Ρευματοειδής Αρθρίτιδα: Tα 12+1 πρώιμα συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε
Συγγραφέας Νικολέτα Κοΐνη Γράφτηκε στις ,
Όλο και συχνότερα ακούμε πολλά άτομα από τον κοινωνικό μας περίγυρο να λένε ότι πάσχουν από Ρευματοειδή Αρθρίτιδα. Μάλιστα, η νόσος αυτή τείνει να επηρεάσει 2 έως 3 φορές συχνότερα τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Τι είναι όμως η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα;
Πρόκειται για μία Αυτοάνοση, Φλεγμονώδη Ασθένεια, που επηρεάζει κυρίως τις αρθρώσεις του σώματος. Το αρθρικό υγρό αλλοιώνεται, με αποτέλεσμα την πρόκληση μίας επώδυνης φλεγμονώδους διαδικασίας, η οποία με την πάροδο του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια συστηματική φλεγμονή.
Γι’ αυτό, ενδέχεται να προσβληθούν και οι περιβάλλοντες ιστοί, συμπεριλαμβανομένων των μυών, των συνδέσμων, των τενόντων και άλλων οργάνων. Καθώς η κατάσταση των ιστών επιδεινώνεται, λόγω επαναλαμβανόμενης φλεγμονής και ανοσοποιητικής ενεργοποίησης, οι αρθρώσεις ενδέχεται να παραμορφωθούν.
Η λειτουργία της άρθρωσης μπορεί επίσης να ανασταλεί ή ακόμα και να σταματήσει στα προχωρημένα στάδια της νόσου. Προτού όμως εκδηλωθούν αυτά τα συμπτώματα, οι ασθενείς ενδέχεται να εμφανίσουν κάποια πρώιμα σημάδια που υποδηλώνουν την ύπαρξη της Νόσου. Ποια είναι αυτά;
Διαρκής Κόπωση
Πριν από οποιοδήποτε άλλο σύμπτωμα, η ανεξήγητη κούραση και η ελλιπής ενέργεια ταλαιπωρεί συχνά τους ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα. Οι πάσχοντες αναφέρουν ότι νιώθουν μονίμως εξαντλημένοι. Η κόπωση αυτή μπορεί να έχει δυσμενή αντίκτυπο στις καθημερινές δραστηριότητες, στην εργασία, αλλά και στη libido.
Αίσθημα κακουχίας και ελαφρύς πυρετός
Λόγω της σχετιζόμενης με τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα φλεγμονής, οι ασθενείς καταβάλλονται από ένα γενικευμένο αίσθημα κακουχίας και ενίοτε εμφανίζουν πυρετό, συμπτώματα που προσιδιάζουν σε ίωση ή άλλη λοίμωξη.
Απώλεια βάρους και μυϊκής μάζας
Η αδικαιολόγητη μείωση του σωματικού βάρους αποτελεί ένα ακόμη πρώιμο σημάδι της νόσου, που μπορεί να οφείλεται στη φλεγμονή. Επιπλέον, παρατηρείται απώλεια μυϊκής μάζας και πυκνότητας. Έτσι, αποδυναμώνονται οι μύες και παρουσιάζεται αστάθεια στην κίνηση.
Δυσκαμψία των αρθρώσεων
Ένα επιπλέον πρώιμο σύμπτωμα της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας είναι το γενικότερο αίσθημα δυσκαμψίας στο σώμα, που μπορεί να διαρκεί για μισή ώρα ή και περισσότερο. Ο συγκεκριμένος τύπος δυσκαμψίας παρουσιάζεται συνήθως έπειτα από πολύωρη ακινησία. Γι’ αυτό, ταλαιπωρεί τους πάσχοντες κατά κύριο λόγο τις πρωινές ώρες.
Ευαισθησία στις αρθρώσεις
Η αυξημένη ευαισθησία στις αρθρώσεις θεωρείται τυπική πρώιμη ένδειξη Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας. Στα χέρια, καθίσταται περισσότερο ευαίσθητη η άρθρωση στη μέση και στη βάση των δαχτύλων, όταν αυτή πιέζεται ή κατά τη διάρκεια μίας κίνησης.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις αρθρώσεις στη βάση των ποδιών. Η έντονη αυτή ευαισθησία στις αρθρώσεις αναγκάζει πολλές φορές τους ασθενείς να περπατούν στις φτέρνες ή να σηκώνουν τα δάχτυλα των ποδιών τους, κατά τη βάδιση.
Πόνος στις αρθρώσεις
Εξαιτίας της φλεγμονής, η εσωτερική επένδυση της άρθρωσης καθίσταται παχύτερη και εντείνει την παραγωγή αρθριτικού υγρού. Όλα αυτά επιφέρουν την άσκηση πίεσης στην κάψουλα πέριξ της άρθρωσης και οδηγούν στον ερεθισμό των νευρικών απολήξεων που περιέχει, προκαλώντας πόνο.
