Διατροφή στον Αλκοολισμό
Συγγραφέας Σταματίνα Π. Αντωνίου Γράφτηκε στις ,
Ο αλκοολισμός είναι μια χρόνια, προοδευτικά εξελισσόμενη και δυνητικώς θανατηφόρα νόσος. Χαρακτηρίζεται από ανοχή και φυσική εξάρτηση στην αλκοόλη ή από παθολογικές μεταβολές στα όργανα ή και από τα δυο. Ο χαρακτηρισμός του αλκοολισμού σαν μια χρόνια και προοδευτικά εξελισσόμενη νόσος δείχνει ότι οι φυσικές και λειτουργικές μεταβολές που αναπτύσσονται στον αλκοολισμό είναι αθροιστικές και εξελίσσονται καθώς συνεχίζεται η λήψη της αλκοόλης.
Η ανοχή στην αλκοόλη του αλκοολικού ασθενή που συνοδεύεται με την ανάγκη υψηλών συγκεντρώσεων αλκοόλης για την επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος, δείχνει μια προσαρμογή στην αλκοόλη. Εξάλλου, η φυσική εξάρτηση σε αυτή ,σημαίνει επάνοδο των σωματικών ευρημάτων προς το φυσιολογικό με τη διακοπή ή τη μείωση της κατανάλωσης της αλκοόλης. Ο αλκοολικός δεν μπορεί να προβλέψει και να ελέγξει την ποσότητα της αλκοόλης που καταναλώνει. Για τον λόγο αυτό πίνει συνεχώς ή κατά συχνά διαστήματα.
Χρόνιος Αλκοολισμός:
Ο χρόνιος αλκοολισμός θεωρείται σαν μια ψυχοσωματική νόσος με φυσιολογική και ψυχολογική συνιστώσα. Βασικός παράγοντας , όχι όμως επαρκής , της νόσου είναι η αιθυλική αλκοόλη , η οποία λαμβάνεται σαν τρόφιμο και φάρμακο και της οποίας αποδίδει 1 g αποδίδει 7 kcal. Η αλκοόλη στον οργανισμό απαντάται σε ίχνη και κατά συνέπεια ο αλκοολισμός είναι δοσοεξαρτώμενος. Η αλκοόλη είναι φάρμακο κατασταλτικό και όχι διεγερτικό. Οι τοξικές της επιδράσεις εμφανίζονται κυρίως από το Κ.Ν.Σ.(Κεντρικό Νευρικό Σύστημα), αλλά και από άλλα όργανα, όπως είναι το ήπαρ και η καρδιά.
Στατιστικές προερχόμενες από τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι 60 εκατομμύρια πότες-λήπτες αλκοόλης τα 5 εκατομμύρια είναι αλκοολικοί. Υπάρχουν άτομα (ξενιστές) που είναι ευαίσθητοι σε μικρές ποσότητες αλκοόλης, ενώ άλλα ανέχονται μεγάλες ποσότητες της.
Οι αλκοολικοί διακρίνονται στις τρεις ακόλουθες κατηγορίες:
α Σε ιδιοπαθείς αλκοολικούς, που γίνονται αλκοολικοί χωρίς να έχουν κάποια εμφανή αιτία.
β Σε αντιδραστικούς αλκοολικούς, που κατέληξαν στην κατάσταση αυτή, από λόγους κοινωνικούς ή συναισθηματικούς.
γ Σε συμπτωματικούς αλκοολικούς, οι οποίοι λαμβάνουν αλκοόλη σαν απλό ναρκωτικό ή αναλγητικό για την αντιμετώπιση του σωματικού πόνου.
Στη λήψη αλκοόλης σημασία για το άτομο έχουν το περιβάλλον του και διάφοροι παράγοντες κοινωνικοί και μόρφωσης.
Αιτιολογία του αλκοολισμού
Στη δημιουργία του αλκοολισμού, εκτός από την προκαλούσα ουσία, την αλκοόλη, υπεισέρχονται και ατομικοί παράγοντες, όπως η διατροφή, ο μεταβολισμός και κοινωνικοί παράγοντες.
Διατροφή και Μεταβολισμός της Αλκοόλης
Η αλκοόλη, μετά τη λήψη και την απορρόφησή της, κατανέμεται σε όλο ύδωρ του σώματος. Η λήψη π.χ 45ml /100 ml αίματος. Αξίζει, να σημάνουμε ότι πολλά άτομα μεθούν με συγκέντρωση αλκοόλης στο αίμα 150mg/100ml, ενώ συγκεντρώσεις της 400-500mg/100ml προκαλούν καταστολή του αναπνευστικού κέντρου.
Η αλκοόλη οξειδώνεται προς ακεταλδεϋδη με τη δράση της αλκοολικής αφυδρογονάσης, του ενζυμικού συστήματος της καταλάσης του μικροσωμικού συστήματος ενζύμων του ήπατος.
Ειδική δίαιτα σε αλκοολικούς:
Βασίζεται στο γεγονός ότι οι αλκοολικοί, επειδή προσλαμβάνουν την αλκοόλη σαν τροφή (ή φάρμακο), στερούνται πρωτεϊνών, βιταμινών και ανόργανων ιχνοστοιχείων. Επίσης, πρέπει να εξετάζεται σε πόσο χρόνο ο αλκοολικός λαμβάνει το ποτό, η ποσότητα της τροφής που τρώει κατά τον χρόνο λήψης του ποτού και αν λαμβάνει τροφή στα μεσοδιαστήματα της πόσης.
Σε ομάδα αλκοολικών εδείχθει, ότι εκτός περιόδου πόσης, αυτοί ελάμβαναν 2800 kcal, με 15g πρωτεϊνών, 1,6 g θειαμίνης, 2,1mg ριβοφλαβίνης και 17 mg νικοτινικού οξέος, ενώ σε περιόδους πόσης τα ίδια άτομα ελάμβαναν 850kcal, με 35g πρωτεϊνες, 0,5 mg θειαμίνης, 0,7 mg ριβοφλαβίνης και 6 mg νικοτινικού οξέος.
Αντιμετώπιση του αλκοολικού στο νοσοκομείο με ειδική δίαιτα
Η αντιμετώπιση αυτή αφορά:
Χορήγηση ενδοφλεβίως και από το στόμα υγρών,
Ηρεμιστικά φάρμακα,
Πολυβιταμίνες και ιχνοστοιχεία
Προτροπή για συμβουλές από διαιτολόγο γα την εφαρμογή της ειδικής δίαιτας του αλκοολισμού που αφορά τις θρεπτικές και συμπληρωματικές ουσίες, αποχή από λήψη αλκοόλης ορισμένες ημέρες και όλα αυτά με βάση τα εργαστηριακά ευρήματα και την κλινική κατάσταση του ασθενή.
Αντωνίου Π. Σταματίνα ,
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
