Στην οξεία μυελογενή λευχαιμία, ο μυελός των οστών παράγει πάρα πολλά βλαστικά μονοκύτταρα ή κοκκιοκύτταρα. Αυτά τα κύτταρα δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως και δεν είναι σε θέση να λειτουργούν κανονικά.

 

Διάγραμμα που δείχνει πως ξεκινά η οξεία μυελογενης λευχαιμία

Τι συμβαίνει στην οξεία μυελογενή λευχαιμία ;

Η λέξη οξεία σημαίνει ότι η λευχαιμία μπορεί να αναπτυχθεί πολυ γρήγορα. Ο μυελός των οστών παράγει τα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται κοκκιοκύτταρα ή μονοκύτταρα πολύ γρήγορα επειδή αναπτύσσονται και διαιρούνται πολύ γρήγορα. Αυτά τα ανώμαλα κύτταρα συσσωρεύονται στο αίμα και στον μυελό των οστών.

Τα λευχαιμικά κύτταρα μπορούν τελικά να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων και του σπλήνα αλλά σπάνια και σε κάποια αλλά όργανα .

Εάν δεν αντιμετωπιστεί η λευχαιμία θα προκαλέσει θάνατο μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες. Αλλά οι θεραπείες λειτουργούν πολύ καλά για τα περισσότερα άτομα με οξεία μυελογενή λευχαιμία .

 

Πώς σας επηρεάζει η λευχαιμία

Είναι πιο πιθανό να έχετε  λοιμώξεις και να δυσκολευτείτε να ξεπεράσετε τις λοιμώξεις. Αυτό συμβαίνει επειδή τα υγιή λευκά αιμοσφαίρια βοηθούν στην καταπολέμηση των λοιμώξεων. Αλλά όταν έχετε λευχαιμία, το σώμα σας παράγει ανώμαλα λευκά αιμοσφαίρια και δεν λειτουργούν σωστά ώστε να τις καταπολεμήσουν .

Πάρα πολλά λευκά αιμοσφαίρια μπορούν να υπερπληρώσουν το μυελό των οστών. Επομένως, δεν υπάρχει αρκετός χώρος για άλλους τύπους κυττάρων του αίματος όπως τα ερυθρά και τα αιμοπετάλια. Τότε μπορεί να έχετε χαμηλότερα από τα κανονικά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων και αιμοπεταλίων.

Το να έχετε πολύ λίγα ερυθρά αιμοσφαίρια σας κάνει να κουράζεστε εύκολα  και να αναπνέετε δύσκολα λόγω της αναιμίας. Και εάν δεν έχετε αρκετά αιμοπετάλια, μπορεί να έχετε προβλήματα αιμορραγίας, όπως μώλωπες ή ρινορραγίες αλλά και σπάνια εγκεφαλικές αιμορραγίες η αιμορραγίες του πεπτικού.

Τα μη φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια μπορούν επίσης να συσσωρευτούν σε άλλα μέρη του σώματος, όπως ο σπλήνας και οι λεμφαδένες ή το ήπαρ. Αυτό μπορεί να κάνει την κοιλιά σας να πρηστεί και να αισθανθεί άβολα. Τα κύτταρα λευχαιμίας μπορούν σπάνια επίσης να εξαπλωθούν στον εγκέφαλο σε μερικούς ανθρώπους.

 

Πόσο κοινό είναι;

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι σπάνια. Περίπου 500 άτομα διαγιγνώσκονται με οξεία μυελογενή λευχαιμία στην Ελλάδα κάθε χρόνο.

 

Ποιος πάσχει από Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία ;

Είναι πιο συχνό σε άτομα  άνω των 60 και περισσότερα από 40 στα 100 (40%) των νέων περιπτώσεων είναι σε άτομα ηλικίας 75 ετών και άνω. Αλλα και νεότερα άτομα έστω και σπανιότερα μπορούν να πάσχουν από οξεία μυελογενή λευχαιμία

 

Κίνδυνοι και αιτίες

Δεν γνωρίζουμε τι προκαλεί τις περισσότερες περιπτώσεις οξείας μυελογενους λευχαιμίας (AML). Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης.