Ο πόνος αυτός είναι δυνατόν να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση του σώματος, ωστόσο συνήθως εμφανίζεται συμμετρικά στις δύο πλευρές. Αρχικά, υφίστανται πόνο οι μικρότερες αρθρώσεις, όπως αυτές των δαχτύλων, των καρπών και των αστραγάλων. Οι ασθενείς μπορεί να αισθανθούν πόνο στους ώμους, στα ισχία ή/και στα γόνατα.
Οίδημα (πρήξιμο) στις αρθρώσεις
Το ελαφρύ πρήξιμο στις αρθρώσεις μπορεί να εκδηλωθεί ως πρώιμο σύμπτωμα της ΡΑ και, καθώς η νόσος εξελίσσεται, τείνει να γίνεται εμφανέστερο. Παρουσιάζεται συχνότερα στους καρπούς ή στις αρθρώσεις των δαχτύλων. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να μην καταστεί εύκολα αντιληπτό από τον γιατρό, όμως δυσχεραίνει τις κινήσεις του ασθενούς.
Ερυθρότητα των αρθρώσεων
Λόγω της φλεγμονής που δημιουργείται, διευρύνονται τα αιμοφόρα αγγεία στο περιβάλλον δέρμα. Τα ευρύτερα αγγεία ενισχύουν τη ροή αίματος, προσδίδοντας μία κοκκινωπή απόχρωση στο δέρμα γύρω από τις αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών.
Θερμότητα στις αρθρώσεις
Η φλεγμονή συντείνει στην αύξηση της θερμότητας της άρθρωσης. Η τοπική άνοδος της θερμοκρασίας της άρθρωσης είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να προηγηθεί της ερυθρότητας ή της διόγκωσης της άρθρωσης.
Αίσθηση μουδιάσματος στις αρθρώσεις
Το μούδιασμα και το «μυρμήγκιασμα» σε χέρια και πόδια μπορεί να αποτελέσουν αρχικές ενδείξεις ΡΑ. Εξαιτίας της φλεγμονής στις αρθρώσεις, συμπιέζονται τα νεύρα, με επακόλουθο την απώλεια της αίσθησης στο σημείο.
Περιορισμός του εύρους κινήσεων
Στα αρχικά στάδια της νόσου, ο ασθενής ενδέχεται να εμφανίζει δυσκολία στην κάμψη του καρπού προς τα εμπρός και προς τα πίσω. Καθώς η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα εξελίσσεται, η βλάβη στις αρθρώσεις μπορεί να επεκταθεί στους συνδέσμους και στους τένοντες.
Γι’ αυτό οι πάσχοντες από Ρευματοειδή Αρθρίτιδα κάποιες φορές δυσκολεύονται στην εκτέλεση ακόμη και των πιο απλών καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως το άνοιγμα ενός μπουκαλιού ή η πληκτρολόγηση.
Ανάπτυξη δερματικών αλλοιώσεων
Περίπου το 25% των πασχόντων από Ρευματοειδή Αρθρίτιδα παρουσιάζει σκληρές, σαρκώδεις αναπτύξεις κάτω από το δέρμα. Πρόκειται για οζίδια που αναπτύσσονται ως επί το πλείστον στις αρθρώσεις των δαχτύλων, στους αγκώνες και στη φτέρνα.
Αν και δεν εγκυμονούν κάποιον κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, επιφέρουν οξύ πόνο, μειώνουν την κίνηση και καθίστανται ευάλωτα σε λοιμώξεις. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα συνυπάρχει με την Αυτοαντιδραστική Χρόνια Κνίδωση.
Ερεθισμός των ματιών ή του στόματος
Δεν αποκλείεται κάποιοι ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα να εμφανίσουν φλεγμονή στα μάτια ή ξηροφθαλμία, ενώ έχει διαπιστωθεί πως ενδέχεται να επηρεαστεί και η στοματική κοιλότητα των ασθενών.
Συγκεκριμένα, έχει παρατηρηθεί σε πολλούς ασθενείς ξηροστομία ή ακόμη και απώλεια των δοντιών, συμπτώματα που εκδηλώνονται και σε μία άλλη αυτοάνοση ασθένεια, στο λεγόμενο Σύνδρομο Sjogren.
Κατάθλιψη
Οι πάσχοντες από Ρευματοειδή Αρθρίτιδα μπορεί να παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης αρκετά νωρίτερα από την έκφραση της νόσου. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται εν μέρει στις φλεγμονές και στις αλλαγές στη νευροχημεία του οργανισμού, που προκαλεί το συγκεκριμένο αυτοάνοσο νόσημα.
Ποιες οι Συνήθεις Θεραπευτικές Προσεγγίσεις για τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα;
Στις συνήθεις θεραπείες για τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα περιλαμβάνεται η χορήγηση των ΜΣΑΦ, των στεροειδών ακόμη και των ναρκωτικών. Ο γιατρός συνήθως προβαίνει στη συνταγογράφηση αντι-ρευματικών φαρμάκων, με σκοπό την τροποποίηση της ασθένειας (DMARD), όπως η μεθοτρεξάτη ή η υδροξυχλωροκίνη.
