Μεταβολικό σύνδρομο & Διατροφή: Από την ιεροποιήση στον στιγματισμό
Συγγραφέας Γεωργία Κατσογριδάκη Γράφτηκε στις ,
Όπως περιγράφεται πολύ γλαφυρά στο βιβλίο του Ζωρζ Βιγκαρελλό, «The Metamorphoses of Fat: A History of Obesity», βλέπουμε την εξέλιξη της προσέγγισης του ζητήματος του σωματικού βάρους, από την ιεροποίηση του υπέρβαρου, δεδομένου ότι ειχε ταυτιστεί με την ευμάρεια και την γονιμότητα έως και τον στιγματισμό και το body shaming.
Σήμερα μιλούμε για μεταβολικό σύνδρομο (ΜΣ), και όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι προκεται για την επιδημία του αιώνα μας.
Όπως πολύ σωστά λέγει ο κυνικός Αντισθένης, «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις». Συνεπώς η λέξη, μεταβολικο φανερώνει ότι έχει άμεση σχέση με το μεταβολισμό, ενώ η λέξη σύνδρομο στην ιατρική σημάινει, οτι προκεται για μία παθολογική διαταραχή, που οφείλεται σε πολλούς παράγοντες των οποιων ο μηχανισμός δράσης, συνήθως δεν είναι πλήρως χαρτογραφημένος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ΜΣ χαρακτηρίζεται κυρίως από παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία, υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ.
A priori, να αναφέρουμε ότι η παχυσαρκία που είναι βασική παθολογική διαταραχή του ΜΣ είναι κεντρικού τύπου, και όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η περίμετρος μέσης για άνδρες είναι >102cm, ενώ για γυναίκες μεγαλύτερη από >88cm.
Η δυσλιπιδαιμία αναφερεται στις ποσότητες των τριγλυκεριδιών (ΤG) και της καλής χοληστερίνης (HDL) που υπάρχουν στο αίμα, ενώ η υπέρταση στις τιμές τόσο της συστολικής όσο και της διαστολικής πίεσης. Ο σακχαρώδης διαβήτης, εντοπίζεται στον τύπο ΙΙ των ενηλίκων. Σήμερα, στη διαγνωστική φαρέτρα, έχουν προστεθεί και άλλες μεταβολικές διαταραχές, όπως η υπερουριχαιμία η οποία συνδράμει στην πολυπλοκότητα του ΜΣ και εντείνει την ανάγκη για διεπιστημονική προσέγγιση του αρρώστου.
Όπως εύλογα είναι αντιληπτό, από την περιγραφή του ΜΣ, αντιλαμβανόμαστε ότι ad hoc η κάθε μια μεταβολική διαταραχή του, είναι σοβαρότατη ασθένεια και οδηγεί εκτός των άλλων σε επικίνδυνες καρδιαγγειακές παθήσεις. Η εξίσωση αρχίζει και αποκτά παραπάνω από 3-4 μεταβολικές διαταραχές, γεγονός που θέτει την καρδιά σε τρωσιμότητα.
Ακρογωνιαίος λίθος στην αντιμετώπιση του ΜΣ είναι η παράμετρος αντίσταση στην ινσουλίνη.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταστρωθεί ένα θεραπευτικό διατροφικό πρωτόκολλο- εκ των ουκ ανευ εξατομικευμένο- με χαρακτηριστικά όπως: να είναι υποθερμιδικό με στόχο τη μεθοδευμένη απώλεια σωματικού βάρους, με παράλληλη αποκατάσταση της αρτηριακής πίεσης και του λιπιδαιμικού προφίλ, με τροφές με χαμηλό γλυκαιμικο δείκτη, με στόχο τη ρυθμιση του σακχάρου. Ο περιορισμός του αλκοόλ, της καφείνης, του άλατος και του τσιγάρου καθώς και η ένταξη μέτριας εντάσεως φυσική δραστηριότητα μπορεί να έχει σημαντικά πλεονεκτήματα υγείας.
Η μεσογειακή διατροφή, είναι πάντοτε μία ασφαλής προσέγγιση που θα μπορούσε εφόσον εφαρμοστεί – συστηματικό το τρόπω- μαζί με τη λήψη συμπληρωμάτων αντιοξειδωτικών, συνενζύμου Q10 καθώς και βιταμίνων A, C, E να συμβάλει στην ανάταξη του συνδρόμου.
Είναι δεδομένο δε, ότι δε θα πρέπει να πέσει κανείς θύμα της διπλής άγνοιας όπως επισημαίνει ο Σωκράτης. Το να μην ξέρεις ότι δεν ξέρεις, ή να συμβουλευεσαι τον καθηγητή Dr. Google.
Κάθε πρόταση θα πρέπει να επικονωνείται με τον θεράποντα ιατρό, για να μην υπάρχει κίνδυνος αντιδότησης της φαρμακευτικής θεραπείας.
Για το επιλογικό μέρος, θα επισημαίναμε ότι ίσως θα έπρεπε να ληφθεί υπόψιν ότι βασική αιτία της αντίστασης της ινσουλίνης, είναι η διαταραχή της ρευστότητας των κυτταρικών μεμβρανών, η οποία μπορεί να αποκατασταθει με διατροφή και συμπληρώματα με την σωστή αναλογία ω3 και ω6 λιπαρών οξέων.
Η αρτιότητα της διατροφης εξασφαλίζει την ευτονια του σωματος.
Και ας θυμηθούμε και το αρχαίο ρητό, που αποδίδεται άλλες φορές στον Πυθαγόρα και άλλες φορές στο σοφό Χείλωνα Λακεδαιμόνιο: «Σπεύδε βραδέως.» Δηλαδή… Κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς καθυστέρηση, αλλά και με προσοχή, χωρίς να είσαι βιαστικός, ώστε να αποφύγεις τα λάθη.
Και με τον ορο λάθη αναφέρομαι στην ισορροπία που βρίσκεται στο ΕΥ της ευτονιας. Ε της έλλειψης και Υ της υπερβολής.
Γεωργία Κατσογριδάκη
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