 

Τι είναι ο παράγοντας κινδύνου;

Οτιδήποτε μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου ονομάζεται παράγοντας κινδύνου.

Διαφορετικοί καρκίνοι έχουν διαφορετικούς παράγοντες κινδύνου. Έχοντας έναν ή περισσότερους από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου δεν σημαίνει ότι θα πάρετε σίγουρα αυτόν τον καρκίνο.

 

Ηλικία

Η οξεία μυελογενης λευχαιμία είναι πιο συχνή σε ηλικιωμένους όπως αναφέρθηκε παραπάνω

 

Κάπνισμα

Το κάπνισμα τσιγάρων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης οξείας μυελογενους λευχαιμίας . Υπάρχει βενζόλιο στον καπνό του τσιγάρου και αυτό είναι πιθανό να είναι μια σημαντική αιτία.

 

Είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι

Τα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα έχουν ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο οξείας μυελογενους λευχαιμίας  από τα άτομα που δεν είναι υπέρβαρα. Το υπερβολικό βάρος σημαίνει ότι έχετε δείκτη μάζας σώματος από 25 έως 29,9. Η παχυσαρκία σημαίνει δείκτη μάζας σώματος ή 30 ή παραπάνω.

 

Ιονίζουσα ακτινοβολία

Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι η έκθεση σε ακτινοβολία υψηλής ενέργειας (ιονίζουσα) αυξάνει τον κίνδυνο οξείας λευχαιμίας.

Για παράδειγμα, τα άτομα που είχαν ακτινοθεραπεία για καρκίνο έχουν αυξημένο κίνδυνο οξείας λευχαιμίας. Αυτό συμβαίνει επειδή η ακτινοθεραπεία σας εκθέτει σε υψηλότερο από το κανονικό επίπεδο ακτινοβολίας. Αλλά αυτός ο κίνδυνος είναι πολύ μικρός σε σύγκριση με τον κίνδυνο για την υγεία σας να μην θεραπεύετε τον καρκίνο.

 

Έκθεση σε βενζόλιο κατά την εργασία

Η έκθεση στο χημικό βενζόλιο στην εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης οξείας λευχαιμίας. Οι χώροι εργασίας όπου είναι δυνατή η έκθεση περιλαμβάνουν διυλιστήρια πετρελαίου και εργοστάσια χημικών και πετροχημικών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι εργοδότες σε αυτές τις βιομηχανίες υποχρεούνται να αποτρέπουν ή να ελέγχουν την έκθεση στο βενζόλιο όσο το δυνατόν περισσότερο.

 

Κληρονομικές συνθήκες

Ορισμένες κληρονομικές καταστάσεις, όπως η αναιμία Fanconi, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης οξείας λευχαιμίας. Τα παιδιά με σύνδρομο Down είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν οξεία μυελογενή λευχαιμία από άλλα παιδιά.

 

Προηγούμενη χημειοθεραπεία

Τα άτομα που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία για λέμφωμα Hodgkin ή καρκίνο του μαστού με συγκεκριμένα φάρμακα χημειοθεραπείας (όπως χλωραμβουκίλη, μελφαλάνη ή κυκλοφωσφαμίδη) έχουν ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αλλαγών στο αίμα. Αυτές οι αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε μυελοδυσπλαστικο σύνδρομο η οξεία μυελογενή λευχαιμία  πολλά χρόνια αργότερα. Το ύψος του κινδύνου εξαρτάται από το πόση θεραπεία είχατε.

Στα 10 χρόνια μετά τη θεραπεία, οι επιζώντες από καρκίνο στην παιδική ηλικία έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας από άλλους ανθρώπους. Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτός ο κίνδυνος είναι πολύ μικρός σε σύγκριση με τον κίνδυνο για την υγεία τους, εάν ο καρκίνος δεν αντιμετωπιστεί. Ο κίνδυνος επίσης μειώνεται καθώς περνά ο χρόνος από τη θεραπεία.