Η δράση των συγκεκριμένων φαρμάκων έγκειται στην άμβλυνση της ανοσολογικής διαδικασίας. Με αυτόν τον τρόπο, περιορίζεται η φλεγμονή και επιβραδύνεται η αποδόμηση των αρθρώσεων.
Οι νεότεροι βιολογικοί μικροοργανισμοί DMARDs εστιάζουν σε πολύ συγκεκριμένα ανοσοκύτταρα, τα οποία ενδέχεται να εμπλέκονται στους μηχανισμούς ανάπτυξης της νόσου, αντί να στοχεύουν ολόκληρο το ανοσοσύμπλοκο.
Αυτές οι θεραπευτικές προσεγγίσεις ενοχοποιούνται για την πρόκληση δυσάρεστων παρενεργειών (π.χ. κόπωση, εξανθήματα, εντερική δυσφορία, αιμορραγία και αναιμία). Παρ’ όλο που για κάποιους είναι αποτελεσματικές, καλύπτουν μόνο τα συμπτώματα της ασθένειας, βοηθούν στην παροδική ανακούφιση του ασθενούς από τους πόνους και προσπαθούν να διακόψουν την ανάπτυξη περαιτέρω βλαβών στις αρθρώσεις.
Αυτό όμως που δεν κατορθώνουν είναι η ανίχνευση και εξάλειψη των πραγματικών αιτιών που προκάλεσαν τη βιοχημική εκτροπή σε κυτταρικό επίπεδο και οδήγησαν στην έκφραση της νόσου.
Η πιο Σύγχρονη Ιατρική Αντιμετώπιση για τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα
Ο αποτελεσματικότερος τρόπος για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας είναι ο συνδυασμός των θεραπευτικών προσεγγίσεων. Παρά το ότι η χορήγηση φαρμάκων κρίνεται απαραίτητη κατά τη διάρκεια της έξαρσης ή μιας οξείας επίθεσης, η πιο ορθή θεραπευτική μέθοδος συνίσταται στον εντοπισμό και στην εξάλειψη των υποκείμενων αιτιών της νόσου.
Έχοντας δει εκατοντάδες ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα, μπορούμε, με τις πιο Σύγχρονες Θεραπείες Ιατρικής Ακριβείας, να επαναρρυθμίσουμε τον ανθρώπινο οργανισμό, βελτιώνοντας θεαματικά την ποιότητα ζωής τους.
Για να επιτευχθούν όλα αυτά, αρχικά ο/η ασθενής καλείται να συμπληρώσει ένα πλήρες επιγενετικό ιστορικό. Σε επόμενο στάδιο, διενεργούνται Εξετάσεις Υψηλής Ακριβείας Μοριακού και Γονιδιακού Επιπέδου.
Με απλή λήψη αίματος, ούρων ή σάλιου, αξιολογείται η προδιάθεση του ατόμου να εμφανίσει Ρευματοειδή Αρθρίτιδα, μετέπειτα στη ζωή του και προσδιορίζονται τα ακριβή αίτια της Νόσου σε όσους ήδη πάσχουν.
Έχοντας το σύνολο των δεδομένων, μπορούμε να εκπονήσουμε πλέον Στοχευμένα και Αυστηρά Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Σχήματα. Πρόκειται για Θεραπείες που βασίζονται στη χορήγηση Μικρο – και Μακροθρεπτικών Συστατικών και Φυσικών «Βιομιμητικών» Ορμονών.
Επιπλέον, μέσα από την υιοθέτηση μίας εξατομικευμένης, αντιφλεγμονώδους διατροφής (Διατροφή Ακριβείας), σε συνδυασμό με τις κατάλληλες φυσιοθεραπείες, μπορεί να επιτευχθεί μία ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση.
Η βιοχημική ισορροπία των κυττάρων σταδιακά επανέρχεται, σε χρονικό διάστημα περίπου 12-18 μηνών. Αποκαθίσταται η ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις φλεγμονές και να παράγει υψηλής ποιότητας καύσεις, απαραίτητες για την εξασφάλιση της επιβίωσης μας.
Έτσι, μπορεί να μεταβληθεί ριζικά η πορεία της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας και να προαχθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών, δίχως τη λήψη συνθετικών και χημικών ουσιών. Ταυτοχρόνως αίρονται τυχόν υποκείμενα νοσήματα. Τα συμπτώματα του Αυτοάνοσου Νοσήματος υποχωρούν από τους πρώτους μήνες της θεραπείας. Η γενική εικόνα και τα επίπεδα υγείας βελτιώνονται συνολικά.
Οι ασθενείς που εφαρμόζουν τις οδηγίες που δίδονται, μετά το πέρας της θεραπείας, μειώνουν τις όποιες πιθανότητες υποτροπής στο ελάχιστο. Οι παραπάνω θεραπείες εφαρμόζονται επιτυχώς τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια και δεν αντιβαίνουν σε οποιαδήποτε άλλη παράλληλη φαρμακευτική ή ομοιοπαθητική αγωγή.
Dr. Νικολέτα Κοΐνη M.D.
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
