Μυϊκή θλάση (μώλωπες)
Συγγραφέας Δημοσθένης Περτσεμλίδης Γράφτηκε στις ,
Οι αθλητές στα αθλήματα επαφής έχουν πολλές ευκαιρίες να πάθουν μυϊκή θλάση (μώλωπα). Οι μώλωπες είναι δεύτεροι ως κύρια αιτία αθλητικών τραυματισμών.
Οι περισσότερες θλάσεις είναι μικρές και επουλώνονται γρήγορα, χωρίς να απομακρύνουν τον αθλητή από το παιχνίδι. Σοβαρές θλάση, ωστόσο, μπορεί να προκαλέσουν βαθιά βλάβη των ιστών και να οδηγήσουν σε επιπλοκές που μπορεί να εμποδίσουν έναν αθλητή να μπορεί να αθληθεί για μήνες.
Αιτία
Οι μώλωπες συμβαίνουν όταν ένα άμεσο χτύπημα ή επαναλαμβανόμενα χτυπήματα από αμβλύ αντικείμενο χτυπούν μέρος του σώματος, συνθλίβοντας τις υποκείμενες μυϊκές ίνες και τον συνδετικό ιστό χωρίς να σπάσουν το δέρμα. Ένα μώλωπα μπορεί να προκληθεί από πτώση ή εμπλοκή του σώματος σε μια σκληρή επιφάνεια.
Συμπτώματα
Οι μώλωπες προκαλούν οίδημα και πόνο και μπορούν να περιορίσουν το εύρος κίνησης της άρθρωσης κοντά στον τραυματισμό. Τα σχισμένα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να προκαλέσουν μπλε αποχρωματισμό. Ο τραυματισμένος μυς μπορεί να αισθάνεται αδύναμος και δύσκαμπτος.
Μερικές φορές μια συλλογή αίματος σχηματίζεται μέσα στον κατεστραμμένο ιστό, σχηματίζοντας ένα εξόγκωμα πάνω από τον τραυματισμό (αιμάτωμα). Εάν η βλάβη των ιστών είναι εκτεταμένη, μπορεί επίσης να έχετε σπασμένο οστό, εξάρθρωση της άρθρωσης, διάστρεμμα, σχισμένο μυ ή άλλους τραυματισμούς.
Οι μώλωπες στην κοιλιά μπορεί να βλάψουν τα εσωτερικά όργανα.
Εξέταση γιατρού
Επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας για πλήρη διάγνωση. Μια φυσική εξέταση θα καθορίσει την ακριβή θέση και την έκταση του τραυματισμού.
Τα εργαλεία διαγνωστικής απεικόνισης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καλύτερη οπτικοποίηση μέσα στην τραυματισμένη περιοχή του σώματός σας. Αυτά τα εργαλεία περιλαμβάνουν ακτινογραφίες, υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία (MRI) ή αξονική τομογραφίας (CT).
Για ορισμένους τραυματισμούς, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να χρειαστεί να ελέγξει για τραυματισμό νεύρων.
Θεραπεία
Για να ελέγξετε τον πόνο, την αιμορραγία και τη φλεγμονή, κρατήστε τον μυ σε μια ήπια θέση διάτασης και χρησιμοποιήστε το πρωτόκολλο RICE:
- Ανάπαυση. Προστατέψτε την τραυματισμένη περιοχή από περαιτέρω βλάβη σταματώντας το παιχνίδι. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μια προστατευτική συσκευή (δηλαδή, πατερίτσες, ανάρτηση).
- Πάγος. Χρησιμοποιήστε κρύες συσκευασίες για 20 λεπτά τη φορά, πολλές φορές την ημέρα. Μην εφαρμόζετε πάγο απευθείας στο δέρμα.
- Συμπίεση. Τυλίξτε ελαφρά την τραυματισμένη περιοχή με έναν μαλακό επίδεσμο ή νάρθηκα.
- Ανύψωση. Σηκώστε την τραυματισμένη περιοχή σε ένα επίπεδο πάνω από την καρδιά.
Οι περισσότεροι αθλητές με μώλωπες βελτιώνονται γρήγορα με απλά μέτρα θεραπείας. Ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη ή άλλα φάρμακα για την ανακούφιση από τον πόνο. Μην κάνετε μασάζ στην τραυματισμένη περιοχή.
Κατά τις πρώτες 24 έως 48 ώρες μετά τον τραυματισμό (οξεία φάση), πιθανότατα θα χρειαστεί να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε ανάπαυση, πάγο, συμπιεστικούς επιδέσμους και ανύψωση της τραυματισμένης περιοχής για να ελέγξετε την αιμορραγία, το πρήξιμο και τον πόνο. Ενώ ο τραυματισμένος μυς επουλώνεται, φροντίστε να συνεχίσετε να ασκείτε τα μη τραυματισμένα μέρη του σώματός σας για να διατηρήσετε το συνολικό επίπεδο φυσικής κατάστασης.
