Οσοι δεν πήγαν φαίνεται ότι γλίτωσαν έστω από το στάδιο της προσαρμογής σε μια ωμή πραγματικότητα που καραδοκεί.
Η προσαρμογή μετά τις διακοπές κατά κανόνα διαρκεί λίγες ημέρες έως και εβδομάδες. Το μέγεθος της απαισιοδοξίας, το αίσθημα αβεβαιότητας και η αγωνία του επικείμενου χειμώνα χτίζουν συμπτώματα όπως δυσκολίες στον ύπνο, σωματική και ψυχική κόπωση, ευμεταβλητότητα της διάθεσης, έλλειψη κινήτρου για εργασία, κοινωνική απομόνωση κ.ά.
Τα συμπτώματα αυτά ναι μεν είναι «καταθλιπτικά», αλλά αποτελούν παροδικές αντιδράσεις στις συνθήκες μετάβασης και επομένως δεν είναι παθολογικά, ενώ θα μειώνονται όσο το άτομο καταφέρνει και προσαρμόζεται στην καθημερινή του ζωή, ανταποκρινόμενο σταδιακά στις ευθύνες του.
Η στάση του ατόμου μπορεί να κυμαίνεται από την άρνηση και τη συγκάλυψη της πραγματικότητας (σαν να μη συμβαίνει τίποτα) έως τη δραματοποίηση (τη μεγέθυνση των δυσκολιών και των συνθηκών ζωής, «το τέλος του κόσμου» υπό μια έννοια).
Πιο δύσκολη επιστροφή αναμένεται να έχουν τα άτομα που δυσκολεύονται στη διαχείριση των αλλαγών στη ζωή τους, που είναι πιο επιρρεπή στην κατάθλιψη, τα άτομα που δεν αντλούν ιδιαίτερη ικανοποίηση από την εργασία και την καθημερινότητά τους ή που δεν βρίσκουν ουσιαστικό νόημα σε αυτήν και αυτά στα οποία απουσιάζει ένας υποστηρικτικός κύκλος ανθρώπων.
Προτείνω την επιστροφή 1-2 ημέρες νωρίτερα για να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας να επεξεργαστείτε την αλλαγή και να εμπεδώσετε τα ψυχικά οφέλη που αποκομίσατε στις διακοπές. Αναρωτηθείτε για τους στόχους που θέτετε για το επικείμενο φθινόπωρο και βρείτε λύσεις πρακτικές στα μέχρι τώρα υποκειμενικά «δυσεπίλυτα» ζητήματα.