 

Διαταραχές του αίματος

Μερικοί τύποι διαταραχών του αίματος σάς κάνουν πιο πιθανό να πάρετε λευχαιμία από άτομα χωρίς αυτές τις διαταραχές του αίματος. Αυτά περιλαμβάνουν

• μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο
• μυελοπολλαπλασιαστικές διαταραχές όπως η πολυκυτταραιμία (PCV) , ιδιοπαθης θρομβοκυτταρωση και η χρόνια μυελοειδής λευχαιμία

Τα άτομα με αυτές τις διαταραχές εξακολουθούν να έχουν μόνο μικρό κίνδυνο ανάπτυξης οξείας μυελογενους λευχαιμίας .

 

Αυτοάνοσες διαταραχες

Οι αυτοάνοσες διαταραχές είναι ασθένειες που προκαλούνται από το σώμα που προκαλεί ανοσοαπόκριση ενάντια στους δικούς του ιστούς. Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα άτομα με συγκεκριμένες ανοσολογικές διαταραχές έχουν αυξημένο κίνδυνο.

οξείας μυελογενους λευχαιμίας

1)ρευματοειδής αρθρίτιδα

2)ελκώδης κολίτιδα

Το ποσό που αυξάνει ο κίνδυνος εξαρτάται από την κατάσταση που έχετε. Δεν είναι γνωστό εάν η αύξηση του κινδύνου οφείλεται στις αυτοάνοσες καταστάσεις ή στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία τους.

 

Άλλες πιθανές αιτίες

Οι ιστορίες για πιθανές αιτίες είναι συχνά στα μέσα ενημέρωσης και δεν είναι πάντα σαφές ποιες ιδέες υποστηρίζονται από στοιχεία. Μπορεί να υπάρχουν πράγματα που έχετε ακούσει για τα οποία δεν έχουμε συμπεριλάβει εδώ. Αυτό συμβαίνει επειδή είτε δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με αυτά είτε είναι λιγότερο σαφές.

 

Επιλογές θεραπείας

Μια ομάδα γιατρών και άλλων επαγγελματιών συζητούν την καλύτερη θεραπεία και φροντίδα για εσάς. Ονομάζονται ογκολογικό συμβούλιο και περιλαμβάνει:

Ειδικοί για τον καρκίνο του αίματος που ονομάζονται σύμβουλοι αιματολόγων

Ειδικοί νοσηλευτές/νοσηλεύτριες αιματολογίας,

Ιστοπαθολογοι  που ειδικεύονται στην αναφορά βιοψιών μυελού των οστών ή λεμφαδένων (αιματοπαθολόγοι)

Ακτινολόγοι

Μικροβιολόγοι

Κοινωνικοί λειτουργοί

Διαιτολόγοι

Φαρμακοποιοί

 

Αποφασίζοντας ποια θεραπεία χρειάζεστε

Ο Αιματολόγος σας θα συζητήσει μαζί σας τη θεραπεία σας, τα οφέλη και τις πιθανές παρενέργειες. Η θεραπεία σας θα εξαρτηθεί από:

τον τύπο της λευχαιμίας που έχετε

την ηλικία σας, τη γενική υγεία και το επίπεδο φυσικής κατάστασης

εάν έχετε γονιδιακές αλλαγές (μεταλλάξεις) στα κύτταρα της λευχαιμίας οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με κατάλληλες εξατομικευμένες θεραπείες

 

Κύριες θεραπείες

Η κύρια θεραπεία για την οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ) είναι η χημειοθεραπεία. Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν:

στοχευμένα φάρμακα για τον καρκίνο

Κλασσική χημειοθεραπεία

Συνδυασμός χημειοθεραπείας και στοχευμένης θεραπείας

Μονοκλωνικά αντισώματα

αυξητικοί παράγοντες

μεταμοσχεύσεις βλαστικών κυττάρων ή μυελού των οστών

ακτινοθεραπεία

Εάν έχετε πολύ υψηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων κατά τη διάγνωσή σας, μπορεί να γινει λευκαφαίρεση. Αυτό αφαιρεί τα ανώμαλα λευκά αιμοσφαίρια από το αίμα.

