Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης
Συγγραφέας Νικολέτα Κοΐνη Γράφτηκε στις ,
Κοιμάστε τουλάχιστον 7-8 ώρες, όμως νιώθετε ότι δεν έχετε ξεκουραστεί αρκετά; Αισθάνεστε τα πόδια σας «κομμένα», παρά τις επαρκείς ώρες ύπνου; Είστε εξουθενωμένος, έπειτα από ελάχιστες ώρες εργασίας; Βλέπετε σιγά-σιγά τις δυνάμεις σας να σάς εγκαταλείπουν;
Όταν καταβάλλεστε διαρκώς από μία αίσθηση μόνιμης κόπωσης, η οποία δεν υποχωρεί ύστερα από ανάπαυση, πρέπει να αναλογιστείτε τις αιτίες. Συνήθως, η χρόνια εξάντληση αποδίδεται στον εξαντλητικό, σύγχρονο τρόπο ζωής, στον ανεπαρκή ύπνο, στις επιβλαβείς διατροφικές συνήθειες, στο άγχος ή στην πολύωρη εργασία.
Όμως, όταν η κούραση είναι χρόνια, ίσως δεν φταίει το εξουθενωτικό σας πρόγραμμα. Αν ακολουθείτε μία υγιεινή διατροφή και κοιμάστε επαρκώς, η μόνιμη αυτή εξάντληση μπορεί να έχει παθολογικό υπόβαθρο.
Ορισμένοι παραβλέπουν τα συμπτώματα και δεν αποδίδουν τη δέουσα σημασία, διότι πιστεύουν ότι μπορεί απλώς να είναι εκ φύσεως υποτονικοί. Κατά καιρούς, κάποιοι άλλοι απευθύνονται σε γιατρούς και πραγματοποιούν διάφορες εξετάσεις.
Χωρίς, ωστόσο, να βρίσκουν λύση στον καθημερινό μαραθώνιο της ζωής τους. Τι είναι εκείνο που τους προκαλεί αυτή τη συνεχή, ανεξήγητη κούραση και δεν μπορούν να το εντοπίσουν με τους συνήθεις διαγνωστικούς ελέγχους;
Το 1800 περιγράφηκε για πρώτη φορά σε ιατρικά κείμενα ένα νέο Σύνδρομο και η πρώτη θεραπεία που δόθηκε για αυτό χρονολογείται γύρω στο 1930. Το συγκεκριμένο Σύνδρομο περιέγραφε πλήρως όλα τα κλινικά εκείνα συμπτώματα που εκδηλώνουν όσοι νιώθουν μονίμως κουρασμένοι.
Παρήλθε αρκετό χρονικό διάστημα, μέχρι που εν τέλει το 2015 αναγνωρίστηκε επισήμως, με μια εργασία του Ινστιτούτου Υγείας των Η.Π.Α., το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ή Σύνδρομο Κόπωσης των Επινεφριδίων.
Τι είναι το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (CFS);
Πρόκειται για μία αρκετά πολύπλοκη διαταραχή. Στο σύνδρομο αυτό, ο ασθενής υποφέρει από διαρκή εξάντληση, που δεν υποχωρεί με τον ύπνο και την ξεκούραση. Αντιθέτως, επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Αυτή η κόπωση δεν ερμηνεύεται από άλλη παθολογική κατάσταση του ασθενούς, γιατί οι συνήθεις εξετάσεις του δείχνουν φυσιολογικές. Όμως, σταδιακά το άτομο νιώθει αδύναμο να αντεπεξέλθει στις εργασιακές του υποχρεώσεις και στις κοινωνικές του δραστηριότητες και βλέπει την ποιότητα ζωής του να μειώνεται.
Ποιοι μπορούν να προσβληθούν από το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;
Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης εμφανίζεται στατιστικά λίγο περισσότερο σε γυναίκες, ηλικίας από 20 έως 50 ετών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσβάλλει και τους άνδρες της ίδιας ηλικιακής ομάδας.
Πού οφείλεται το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;
Έχουν διατυπωθεί θεωρίες οι οποίες υποστηρίζουν ότι κάποια Ιογενής ή Βακτηριδιακή Λοίμωξη μπορεί να πυροδοτήσει την εμφάνιση του Συνδρόμου. Το συγκεκριμένο σύνδρομο μπορεί να είναι αποτέλεσμα κληρονομικής προδιάθεσης ή ορμονικής ανισορροπίας.
Έρευνες καταδεικνύουν ότι το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης μπορεί να προκληθεί από φλεγμονή του νευρικού συστήματος, η οποία ενδέχεται να είναι απόρροια ανοσολογικής απόκρισης ή διαδικασίας.
Για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ευθύνονται και δυσμενείς επιγενετικοί παράγοντες, που δεν προάγουν τη σωστή βιοχημεία του σώματος. Σε αυτούς συγκαταλέγονται οι τοξίνες και οι χημικές ουσίες που διαχέονται στο περιβάλλον, το άγχος, η επιβλαβής διατροφή, η μεθυλίωση και η γλυκοζυλίωση.
Πώς συνδέεται η Κόπωση των Επινεφριδίων με το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;
Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης έχει κατά καιρούς αναφερθεί και ως «Κόπωση των Επινεφριδίων». Όλοι οι προαναφερθέντες παράγοντες είναι στρεσογόνοι για τον οργανισμό. Αναγνωρίζονται δηλαδή από το σώμα μας σαν stress.
