Εγκυμοσύνη: Τρισδιάστατα ολογράμματα του εμβρύου δείχνουν εάν θα υπάρξει αποβολή
Συγγραφέας Ιάκωβος Σούσης Γράφτηκε στις ,
Μια νέα μέθοδος για να προβλεφθεί εάν μία εγκυμοσύνη θα καταλήξει σε αποβολή, θα μπορούσε να προκύψει από τα αποτελέσματα νέας μελέτης που έδειξε ότι τα έμβρυα σε εγκυμοσύνες που καταλήγουν σε αποβολές χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αναπτυχθούν μέσα στη μήτρα σε σχέση με εγκυμοσύνες που καταλήγουν σε γέννηση ενός ζωντανού μωρού.
Για πρώτη φορά, ερευνητές στην Ολλανδία κατάφεραν να εξετάσουν πως και πόσο αναπτύσσονται τα έμβρυα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Χρησιμοποίησαν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στην απεικόνισης, όπως τρισδιάστατα (3D) υπερηχογραφήματα με διακολπικούς ανιχνευτές υψηλής ανάλυσης και τεχνικές εικονικής πραγματικότητας, για να δημιουργήσουν τρισδιάστατα ολογράμματα του εμβρύου.
Κατάφεραν έτσι να αξιολογήσουν τη συνολική ανάπτυξη του εμβρύου, συμπεριλαμβανομένων των χεριών και των ποδιών, το σχήμα και το μήκος του εγκεφάλου και την καμπυλότητα του εμβρύου.
Οι τεχνικές τρισδιάστατων υπερήχων και εικονικής πραγματικότητας τους επέτρεψαν επίσης να μετρήσουν τον εμβρυϊκό όγκο και την απόσταση μεταξύ της κορυφής του κεφαλιού (κορώνας) και του κάτω μέρους των γλουτών του εμβρύου.
«Διαπιστώσαμε ότι στις πρώτες δέκα εβδομάδες της εγκυμοσύνης, τα έμβρυα σε εγκυμοσύνες που καταλήγουν σε αποβολή χρειάστηκαν τέσσερις ημέρες επιπλέον για να αναπτυχθούν σε σχέση με τα μωρά εγκύων που δεν απέβαλαν. Βρήκαμε επίσης ότι όσο περισσότερος χρόνος χρειάζεται για να αναπτυχθεί ένα έμβρυο, τόσο πιο πιθανό είναι να αποβάλει η έγκυος” είπε ο επικεφαλής της μελέτης.
«Στο μέλλον, η ικανότητα αξιολόγησης του σχήματος και της ανάπτυξης των εμβρύων, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της πιθανότητας να συνεχιστεί μία εγκυμοσύνη μέχρι τη γέννηση ενός υγιούς μωρού. Αυτό θα επέτρεπε στους γιατρούς να μιλούν με στοιχεία στις γυναίκες και τους συντρόφους τους σχετικά με το μελλοντικό αποτέλεσμα της εγκυμοσύνης και να εντοπίζουν έγκαιρα μία αποβολή. Αυτό θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για ζευγάρια που είχαν στο παρελθόν αποβολές» συμπλήρωσε.
Προκειμένου να μελετηθεί η μορφολογία του εμβρύου, ήταν πολύ σημαντικό να βλέπουν το μωρό τρισδιάστατα. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας για να δημιουργήσουν ολογράμματα για να εξετάσουν την ανάπτυξη των εμβρύων και συνέκριναν τη μορφολογία με καθιερωμένα στάδια ανάπτυξης των εμβρύων, γνωστά ως Στάδια Carnegie.
«Χωρίς τη βοήθεια της 3D τεχνολογίας υπερήχων και της εικονικής πραγματικότητας, είναι πολύ πιο δύσκολο να εξεταστεί η ανάπτυξη του εμβρύου. Για παράδειγμα, η τεχνολογία τρισδιάστατης εικονικής πραγματικότητας καθιστά πολύ πιο εύκολο να δούμε την ανάπτυξη των χεριών και των ποδιών. Στο σύστημα Carnegie, η καμπυλότητα και η θέση των χεριών και των ποδιών έχουν σημαντικό ρόλο. Είναι η πρώτη φορά που καταφέραμε να εξετάσουμε την εξελισσόμενη εγκυμοσύνη».
Τα στάδια Carnegie της εμβρυϊκής ανάπτυξης καλύπτουν τις πρώτες δέκα εβδομάδες κύησης και η κατάταξη είναι από το 1 έως το 23. Σε σύγκριση με μια φυσιολογική εγκυμοσύνη, μια εγκυμοσύνη που κατέληξε σε αποβολή συσχετίστηκε με ένα κατώτερο στάδιο Carnegie και το έμβρυο έφθασε στο τελικό στάδιο Carnegie τέσσερις ημέρες αργότερα από ένα έμβρυο που τελικά γεννήθηκε υγιές. Η καθυστέρηση να φθάσει σε αυτό το στάδιο Carnegie αύξησε την πιθανότητα αποβολής κατά 1,5% ανά στάδιο που υπήρξε καθυστέρηση.
Μετά τη δέκατη εβδομάδα δεν υπάρχει σύστημα σταδιοποίησης για την ανάπτυξη του εμβρύου, και έτσι οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις μετρήσεις ανάπτυξης του εμβρύου και το βάρος γέννησης για να αξιολογήσουν την ανάπτυξη που υπήρξε στη συνέχεια. Διαπίστωσαν ότι μια εγκυμοσύνη που καταλήγει σε αποβολή, συνδέεται με μικρότερο μήκος κορώνας-γλουτών και μικρότερο μέγεθος του μωρού.
«Μπορέσαμε να δείξουμε τη σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αποβολής και της καθυστέρησης στην πρώιμη ανάπτυξη του εμβρύου, ακόμα κι αν η αποβολή έγινε μετά από δέκα εβδομάδες κύησης», είπε ο επικεφαλής της μελέτης.
Ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι περιλαμβάνει έναν σχετικά μικρό αριθμό κυήσεων που κατέληξαν σε αποβολή, αλλά και ότι οι ερευνητές δεν είχαν πρόσβαση στα αποτελέσματα των γενετικών εξετάσεων μετά από αποβολή, επομένως δεν γνωρίζουν εάν τα έμβρυα είχαν μη φυσιολογικούς αριθμούς χρωμοσωμάτων, κάτι που θα μπορούσε να έχει συμβάλει στη μη βιωσιμότητα των κυήσεων.
Ιάκωβος Σούσης,
Μαιευτήρας Γυναικολόγος, Ιατρός Αναπαραγωγής
Διαβάστε περισσότερα: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