 

Υποστηρικτικές θεραπείες

Ίσως χρειαστείτε άλλες θεραπείες για να σας υποστηρίξουν ενώ έχετε την κύρια θεραπεία λευχαιμίας. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή έχετε λοίμωξη ή για να βοηθήσετε με τις παρενέργειες της θεραπείας. Αυτά περιλαμβάνουν:

φάρμακα κατά της ασθένειας

αντιεμετικα

παυσίπονα

μεταγγίσεις αίματος

εγχύσεις αιμοπεταλίων

Ισχυρά ευρέως φάσματος αντιβιοτικά

 

Φάσεις θεραπείας

Υπάρχουν διαφορετικές φάσεις θεραπείας. Αυτά είναι:

απαλλαγή από τα λευχαιμικά κύτταρα (ολικη ύφεση)

μείωση του κινδύνου επανόδου

Μερικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να έχουν θεραπεία για να κρατήσουν την οξεία λευχαιμία τους μακριά με θεραπεία συντήρησης.

 

Απαλλαγή από τα λευχαιμικά κύτταρα (πλήρης υφεση)

Ο στόχος αυτής της φάσης είναι να καταστρέψει τα κύτταρα της λευχαιμίας. Ονομάζεται επαγωγή ύφεσης. Σε πλήρη ύφεση δεν υπάρχει κανένα σημάδι της λευχαιμίας στο αίμα ή στο μυελό των οστών.Με τις καινούριες τεχνικές μπορούμε να ανιχνεύσουμε ένα λευχαιμικό κύτταρο ανάμεσα σε 10,000 η 100,000 κύτταρα

Η κύρια θεραπεία είναι η χημειοθεραπεία. Μπορεί επίσης να έχετε στοχευμένο φάρμακο με τη χημειοθεραπεία σας.

Τα φάρμακα χημειοθεραπείας σκοτώνουν πολλά από τα κύτταρα του μυελού των οστών σας, καθώς και τα κύτταρα της λευχαιμίας. Ίσως χρειαστεί να μείνετε στο νοσοκομείο για περίπου ένα μήνα (η παραπάνω αναλόγως τις επιπλοκές) έως ότου αναρρώσετε.

Μείωση του κινδύνου επιστροφής λευχαιμίας(θεραπεία παγίωσης )

Όταν δεν υπάρχει κανένα σημάδι της λευχαιμίας, ονομάζεται πλήρης ύφεση. Η θεραπεία παγίωσης μειώνει τον κίνδυνο επανόδου.

Η θεραπεία παγίωσης μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία ή στοχευμένα φάρμακα. Μπορεί να έχετε μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων.

 

Πώς σχεδιάζει η ομάδα σας τη θεραπεία παγίωσης

Η ομάδα που σας φροντίζει θα εξετάσει:

εάν η λευχαιμία σας βρίσκεται σε πλήρη ύφεση

εάν έχετε λευχαιμία μετά από θεραπεία για άλλο καρκίνο

εάν είχατε χρόνια λευχαιμία που έχει μετατραπεί σε οξεία λευχαιμία

πόσες φορές είχατε χημειοθεραπεία πριν από την ύφεση της λευχαιμίας σας

το γενικό σας επίπεδο φυσικής κατάστασης και υγείας

τις ευχές σας για θεραπεία

 

Κρατώντας μακρυά το AML (θεραπεία συντήρησης)

Η θεραπεία συντήρησης βοηθά στη διατήρηση της λευχαιμίας σε ύφεση. Μπορεί να έχετε χημειοθεραπεία ή στοχευμένα φάρμακα.

 

Εντατικοποίηση θεραπείας με μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων

Μπορεί να χρειαστείτε περισσότερους από έναν κύκλους χημειοθεραπείας προτού η λευχαιμία σας τεθεί σε ύφεση.

Σε αυτήν την περίπτωση, η ομάδα σας μπορεί να συστήσει εντατική χημειοθεραπεία και μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων χρησιμοποιώντας είτε:

τα δικά σας βλαστικά κύτταρα ή μυελό των οστών (αυτόλογη μεταμόσχευση) ή κυρίως βλαστικά κύτταρα δότη ή μυελό των οστών (αλλογενή μεταμόσχευση)

Η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων είναι μια πολύ εντατική θεραπεία. Μερικές φορές οι άνθρωποι πεθαίνουν λόγω επιπλοκών της θεραπείας και όχι από τον καρκίνο τους. Οι άνθρωποι διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο επειδή η μεταμόσχευση τους δίνει την καλύτερη πιθανότητα μακροχρόνιας ύφεσης ή πλήρους ίασης .