Κάθε τέτοιος όμως παράγοντας επιδρά στα επινεφρίδια, τα οποία χαρακτηρίζονται ως «αδένες του stress». Επομένως, το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης εκδηλώνεται έπειτα από έντονο ή παρατεταμένο stress, που υφίσταται ο οργανισμός κατά τη διάρκεια ή μετά από οξείες ή χρόνιες λοιμώξεις, κυρίως του αναπνευστικού συστήματος.
Τα επινεφρίδια αρχικά υπερλειτουργούν, για να αντιρροπήσουν κάθε κατάσταση stress. Με τους μηχανισμούς αυτούς, παραμένουμε ακμαίοι στην αρχή μίας στρεσογόνου κατάστασης. Διότι εκκρίνονται αυξημένες ποσότητες αδρεναλίνης, κορτιζόλης και κατεχολαμινών, ούτως ώστε να υποστηριχθούν οι λειτουργίες όλων των συστημάτων του οργανισμού μας.
Παρόλα αυτά, η κατάσταση αυτή επιφέρει την κόπωση των επινεφριδίων μας. Η δράση των επινεφριδίων μπορεί να ελαττωθεί σε τέτοιο σημείο που οι ασθενείς αδυνατούν ακόμη και να σηκωθούν από το κρεβάτι, για μερικές ώρες στη διάρκεια της ημέρας.
Το ανθρώπινο σώμα καταβάλλει προσπάθειες, για να αναπληρώσει τη δράση των επινεφριδίων. Όμως, παρουσιάζονται διάφορα προβλήματα που αφορούν στα επίπεδα υδατανθράκων, πρωτεϊνών και σακχάρου στο αίμα, την καρδιαγγειακή λειτουργία και τον μεταβολισμό του λίπους. Επίσης, διαταράσσεται η διαδικασία παραγωγής ενέργειας, ο ύπνος, η έμμηνος ρύση ακόμη και η σεξουαλική διάθεση.
Εντείνεται και το ενδεχόμενο παρουσίας μεταβολών σε βιοχημικό και κυτταρικό επίπεδο, προκειμένου να αντισταθμιστεί η μειωμένη παραγωγή επινεφριδιακών ορμονών.
Το συγκεκριμένο σύνδρομο χρήζει άμεσης ιατρικής διερεύνησης και αντιμετώπισης, καθώς μπορεί να αποτελέσει προάγγελο για την έκφραση χρόνιων νοσημάτων, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η Αρτηριακή Υπέρταση, οι Καρδιοπάθειες και η Κατάθλιψη.
Η πιο Σύγχρονη Ιατρική Προσέγγιση για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης
Τα πραγματικά αίτια που προκαλούν το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης μπορούν να ανιχνευθούν μόνο μέσω Εξειδικευμένων Εξετάσεων. Γι’ αυτό, χρειάζεται να απευθυνθείτε σε ιατρικά κέντρα που έχουν πρωθύστερη εμπειρία και γνώση όσον αφορά το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης.
Έχοντας δει εκατοντάδες πάσχοντες από Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, μπορούμε, με τις πιο Σύγχρονες Θεραπείες Ιατρικής Ακριβείας, να επαναρρυθμίσουμε τον ανθρώπινο οργανισμό, βελτιώνοντας θεαματικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Για να επιτευχθούν όλα αυτά, αρχικά ο ασθενής καλείται να συμπληρώσει ένα πλήρες επιγενετικό ιστορικό. Σε επόμενο στάδιο, διενεργούνται Εξετάσεις Υψηλής Ακριβείας Μοριακού και Γονιδιακού Επιπέδου.
Με απλή λήψη αίματος, ούρων ή σάλιου, αξιολογείται η προδιάθεση του ατόμου να εμφανίσει το συγκεκριμένο νόσημα, μετέπειτα στη ζωή του, και προσδιορίζονται με απόλυτη ακρίβεια τα αίτια που συνετέλεσαν στην εμφάνιση του.
Με βάση τα ακριβή διαγνωστικά ευρήματα, μπορούμε να εκπονήσουμε πλέον Στοχευμένα και Αυστηρά Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Σχήματα. Οι θεραπείες αυτές στοχεύουν στην αντιμετώπιση των αιτιών του συνδρόμου, σε κυτταρικό και γονιδιακό επίπεδο.
Αποκαθιστούν δηλαδή τη βιοχημική ισορροπία ιστών, κυττάρων, οργάνων και βοηθούν στο να καταστούν ή να παραμείνουν ανενεργά τα γονίδια που φέρουν την επιβλαβή πληροφορία και όσα φέρουν την προστατευτική πληροφορία να είναι σταθερά ενεργά. Σταδιακά, με αυτές τις Σύγχρονες Θεραπείες:
- Μειώνεται το αίσθημα κόπωσης
- Ο ασθενής μπορεί να επανακτήσει τις δυνάμεις του.
- Τα συμπτώματα του συνδρόμου υποχωρούν από τους πρώτους μήνες της θεραπείας, με τα αποτελέσματα να είναι μακροπρόθεσμα.
- Ο οργανισμός επαναρρυθμίζεται.
- Η ποιότητα ζωής προάγεται.
- Ενισχύονται τα σωματικά και ψυχικά αποθέματα.
- Ελαχιστοποιούνται οι όποιες πιθανότητες υποτροπής.
Οι Ακριβείς αυτές Θεραπείες παρέχουν μεγαλύτερο θεραπευτικό όφελος στους ασθενείς, ελαχιστοποιούν τον χρόνο αποθεραπείας και μειώνουν τις περιττές ταλαιπωρίες και δαπάνες σε σχέση με τα θεραπευτικά σχήματα του παρελθόντος.
Dr. Νικολέτα Κοΐνη M.D.
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