Εάν υπάρχει μεγάλο αιμάτωμα που δεν υποχωρεί μέσα σε αρκετές ημέρες, ο γιατρός σας μπορεί να το παροχετεύσει χειρουργικά για να επισπεύσει την επούλωση.
Αποκατάσταση
Μετά από μερικές ημέρες, η φλεγμονή και το πρήξιμο θα πρέπει να αρχίσουν να μειώνονται και ο τραυματισμός μπορεί να αισθάνεται λίγο καλύτερα. Τότε, ο γιατρός σας μπορεί να σας πει να εφαρμόσετε ήπια θερμότητα στον τραυματισμό και να ξεκινήσετε τη διαδικασία αποκατάστασης. Θυμηθείτε να αυξήσετε σταδιακά το επίπεδο δραστηριότητάς σας.
Ανάλογα με την έκταση των τραυματισμών σας, η επιστροφή στην κανονική αθλητική σας δραστηριότητα μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες ή περισσότερο. Εάν ασκήσετε υπερβολική πίεση στην τραυματισμένη περιοχή προτού επουλωθεί αρκετά, μπορεί να αναπτυχθεί υπερβολικός ουλώδης ιστός και να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα.
Στην πρώτη φάση της αποκατάστασης, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ήπιες ασκήσεις διατάσεων που αρχίζουν να αποκαθιστούν το εύρος κίνησης στην τραυματισμένη περιοχή.
Μόλις βελτιωθεί το εύρος της κίνησής σας, ο γιατρός σας πιθανότατα θα συστήσει την ενσωμάτωση ασκήσεων βαρών και ενδυνάμωσης.
Όταν έχετε φυσιολογικό εύρος κίνησης χωρίς πόνο, ο γιατρός σας μπορεί να σας επιτρέψει να επιστρέψετε σε αθλήματα χωρίς επαφή.
Επιστροφή στο παιχνίδι
Ίσως μπορέσετε να επιστρέψετε στα αθλήματα επαφής όταν ανακτήσετε πλήρως τη δύναμη, την κίνηση και την αντοχή σας. Όταν ο γιατρός και ο αθλητικός προπονητής σας συμφωνήσουν ότι είστε έτοιμοι να επιστρέψετε για να παίξετε, μπορεί να θέλουν να φορέσετε μια προσαρμοσμένη προστατευτική συσκευή για να αποτρέψετε περαιτέρω τραυματισμό στην περιοχή που είχε θλάση.
Ανάλογα με το άθλημά σας, μπορείτε να προμηθευτείτε ειδική επένδυση από σταθερά ή ημίσκληρα υλικά. Το γέμισμα των επενδύσεων εξαπλώνει τη δύναμη της πρόσκρουσης όταν χτυπούν στο σώμα σας άμεσα χτυπήματα από αμβλέα αντικείμενα.
Επιπλοκές
Η άμεση ιατρική περίθαλψη και η τήρηση των συμβουλών του γιατρού σας σχετικά με την αποκατάσταση μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε σοβαρές ιατρικές επιπλοκές που περιστασιακά προκύπτουν από βαθιές μυϊκές θλάσεις. Δύο από τις πιο συχνές επιπλοκές είναι το σύνδρομο διαμερίσματος και η οστεοποιός μυοσίτιδα.
Σύνδρομο Διαμερίσματος
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η γρήγορη αιμορραγία μπορεί να προκαλέσει εξαιρετικά οδυνηρό πρήξιμο στους μύες του χεριού, του ποδιού, ή του γλουτού σας. Η συσσώρευση πίεσης από τα υγρά αρκετές ώρες μετά από μια θλάση μπορεί να διαταράξει τη ροή του αίματος και να εμποδίσει τη ροή να φτάσει στη μυϊκή ομάδα. Το σύνδρομο διαμερίσματος μπορεί να απαιτεί επείγουσα χειρουργική επέμβαση για την ανακούφιση της πίεσης στους μύες, τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα.
Οστεοποιός μυοσίτιδα
Οι νεαροί αθλητές που προσπαθούν να αποκαταστήσουν μια σοβαρή θλάση πολύ γρήγορα αναπτύσσουν μερικές φορές οστεοποιό μυοσίτιδα. Αυτή είναι μια κατάσταση κατά την οποία σχηματίζεται οστό στον τραυματισμένο μυ.
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ήπιο έως έντονο πόνο που δεν υποχωρεί και πρήξιμο στο σημείο του τραυματισμού. Ο μη φυσιολογικός σχηματισμός οστών μπορεί επίσης να μειώσει την ευλυγισία σας. Οι έντονες ασκήσεις διατάσεων μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση.
Η ξεκούραση, ο πάγος, η συμπίεση και η ανύψωση για τη μείωση της φλεγμονής θα βοηθήσουν συνήθως. Οι ήπιες ασκήσεις διατάσεων μπορεί να βελτιώσουν την ευλυγισία. Χειρουργική επέμβαση σπάνια απαιτείται.
Δημοσθένης Περτσεμλίδης,
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