Πρέπει να συζητήσετε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα με την ειδική ομάδα σας και τα άτομα που βρίσκονται κοντά σας πριν λάβετε μια απόφαση.

 

Οξεία μυελογενης λευχαιμία που υποτροπιαζει ή αντιστέκεται στη θεραπεία

Μερικές φορές, οι εξετάσεις εντοπίζουν κύτταρα λευχαιμίας στο μυελό των οστών μετά τη θεραπεία. Ίσως:

να έχετε περισσότερη χημειοθεραπεία ή στοχευμένα φάρμακα

να κάνετε μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων ως μέρος μιας κλινικής δοκιμής

 

Μερικές φορές η λευχαιμία επανέρχεται. Αυτό ονομάζεται υποτροπή. Η θεραπεία για υποτροπιάζουσα λευχαιμία εξαρτάται από:

πόσο καιρό διήρκεσε η ύφεση

την ηλικία σας και το γενικό επίπεδο φυσικής κατάστασης

πώς φαίνονται τα λευχαιμικά σας κύτταρα κάτω από το μικροσκόπιο

Ο γιατρός σας θα συζητήσει μαζί σας όλες τις θεραπευτικές σας επιλογές.

 

Επιβίωση

Αυτές είναι γενικές στατιστικές που βασίζονται σε μεγάλες ομάδες ασθενών. Δεν μπορούν να σας πουν τι θα συμβεί στην ατομική σας περίπτωση.

Κανείς δεν μπορεί να σας πει ακριβώς πόσο θα ζήσετε. Εξαρτάται από την ατομική σας κατάσταση, τον τύπο της λευχαιμίας, τη θεραπεία και το επίπεδο φυσικής κατάστασης.

Ο γιατρός σας μπορεί να σας δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δικές σας προοπτικές (πρόγνωση). Εναλλακτικά, μπορείτε να μιλήσετε με τους νοσηλευτές του Cancer Research UK στο τηλέφωνο 0808 800 4040, από 9 έως 5, από Δευτέρα έως Παρασκευή.

 

Προοπτικές για AML

Δεν υπάρχουν διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία για το Ηνωμένο Βασίλειο για επιβίωση AML.

Τα παρακάτω στατιστικά στοιχεία αφορούν άτομα με AML που έχουν διαγνωστεί στην Αγγλία μεταξύ 2008 και 2010. Προέρχονται από το Εθνικό Δίκτυο Πληροφοριών για τον Καρκίνο (NCIN).

Γενικά με το AML, περίπου 20 στα 100 άτομα (περίπου 20%) θα επιβιώσουν από τη λευχαιμία τους για 5 χρόνια ή περισσότερο μετά τη διάγνωσή τους.

 

Επιβίωση ανά ηλικία

Οι νέοι τείνουν να κάνουν πολύ καλύτερα από τους ηλικιωμένους.

Σε παιδιά ηλικίας 14 ετών και άνω, περισσότερα από 65 στα 100 παιδιά (άνω του 65%) θα επιβιώσουν από τη λευχαιμία τους για 5 χρόνια ή περισσότερο μετά τη διάγνωσή τους.

Σε άτομα ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών, περίπου 60 στα 100 άτομα (περίπου 60%) θα επιβιώσουν από τη λευχαιμία τους για 5 χρόνια ή περισσότερο μετά τη διάγνωση.

Σε άτομα ηλικίας μεταξύ 25 και 64 ετών, σχεδόν 40 στα 100 άτομα (σχεδόν 40%) θα επιβιώσουν από τη λευχαιμία τους για 5 χρόνια ή περισσότερο μετά τη διάγνωσή τους.

Σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, περίπου 5 στα 100 άτομα (περίπου 5%) θα επιβιώσουν από τη λευχαιμία τους για 5 χρόνια ή περισσότερο μετά τη διάγνωση.

