγω άλλης παθολογικής αιτίας.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για την έξω επικονδυλίτιδα;
Ένα επεισόδιο επικονδυλίτιδας μπορεί να διαρκέσει από 6 μήνες έως 2 χρόνια ενώ η πάθηση είναι αυτοπεριοριζόμενη – βελτιώνεται δηλαδή χωρίς θεραπεία. Στους 9 από τους 10 ασθενείς τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν αυτόματα μέσα στον πρώτο χρόνο. Ωστόσο, επειδή ο πόνος είναι έντονος και η διάρκεια των συμπτωμάτων μεγάλη, η ιατρική παρέμβαση έχει νόημα θέτοντας ως στόχο την ελαχιστοποίησή τους, βελτιώνοντας την λειτουργικότητα του ασθενούς. Πλέον έχουμε στη διάθεση μας αρκετές θεραπείες για να βοηθήσουμε και να επιταχύνουμε την ίαση.
Όταν η έξω επικονδυλίτιδα βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο και τα συμπτώματά της δεν ταλαιπωρούν τόσο τον πάσχοντα, η θεραπεία που ακολουθείται είναι συντηρητική. Συγκεκριμένα, συνίσταται περιορισμός των δραστηριοτήτων που πιθανόν έχουν αποτελέσει την αιτία πρόκλησης της πάθησης. Ταυτοχρόνως, χορηγούνται στον πάσχοντα αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ψυχρά επιθέματα με σκοπό την μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας με ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση συμπτωμάτων.
Ωστόσο τις δύο πιο σύγχρονες θεραπείες της επικονδυλίτιδας αποτελούν:
- Η εφαρμογή ασκήσεων έκκεντρης μυϊκής συστολής οι οποίες εμφανίζουν εξαιρετικά αποτελέσματα (ποσοστό επιτυχίας 70%).
- Η θεραπεία της τοπικής έγχυσης αυτόλογων βιολογικών παραγόντων – PRP (platelet rich plasma) – (ποσοστό επιτυχίας 75%). Το PRP απομονώνεται από το αίμα του ίδιου του ασθενούς, ενεργοποιείται με ειδική μέθοδο και εγχύεται τοπικά. Η θεραπεία εφαρμόζεται δύο με τρεις φορές για βέλτιστα αποτελέσματα ενώ δεν υπάρχουν επιπλοκές λόγω του ότι το υλικό προέρχεται από το αίμα του ασθενούς.
Δυστυχώς το 10% των ασθενών εμφανίζει επίμονα χρόνια συμπτώματα παρά την όποια συντηρητική θεραπεία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση η οποία πραγματοποιείται με μία πολύ μικρή τομή στην έξω επιφάνεια του αγκώνα, έχει γρήγορη αποθεραπεία και πολύ καλά αποτελέσματα.
Τι ακολουθεί μετεγχειρητικά;
Μετά από χειρουργική επέμβαση, η επάνοδος του ασθενή στους φυσιολογικούς ρυθμούς της καθημερινότητας και η χρήση του πάσχοντος άνω άκρου, θα πραγματοποιηθεί μετά από περίπου 2-3 εβδομάδες. Η φυσικοθεραπεία μετά το τέλος της επέμβασης θα συμβάλει για τη γρηγορότερη κι ασφαλή επάνοδο του ασθενή τόσο στις καθημερινές, όσο και στης αθλητικές δραστηριότητες.
Γιώργος Φλεβαράκης ,
Ορθοπαιδικός