Από πού προέρχονται αυτές οι πληροφορίες

Τάσεις στο Εθνικό Δίκτυο Νοημοσύνης για τον Καρκίνο στη συχνότητα εμφάνισης και στα αποτελέσματα για τους αιματολογικούς καρκίνους στην Αγγλία 2001-2010. Εθνικό Δίκτυο Πληροφοριών για τον Καρκίνο και Δημόσια Υγεία Αγγλία, 2014

Τα στατιστικά στοιχεία αυτής της σελίδας αφορούν τη σχετική επιβίωση. Η σχετική επιβίωση λαμβάνει υπόψη ότι οι άνθρωποι θα πεθάνουν από φυσικές αιτίες εκτός από τη λευχαιμία. Αυτό δίνει μια πιο ακριβή εικόνα της επιβίωσης της λευχαιμίας.

Σχετικά με αυτά τα στατιστικά στοιχεία

Οι όροι επιβίωσης 1 έτους και επιβίωσης 5 ετών δεν σημαίνουν ότι θα ζήσετε μόνο για 1 ή 5 χρόνια. Μερικοί άνθρωποι ζουν πολύ περισσότερο από 5 χρόνια.

 

Τι επηρεάζει τις προοπτικές

Ηλικία

Η ηλικία σας επηρεάζει τις προοπτικές. Οι νέοι έχουν καλύτερη πρόγνωση.

Αλλαγές στα γονίδια

Το Outlook επηρεάζεται από αλλαγές στα γονίδια σας. Αυτά ονομάζονται κυτταρογενετικές δοκιμές.

Ορισμένες συγκεκριμένες γενετικές ανωμαλίες στα κύτταρα της λευχαιμίας σας μπορεί να κάνουν τη λευχαιμία σας πιο δύσκολη για την επιτυχημένη θεραπεία.

Πόσο προχωρημένη είναι η λευχαιμία

Η επιβίωση επηρεάζεται επίσης από το πόσο προχωρημένη είναι η διάγνωση της λευχαιμίας. Εάν έχετε υψηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα κατά τη διάγνωση, οι προοπτικές είναι φτωχότερες.

Αλλαγή από χρόνια σε οξεία

Το αποτέλεσμα εξαρτάται από το αν είχατε λευχαιμία που άλλαξε (μεταμορφώθηκε) από χρόνια μορφή σε οξεία μορφή. Μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί η λευχαιμία που έχει μεταμορφωθεί ή εάν έχει αναπτυχθεί από μια κατάσταση αίματος που ονομάζεται μυελοδυσπλασία.

Δευτερογενής λευχαιμία

Μπορεί επίσης να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί μια λευχαιμία που έχει αναπτυχθεί μετά από θεραπεία για έναν άλλο καρκίνο. Αυτό ονομάζεται δευτερογενής λευχαιμία. Αυτό σημαίνει ότι έχετε αναπτύξει λευχαιμία μετά από προηγούμενη χημειοθεραπεία που έβλαψε τα κύτταρα του μυελού των οστών σας. Αυτό είναι σπάνιο, αλλά μπορεί να συμβεί. Η δευτερογενής λευχαιμία αναπτύσσεται συνήθως εντός 10 ετών από τη θεραπεία για τον πρώτο καρκίνο.

 

Πόσο καλά ανταποκρίνεται η λευχαιμία στη θεραπεία

Η προοπτική σας επηρεάζεται από το πόσο καλά ανταποκρίνεται η λευχαιμία στη θεραπεία και πόσο καιρό χρειάζεται για να υποχωρήσετε. Η ύφεση σημαίνει ότι η λευχαιμία δεν είναι ενεργή και οι γιατροί δεν μπορούν να βρουν κανένα σημάδι. Εάν χρειαστεί πολύς χρόνος για να υποχωρήσει η λευχαιμία σας, η λευχαιμία σας μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί επιτυχώς.

Υποτροπή

Εάν το AML επανέλθει μετά την αρχική θεραπεία, ονομάζεται υποτροπιάζουσα λευχαιμία. Με υποτροπιάζον AML, μερικές φορές είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από όλα τα σημάδια της λευχαιμίας ξανά (μια δεύτερη ύφεση) με περισσότερη χημειοθεραπεία.